Columnisten Anita Chabria en Mark Z. Barabak blikken terug op 2025

Is er een afvalcontainer? ergens om te verbranden en te begraven dit jaar van bedlam2025?

We naderen het einde met evenveel opluchting als angst. Er kan toch niet van ons verwacht worden dat we nog zo’n tumultueuze draai om de zon zullen doorstaan?

Het was pas januari dat Donald Trump trok terug naar het Witte Huisblijkbaar aan het tobben kofferladingen verguld voor de muren. Binnen enkele weken zou hij dat doen de noodtoestand aan de grens uitgeroepen; plannen in gang gezet overheidsinstanties ontmantelen; massale federale arbeiders ontslagen; En tarieven, tarieven, tarieven.

In de lente, de regering viel Harvard aan als testcase voor een krachtig hoger onderwijs. In juni, die van Trump grotesk verkeerd genaamd Big Beautiful Bill was wet geworden en leverde $1 biljoen op belastingverlagingen voor miljardairs En financiering van een deportatie-inspanning (en gewapende macht) die dat fundamenteel heeft gedaan hervormde de Amerikaanse immigratiewetgeving En maakte een einde aan elke schijn over het richten op ‘het ergste van het ergste’.

Herfst en winter hebben gebracht twijfelachtige bombardementen op boten in het Caribisch gebied nog een stap verder zich terugtrekken uit Oekraïne, een harde aanpak van de oppositie aan Trump door classificeert het als links terrorisme en de passiviteit van het Congres op het gebied van de gezondheidszorg zal dat wel doen waardoor velen moeite hebben om verzekerd te blijven.

Dat is de korte lijst.

Het was een jaar waarin Amerika iets nieuws probeerde, en dat terwijl aanhangers van de MAGA-beweging mogen er veel van vieren, onze columnisten Anita Chabria En Mark Z. Barabak hebben een ander perspectief.

Hier, zij hernieuwen hun jaarlijkse traditie van het kijken naar het afgelopen jaar en het aanbieden van enkele gedachten over wat het nieuwe jaar kan brengen.

Chabria: Welnu, dat was iets. Ik kan niet zeggen dat 2025 een geweldig jaar was voor het Amerikaanse experiment, maar het zal zeker de geschiedenisboeken halen.

Voordat we in de pure politiek duiken, zal ik beginnen met iets positiefs. Ik ontmoette een getrouwd stel tijdens een bijeenkomst van No Kings in Sacramento, die dat ook waren verkleed als dinosaurussen, geïnspireerd door de Portland-kikkereen activist die een opblaasbaar amfibiepak draagt.

Toen ik vroeg waarom, zei de man tegen mij: “Als je niet snel iets doet, zal de democratie uitsterven.”

Het publiek neemt in oktober deel aan No Kings Day in het centrum van Los Angeles.

(Genaro Molina / Los Angeles Times)

Ik vond het geweldig dat zoveel Amerikanen iets deden blijkt niet alleen maar te protesteren beleid dat persoonlijk treft, maar dat zich richt op de steun van de democratie in grote lijnen. Voor velen was het de eerste keer dat ze dit soort actie ondernamen, en ze deden het op een manier die optimisme en mogelijkheden uitdrukte, in plaats van toe te geven aan woede of wanhoop. Waar humor is, is hoop.

Barabak: Zoals in: het doet alleen pijn als ik lach?

In 2024, een veelvoud aan Amerikanen gestemd om Trump opnieuw te installeren in het Witte Huis – wratten, veroordeling wegens misdrijf en zo – vooral in de hoop dat hij de kosten van levensonderhoud omlaag zou brengen en eieren en benzine weer betaalbaar zou maken.

Hoewel eieren en gas niet langer exorbitant zijn, blijven de kosten van vrijwel al het andere stijgen. Of, in het geval van rundvlees, energierekeningen En verzekeringomhoogschieten.

Het John F. Kennedy Memorial Center for the Performing Arts is een van de al lang bestaande instellingen waar Trump zijn naam over heeft verspreid.

(Jacquelyn Martin / Associated Press)

Intussen lijkt de president zich minder bezig te houden met het verbeteren van het leven van zijn kiezers dan met het smeren van zijn naam op elk object dat hij ziet. Een van de laatste voorbeelden is de John F. Kennedy Centrum voor de podiumkunsten.

(De enige plaats waar Trump niet wil zien dat zijn naam erin staat die omvangrijke Epstein-bestanden.)

Ik vraag me af: waarom daar stoppen? Waarom bestempelen we deze niet als de Verenigde Staten van Trump-erica, en scheppen we er dan op toe dat we in het “heetste” land op Planeet Trump wonen?

Chabria: Stop met hem op ideeën te brengen!

Jij en ik zijn het erover eens dat het een moeilijk jaar vol absurditeit is geweest, maar we waren het oneens over de vraag hoe serieus we Trump als een bedreiging voor de democratie moeten nemen. Nu het jaar ten einde loopt, maak ik me meer zorgen dan ooit.

Het is niet de lelijke capriolen van het ego Dat verontrust mij, maar het verwoestende beleid dat moeilijk ongedaan te maken zal zijn – als we de kans krijgen om het ongedaan te maken.

De op rassen gebaseerde heksenjacht op deportaties staat uiteraard bovenaan die lijst, maar de sloop ervan beide K-12 en hoger onderwijs; de ontmanteling van federale agentschappendaardoor onze wetenschappelijke macht beperken als natie; het toenemende oligarchie van technologie-industriëlen; de stille plaatsing van verkiezingsontkenners op belangrijke verkiezingsposten – dit zijn allemaal hamers die onze democratie te lijf gaan.

Nu zijn we aan het zien openlijk antisemitisme en racisme aan de rechterkant van MAGA, met alarmerende acceptatie van velen. Extreem-rechts heeft een even dom als beangstigend debat verdedigd ‘erfgoed’-Amerikanen op de een of andere manier een hogere klasse burgers zijn dan niet-blanken.

Vice-president JD Vance spreekt op de Universiteit van Mississippi in Oxford.

(Gerald Herbert / Associated Press)

Onlangs vice-president JD Vance hield een toespraak waarin hij aankondigde: “In de Verenigde Staten van Amerika hoef je je niet meer te verontschuldigen omdat je blank bent”, en Trump heeft gezegd dat hij wil beginnen het ontnemen van het staatsburgerschap aan legale immigranten. Beide mannen beweren dat Amerika een christelijke natie is en mijden diversiteit als waarde.

Denkt u nog steeds dat de Amerikaanse democratie veilig is, en dat dit politieke moment voorbij zal gaan zonder blijvende schade aan onze democratische normen?

Barabak: Ik zal beginnen met wat differentiatie.

Ik ben het ermee eens dat Trump zaden zaait of, meer specifiek, beleid en programma’s vaststelt die zullen ontkiemen en nog vele jaren schade zullen aanrichten.

Onze bondgenoten vervreemden, gemeenschappen terroriseren met zijn schadelijke anti-immigrantenbeleid – dat veel verder gaat dan een redelijke aanscherping van de grensveiligheid – waardoor wetenschap en andere onderzoeksprogramma’s worden uitgehongerd. De lijst is lang en deprimerend, zoals u suggereert.

Maar ik geloof wel – let op de trompetten en cherubs – dat er niets is dat de kiezers niet kunnen repareren.

Om mij te citeren: er is geen organisme op deze planeet dat gevoeliger is voor hitte en licht dan een politicus. We hebben al een gezien anti-Trump-reactie in een reeks verkiezingen die dit jaar zijn gehouden, zowel in de rode als in de blauwe staat. Een sterke afwijzing bij de tussentijdse verkiezingen van 2026 zal meer opleveren dan alle redactionele tut-tutting en protestmarsen bij elkaar. (Niet dat beide slechte dingen zijn.)

Een gestresste ogenschijnlijke opiniepeiler in een stembureau in Union Station in Los Angeles.

(Eric Thayer/Los Angeles Times)

De beste manier om onze democratie te behouden en de Amerikaanse waarden hoog te houden, is dat ongelukkige burgers hun afwijkende mening via de stembus kenbaar maken. En om ten minste één van uw zorgen weg te nemen: ik maak me er niet al te veel zorgen over dat Trump op de een of andere manier de resultaten teniet zal doen, gezien de juridische controles en de decentralisatie van ons verkiezingssysteem.

Het installeren van wetgevers in het Congres met een mandaat om Trump ter verantwoording te roepen zou een goed begin zijn om op zijn minst een deel van de schade die hij heeft aangericht te herstellen. En als het uitmondt in een Republikeinse nederlaag, zal het heel wat zijn om te zien hoe de voormalige bondgenoten van de president zo snel als hun zwakke knieën het toelaten naar de heuvels rennen.

Chabria: OMG! Het is een vakantiewonder. Wij zijn het eens!

Ik denk dat de tussentijdse verkiezingen rommelig zullen zijn, maar ik denk niet dat dit een verkiezing zal zijn waarin Trump, of wie dan ook, ronduit probeert de algemene resultaten ongedaan te maken.

Hoewel ik denk dat de basis zal worden gelegd om verdere twijfel te zaaien over onze verkiezingsintegriteit in de aanloop naar 2028, en dat we valse claims van fraude en rechtszaken zullen zien.

De tussentijdse verkiezingen zouden dus heel goed een reset kunnen zijn als de Democraten de controle over iets, wat dan ook, overnemen. We zouden de schade uit het verleden waarschijnlijk niet hersteld zien, maar we zouden wel genoeg tegenstand kunnen zien om het tempo van wat er nu gebeurt te vertragen en transparantie en toezicht te bieden.

Maar de verkiezingen van 2026 doen er alleen toe als mensen stemmen, wat historisch gezien niet iets is dat een groot aantal mensen halverwege de verkiezingen doet. Op dit moment zijn er maar weinig mensen die nog nooit van de inzet in november hebben gehoord, maar dat vertaalt zich nog steeds niet in de mensen – lui, druk, afgeleid – die meewegen.

Als voorgestelde beperkingen op stembiljetten per post of identificatie van kiezers van kracht worden, zelfs al is het maar in sommige staten, zal dat ook de uitkomsten veranderen.

Maar er is hoop, altijd hoop.

Barabak: Laten we wat dat betreft een paar van de vele goede dingen noemen die in 2025 zijn gebeurd.

MacKenzie Scott doneerde 700 miljoen dollar aan meer dan een dozijn historisch zwarte hogescholen en universiteiten, wat aantoont dat niet alle technologiemiljardairs egoïstisch en omkoopbaar zijn.

De Ontduikers wonnen hun tweede kampioenschap en hoewel deze fan van de San Francisco Giants niet tevreden was, was hun thriller van zeven wedstrijden tegen de Toronto Blue Jays een World Series voor alle leeftijden.

En de kracht en veerkracht getoond door overlevenden van de SoCal-vuurstorm in januari was iets om te aanschouwen.

Zijn er nog anderen, naast uw demonstrerende dino’s, die een compliment verdienen?

Paus Leo XIV zwaait na het uitspreken van de kerstzegen vanaf het grote balkon van de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan.

(Gregorio Borgia / Associated Press)

Chabria: Hoewel ik niet katholiek ben, ben ik er verrassend door geïnspireerd Paus Leo XIV.

Dus ik laat ons achter met een beetje zijn advies voor de toekomst: “Wees agenten van gemeenschap, in staat om de logica van verdeeldheid en polarisatie, van individualisme en egocentrisme te doorbreken.”

Velen van ons zijn moe en lijden aan Trump-vermoeidheid. Hoe dan ook, om het in niet-pauselijke termen te zeggen: het mag dan een afvalcontainer zijn – maar we zitten er allemaal samen in.

Barabak: Ik wil graag afsluiten, zoals elk jaar, met een bedankje aan onze lezers.

Anita en ik zouden hier niet zijn – wat sommige mensen enorm zou plezieren – zonder jou. (En een speciaal knikje aan de betalende abonnees daarbuiten. Jij helpt de lichten aan te houden.)

Hierbij wensen wij iedereen een gelukkig, gezond en voorspoedig nieuwjaar.

We zien jullie weer in 2026.