Rouwenden pakten vandaag de Shabad van de Bondi-synagoge in voor de begrafenis van de in Groot-Brittannië geboren rabbijn Eli Schlanger.
Hij was een van de vijftien doden De aanval van zondag en een van de belangrijkste organisatoren van het Hannukah-evenement.
Vrienden en familie huilden toen ze arriveerden om hun respect te betuigen; ze omhelsden elkaar, rouwden samen en dachten na over de enorme impact die de rabbijn op deze gemeenschap had.
Bondi Beach schiet laatste: Vermeende schutter aangeklaagd – terwijl de begrafenissen voor de slachtoffers beginnen
Terwijl hij sprak, zei de rouwende Michael Shamrakov: ‘Hij was de aardigste man die je ooit hebt gekend. Hij zou alles voor je doen.
‘Hij zei nooit nee. Hij had altijd plezier met je. Hij betekende alles voor ons.’
Rabbijn Snaker, 41, was ook vader van vijf kinderen. Nog maar twee maanden geleden had hij een nieuwe zoon verwelkomd.
In een overvolle synagoge, waar zijn familie huilend zijn kist vasthield, rouwden mensen om een man met een enorme invloed en inspiratie.
De begrafenis van Allah Eli Schlanger in de Chabad van Bondi-synagoge. Afbeelding: Reuters
De begrafenis markeert de eerste dag van zeven dagen van rouw. Maar de impact van de aanval op Bondi Beach zal nog lang daarna voortduren.
Hier vonden de rouwenden troost in het zingen en in de mogelijkheid om elkaar vast te houden en te troosten.
“Het is de rauwe emotie, de liefde, de eenheid die we voelden, de gebrokenheid die we allemaal samen voelden”, zei rabbijn Yossi Freidman terwijl hij langs de stoet liep – velen huilden terwijl ze op weg waren om hun vriend te begraven.
Familie treurt om de kist in de Chabad van Bondi-synagoge tijdens de begrafenis van rabbijn Eli Schlanger. Afbeelding: Reuters
Het was de eerste van vele begrafenissen. Stuk voor stuk zijn het een schrijnende herinnering aan de dreiging waarmee de gemeenschap wordt geconfronteerd en de kwetsbaarheid die zij voelt.
Maar er was ook een enorme vastberadenheid te zien – waarbij velen zeiden hoe belangrijk het voor hen was om hun hoofd hoog te houden, om te laten zien dat ze niet zullen toegeven aan degenen die proberen hen te verdelen.
