De nieuwe wet moet artsen ervan weerhouden abortuspillen naar Texas te sturen

De enorme nieuwe abortuswet van Texas die deze week van kracht wordt, zou de nationale strijd over het versturen van abortuspillen kunnen doen escaleren.

House Bill 7 vertegenwoordigt de meest ambitieuze poging van tegenstanders van abortus om abortussen via telezorg een halt toe te roepen, waardoor patiënten strenge verboden in Texas en andere staten konden omzeilen nadat Roe v. Wade was vernietigd. De wet, die op 4 december van kracht wordt, voorziet in civielrechtelijke straffen voor zorgverleners die abortusmedicijnen in Texas beschikbaar stellen, waardoor elke particuliere burger medische zorgverleners kan aanklagen voor een minimumboete van $100.000. De voorstanders van het wetsvoorstel hebben gezegd dat het ook rechtszaken tegen geneesmiddelenfabrikanten mogelijk zou maken. Het zou geen rechtszaken mogelijk maken tegen de mensen die abortus plegen.

Hoewel andere staten wetgeving hebben aangenomen die gericht is op abortusmedicijnen – door ze bijvoorbeeld te classificeren als een gereguleerde stof – is de wet van Texas nieuw in haar benadering van de aanpak van de mensen die ze distribueren en haar afhankelijkheid van civiele rechtszaken.

Medische zorgverleners zeggen dat de wet hen er niet van zal weerhouden abortussen uit te voeren aan mensen in Texas. Drie grote telezorgpraktijken bevestigden dat ze van plan zijn abortusmedicijnen voor te blijven schrijven en te versturen naar patiënten in Texas, daarbij verwijzend naar de wetten van andere staten die hen zouden beschermen tegen rechtszaken uit Texas. Elisa Wells, de directeur van Plan C, dat abortusopties voor mensen in het hele land opsomt, zei dat ze van geen enkele provider heeft gehoord over plannen om te stoppen met het aanbieden van telezorg-abortussen aan Texanen.

“De implementatie van deze wet maakt mensen vastberadener om mensen in Texas aan abortuspillen te helpen,” zei Wells.

Farmaceutische bedrijven hebben niet duidelijk gemaakt hoe zij zullen reageren. Danco, een van de belangrijkste fabrikanten van het abortusmedicijn mifepriston, weigerde commentaar te geven. GenBioPro, dat een generieke versie van het medicijn produceert, weigerde ook commentaar te geven.

Anti-abortusactivisten die de wet verdedigden, zeggen echter dat ze van plan zijn civiele rechtszaken aan te spannen tegen zorgverleners die medicijnen naar Texas blijven sturen. Deze privézaken zouden een botsing tussen de abortuswetten van de staten kunnen bespoedigen, waarvan algemeen wordt verwacht dat deze door het conservatieve Amerikaanse Hooggerechtshof zal worden opgelost.

Het gaat om het conflict tussen individuele abortusbeperkingen door staten en schildwetten in andere staten die abortusaanbieders beschermen tegen vervolgingen buiten de staat. Deze wetten zeggen dat regeringen van de deelstaten niet zullen voldoen aan de extraterritoriale inspanningen om gezondheidszorgaanbieders te straffen voor het aanbieden van diensten legaal in de staat waar zij wonen – inclusief abortussen. Bijna de helft van alle staten kent een vorm van schildwet, ook al zijn het er maar acht Bescherm zorgverleners expliciet, ongeacht waar een patiënt zich bevindt.

Volgens deze wetten zijn medische professionals die in staten wonen waar abortus legaal is, doorgegaan met het opsturen van medicijnen die patiënten kunnen gebruiken om hun zwangerschap vanuit huis te beëindigen – een methode die goed bestudeerd is en effectief is met zeldzame complicaties. Uit onderzoek blijkt dat 1 op de 4 abortussen nu via telezorg wordt gedaan, waarbij ongeveer de helft daarvan in staten met verboden of beperkingen plaatsvindt.

Door de populariteit van de methode is telezorg een belangrijk doelwit geworden voor tegenstanders van abortus. Geen enkele staat heeft het aanbieden van abortussen via telezorg in staten met een verbod effectief stopgezet, maar de implementatie van HB 7 introduceert een nieuw instrument waar anti-abortusactivisten gebruik van kunnen maken.

“We bouwen partnerschappen op, we informeren onze vrienden en andere Texanen over wat de wet is en wat nodig zou zijn – en zetten een team op voor als we daadwerkelijk een van deze rechtszaken moeten aanspannen aan het eind van het jaar”, zegt John Seago, hoofd van de anti-abortusgroep Texas Right to Life, die een leidende rol speelde bij het begeleiden van HB 7.

Dat heeft geleid tot ontmoetingen met tegenstanders van abortus in de hele staat, waaronder degenen die anti-abortuscentra runnen, organisaties die op medische klinieken lijken, maar in plaats daarvan mensen ervan weerhouden hun zwangerschap af te breken. Velen brengen ook diensten op de markt, zoals ‘counseling na een abortus’. Dit aanbod kan hen in contact brengen met mensen die telezorg hebben gebruikt voor een abortus, en die een bron zouden kunnen zijn voor mogelijke rechtszaken – vooral gezien het gebrek aan speciale faciliteiten voor reproductieve gezondheidszorg in de staat. Anti-abortuscentra waren een belangrijke bron van steun voor HB 7.

“Deze contacten hebben het potentieel om in contact te komen met iemand die deze pillen heeft besteld, of deze pillen aan hen zijn gegeven, en ze zouden uit de eerste hand kunnen ervaren hoe de pillen Texas binnenkwamen,” zei Seago. “Dit zijn het soort individuen waarmee we moeten samenwerken om deze rechtszaken zo effectief mogelijk te kunnen voeren. We bouwen dat netwerk zeker uit.”

Gezondheidswerkers die abortuspillen naar Texanen sturen, zijn al aangeklaagd. Procureur-generaal Ken Paxton heeft een zaak aangespannen tegen Margaret Carpenter, een arts in New York, wegens het versturen van abortuspillen naar de staat. (In New York hebben staatsfunctionarissen de schildwet aangehaald door te weigeren de uitspraak van een rechtbank in Texas ten uitvoer te leggen die Carpenter een boete van 113.000 dollar oplegde.) Jonathan Mitchell, een prominente advocaat die heeft geholpen bij het opstellen van veel van de anti-abortuswetten van de staat, heeft rechtszaken wegens onrechtmatige dood aangespannen – doorgaans gebruikt om iemand aan te klagen voor een overlijden veroorzaakt door nalatigheid of roekeloosheid – tegen meerdere aanbieders van telezorg, met als argument dat een abortus de dood van een persoon is. Deze zaken vinden nog steeds hun weg naar de rechtbank.

De nieuwe wet zou de zaak van Texas tegen telezorg kunnen versterken. Mitchell heeft in gerechtelijke documenten aangegeven dat hij van plan is om ten minste één civiele zaak – een onrechtmatige dood tegen de in Californië gevestigde Dr. Remy Coeytaux – te wijzigen nadat de wet van kracht is geworden. Op een verzoek om een ​​interview heeft hij niet gereageerd.

Zorgaanbieders houden deze zaak nauwlettend in de gaten, en sommigen zeggen dat het belangrijk inzicht zou kunnen bieden in de vraag of en hoe de nieuwe wet hun risico zou kunnen beïnvloeden.

“Dat zal ons wat informatie geven over hoe dit eruit gaat zien en hoe dat door de rechtbanken zal gaan”, zegt Dr. Angel Foster, die het Massachusetts Medication Abortion Project heeft opgericht, een grote telezorgpraktijk. “En nogmaals, het zal voor ons een kans zijn om schildwetten in actie te zien.”

HB 7 lijkt sterk op een wet uit Texas uit 2021 die abortussen effectief verbood na zes weken zwangerschap – de meerderheid van de abortussen – maanden vóór de val van Roe v. Wade. Die wet was een pionier in het gebruik van particuliere civiele rechtszaken om de uitvoering van de meeste abortussen te stoppen.

Hoewel de wet abortusaanbieders verbood om in de staat actief te zijn, waren er geen succesvolle rechtszaken tegen zorgverleners. Deze realiteit, in combinatie met de opkomst van blauwe staatswetten om zorgverleners te beschermen, heeft velen die telezorg aanbieden sceptisch gemaakt over de vraag of de nieuwe wet van Texas hen onmiddellijk zal bereiken.

“We zijn ervan overtuigd dat dit precies is waar de schildwet van Massachusetts ons tegen moet beschermen: civielrechtelijke straffen gerelateerd aan het bieden van wettelijk beschermde reproductieve gezondheidszorg, en dat is wat we doen,” zei Foster. “Ik ben niet naïef dat er gemakkelijk rechtszaken kunnen volgen, en dat betekent dat onze advocaten betrokken zullen moeten worden bij de afhandeling daarvan. Er zit energie in het negeren van iets. Maar we veranderen niets aan onze praktijk en anticiperen niet op veranderingen in onze praktijk met betrekking tot HB 7.”