Amtrak Viewliner Roomette recensie en foto’s

In de afgesloten ruimte met een schuifdeur vond ik twee stoelen, een tafel en een bed boven de neerklapbare stoelen. De stoelen werden ook uitgetrokken tot een bed.

Ik dacht dat dit een grote stap vooruit was ten opzichte van het zitten in een touringcar, waar je één treinstoel krijgt en samen met andere passagiers zit.

Tegenover het raam was een schuifdeur die op slot ging en gordijnen voor privacy.

De tafel had ook twee uitklapbare bladen voor meer aanrechtruimte. Deze functie kwam goed van pas om op mijn laptop te werken.

Omdat er geen privacygordijn rond het toilet was, was ik dankbaar dat ik een individuele reiziger was.

Voor dat gedeelte maakte ik gebruik van een gedeelde badkamer achterin de slaaprijtuig.

Ik was ook verrast dat ik de temperatuur in mijn kamer kon regelen met een draaiknop en ventilatieopeningen. Ik hield het koel, ongeveer 66 graden Fahrenheit.

Voor het avondeten had ik korte ribben, aardappelpuree en een hard broodje gestoofd. Hoewel ik de maaltijd niet lekker vond zoals die kwam, maakte ik een klein broodje van de ingrediënten, wat mij beter smaakte.

Ik besloot om op het bovenste bed te slapen. Ik vond de beschikbare dekens verpakt in plastic verrassend zacht en comfortabel.

Hoewel ik de treinbeweging door de nacht een beetje verontrustend vond, waardeerde ik het zwakke, blauwe licht op de muur naast me. Het was mijn favoriete kenmerk van de roomette omdat het me deed denken aan mijn kleurrijke nachtlampje thuis.

Toen ik uit het raam keek, werd ik eraan herinnerd dat ik ergens heen ging waar het spannend was, en ik dacht dat het een welkome afleiding was van de krappe ruimtes.

Na 30 uur in een roomette zou ik de accommodatie opnieuw boeken. Maar voor wie op zoek is naar meer ruimte om zich uit te strekken, raad ik de Amtrak-slaapkamer.