Frans filmicoon overleden op 91-jarige leeftijd

De Franse actrice Brigitte Bardot, die in de jaren vijftig een revolutie teweegbracht in de Franse cinema en een symbool werd van seksuele bevrijding, is op 91-jarige leeftijd overleden.

Het bioscoopicoon – BB zoals ze in haar thuisland bekend stond – speelde in bijna 50 films, waaronder And God Created Woman, maar ging in 1973 met pensioen om haar leven te wijden aan dierenwelzijn.

Als eerbetoon zei president Emmanuel Macron dat Frankrijk rouwt over “een legende van de eeuw”, terwijl de Brigitte Bardot Foundation haar herinnerde als een “wereldberoemde actrice”.

Later in haar leven werd Bardots reputatie beschadigd nadat ze homofobe opmerkingen maakte en meerdere keren een boete kreeg wegens het aanzetten tot rassenhaat.

In een verklaring zei de door haar opgerichte dierenwelzijnsstichting dat zij haar overlijden met “immens verdriet” aankondigde.

De Brigitte Bardot Foundation zei dat ze “een wereldberoemde actrice en zangeres was, die ervoor koos haar prestigieuze carrière op te geven om haar leven en energie te wijden aan dierenwelzijn en haar stichting.”

Er werd niet gespecificeerd waar of wanneer Bardot stierf.

In een eerbetoon op sociale media schreef president Macron: ‘Haar films, haar stem, haar oogverblindende glorie, haar initialen, haar verdriet, haar genereuze passie voor dieren, haar gezicht dat Marianne werd, Brigitte Bardot belichaamde een leven vol vrijheid.

‘Frans bestaan, universele schittering. Ze heeft ons geraakt. We rouwen om een ​​legende van de eeuw.’

Een ander die hulde bracht was de Franse extreemrechtse politicus Marine Le Pen: “Frankrijk verliest een uitzonderlijke vrouw, door haar talent, haar moed, haar openhartigheid, haar schoonheid.”

Bardots echtgenoot, met wie ze in 1992 trouwde, was Bernard d’Ormale, een voormalig adviseur van de inmiddels overleden extreemrechtse politicus Jean-Marie Le Pen – de vader van Marine.

Brigitte Anne-Marie Bardot werd in 1934 in Parijs geboren in een rijke familie, die wilde dat ze ballerina werd.

Ze werd in haar tienerjaren ontdekt nadat ze op de cover van het tijdschrift Elle had geposeerd, werd al snel een sensatie in haar thuisland en werd overgehaald om de filmwereld te betreden.

Ze speelde iconische rollen, de meest opvallende in de film And God Created Woman uit 1956, geregisseerd door haar toenmalige echtgenoot Roger Vadim, waarin ze een seksueel bevrijde vrouw speelde.

De film maakte het Amerikaanse publiek aanstootgevend en werd in sommige Amerikaanse staten verboden, terwijl de Franse existentialistische filosoof Simone de Beauvoir haar prees als een icoon van “absolute vrijheid”.

Eind jaren vijftig en zestig werd ze een wereldwijd fenomeen met rollen in The Truth, waarbij ze lovende kritieken kreeg vanwege haar dramatische diepgang; Minachting, een meesterwerk van Jean-Luc Godard; en Viva Maria!, waarin ze naast Jeanne Moreau haar komische flair laat zien.

Naast haar meest iconische rollen toonde Bardot haar veelzijdigheid in films als Love on a Pillow, waarin ze een complex, emotioneel verscheurd personage portretteerde, en Two Weeks in September, een romantisch drama dat haar vermogen om kwetsbaarheid over te brengen benadrukte.

In The Bear and the Doll bracht ze speelse charme in een komische rol, waarmee ze haar bereik over verschillende genres bewees. Deze films, hoewel minder gevierd, onderstreepten haar vermogen om het publiek te boeien in diverse verhalen.

Naast haar filmwerk zal Bardot ook herinnerd worden als een mode-icoon, met haar blonde, warrige haar en opvallende eyeliner die wereldwijd schoonheidstrends zet. Na het dragen van een off-the-shoulder nummer in Cannes in 1953, werden soortgelijke stijlen bekend als de Bardot-halslijn.

Ze trouwde vier keer en kreeg één zoon, Nicolas, met de Franse acteur en filmproducent Jacques Charrier, die in september stierf.

Nicolas klaagde later zijn moeder aan wegens emotionele schade nadat ze in een autobiografie had geschreven dat ze liever “een hondje had gebaard”.

Bardot werd meedogenloos op de markt gebracht als een hedonistisch sekssymbool en raakte gefrustreerd in haar ambitie om een ​​serieuze actrice te worden.

Op het hoogtepunt van haar roem kondigde ze aan dat ze op 39-jarige leeftijd met pensioen ging om haar leven te wijden aan dierenwelzijn.

“Ik gaf mijn jeugd en schoonheid aan mensen, ik geef mijn wijsheid en ervaring aan dieren”, verklaarde Bardot beroemd.

In 1986 richtte ze de Brigitte Bardot Foundation op, die zich inzet voor de bescherming van wilde en gedomesticeerde dieren.

Ze werd vegetariër, en in 2013 zelfs dreigde het Russische staatsburgerschap aan te vragen uit protest tegen plannen om twee zieke olifanten te doden in een Franse dierentuin.

In reactie op haar dood bracht de oudste dierenbeschermingsorganisatie van Frankrijk – de Société Protectrice des Animaux – hulde aan een “iconische en gepassioneerde figuur voor de dierenzaak”.

Maar ondanks al haar filmsuccessen en dierenwelzijnswerk laat Bardot een controversiële erfenis achter, waarbij een reeks opmerkingen later in haar leven over de islam, homo’s en de #MeToo-beweging een impact hebben op haar reputatie.

Vanaf eind jaren negentig kreeg Bardot meerdere keren een boete wegens het aanzetten tot rassenhaat na opmerkingen die ze online en in interviews over moslims maakte. In 2008 kreeg ze een boete van € 15.000 (£ 12.000). nadat ze op haar website had geklaagd dat moslims “ons land aan het vernietigen waren door hun gedrag op te leggen”.

Bardot kreeg te maken met felle kritiek voor haar boek uit 2003, A Cry in the Silence, waarin ze betoogde dat homo’s, moderne kunst, politici en immigranten de Franse cultuur vernietigden.

In 2018 ook Bardot ontsloeg actrices die commentaar gaven op seksuele intimidatie via de #MeToo-beweging als “hypocriet, belachelijk, oninteressant”.

“Er zijn veel actrices die met producenten flirten om een ​​rol te krijgen”, zei Bardot in een interview met het Franse tijdschrift Paris Match.