Verhaal: ‘Cover-Up’ volgt onderzoeksjournalist Seymour Hersh terwijl hij nadenkt over zijn carrière en verhalen blootlegt als het bloedbad in My Lai en Abu Ghraib. De documentaire onderzoekt de uitdagingen van het melden van verborgen waarheden.Beoordeling: Laura Poitras’ documentaire ‘Cover-Up’ onderzoekt de carrière van Seymour Hersh, een van de bekendste onderzoeksjournalisten. Hersh staat bekend om het blootleggen van verborgen waarheden en het aanwakkeren van controverse, waardoor hij een boeiend onderwerp is. Op papier voelt de documentaire belangrijk aan, maar in de uitvoering is hij serieus en beheerst, waardoor de kijker vaak op afstand wordt gehouden. Het wil je aan het denken zetten in plaats van voelen, maar soms maakt dit het moeilijk om volledig betrokken te blijven. Het laat ook zien hoe moeilijk het is om feiten te scheiden van de publieke perceptie in de journalistiek.De film is opgebouwd rond gesprekken met Hersh, ondersteund door archiefmateriaal en interviews met journalisten, redacteuren en commentatoren die zijn werk hebben gevolgd of uitgedaagd. Het herneemt belangrijke verhalen zoals het bloedbad in My Lai, waarbij Hersh de moord op Vietnamese burgers aan het licht bracht, en de misbruiken in de gevangenis van Abu Ghraib in Irak. Andere incidenten, zoals zijn berichtgeving over het bespioneren van studenten door de CIA en de Syrische chemische aanvallen, worden ook besproken. Deze voorbeelden laten zien hoe de berichtgeving van Hersh het vertrouwen van het publiek beïnvloedde en zijn reputatie vormde. De film springt heen en weer in de tijd en vermengt successen uit het verleden met latere controverses, wat zijn complexe carrière laat zien, maar soms emotioneel vlak aanvoelt. Het benadrukt zowel de kracht als de grenzen van onderzoeksjournalistiek.Poitras probeert neutraal te blijven, maar door deze zorgvuldige aanpak voelt de documentaire soms voorzichtig aan. Het roept belangrijke vragen op over bewijsmateriaal, geloofwaardigheid en vertrouwen in de media, maar gaat niet altijd in op de gevolgen. Hoewel hiermee de intelligentie van het publiek wordt gerespecteerd, kan de film hierdoor afstandelijk aanvoelen. De film maakt ook duidelijk dat journalistiek zelden rechtlijnig is en vaak risico’s en twijfel met zich meebrengt. Het benadrukt dat verslaggevers als Hersh voortdurend ethiek, bronnen en persoonlijke veiligheid moeten afwegen terwijl ze de waarheid nastreven, wat laat zien hoe uitdagend onderzoekswerk kan zijn.Hersh komt over als een interessante aanwezigheid, maar niet altijd spannend om naar te kijken. Hij is op zijn hoede, af en toe defensief en heeft vertrouwen in zijn eigen instincten. Hierdoor ontstaat een eerlijk portret, maar geen dynamisch portret. Ondersteunende stemmen als Jeff Gerth, Bob Woodwarden Amy Davidson Sorkin geven context. De eenvoudige stijl van Poitras, met rustige shots en minimaal drama, houdt het verhaal gegrond maar gedempt. Sommige momenten, zoals Hersh die documenten doorneemt of nadenkt over lekken, geven inzicht in zijn denkproces, maar zijn kort. Het toont de moeizame inspanningen achter het blootleggen van belangrijke verhalen en de persoonlijke tol die dit kan eisen. Soms vangen kijkers een glimp op van de frustratie en het isolement die gepaard gaan met het blootleggen van ongemakkelijke waarheden, waardoor de volharding van Hersh beter herkenbaar wordt.‘Cover-Up’ lijkt meer op een noodzakelijke en verantwoorde documentaire, met intelligentie en zorg gemaakt, maar grijpt zelden de aandacht. Voor kijkers die geïnteresseerd zijn in journalistiek en media-ethiek biedt het waardevolle inzichten. Voor anderen kan het traag en te terughoudend aanvoelen. Hoewel het de moeite waard is om te kijken, geeft het het gevoel dat het het werk van Hersh en de gevolgen ervan op een boeiendere manier had kunnen onderzoeken. Uiteindelijk is het een doordachte film die informeert en aanzet tot reflectie, ook al prikkelt hij niet helemaal. Ondanks de terughoudendheid laat het ook zien hoe belangrijk het is om autoriteit in twijfel te trekken, officiële verhalen ter discussie te stellen en de moed te erkennen die nodig is om verhalen te melden die anderen misschien verborgen willen houden.
