De familietragedie van Reiner werpt licht op de pijn van gezinnen die worstelen met verslaving

Toen Greg hoorde over de dood van Rob en Michele Reiner en de vermeende betrokkenheid van hun zoon Nick, raakte het nieuws een pijnlijk bekende snaar.

Het was niet het geweld dat weerklank vond, maar eerder het hartzeer en de wanhoop die gepaard gaan met het liefhebben van een familielid dat lijdt aan een ziekte die met de beste inspanningen en bedoelingen alleen niet kan worden genezen.

Greg heeft een volwassen kind dat, net als Nick Reiner, een lange en moeilijke strijd met verslaving heeft gehad.

“Het klinkt gewoon dichtbij huis”, zegt Greg, voorzitter van Gezinnen anoniemeen landelijk ondersteuningsprogramma voor vrienden en familieleden van mensen met een verslaving. (In overeenstemming met het anonimiteitsbeleid van de organisatie voor leden, houdt The Times de achternaam van Greg achter.)

“Het is gewoon zo verschrikkelijk om de ouder of een geliefde te zijn van iemand die worstelt met (verslaving), omdat je hier geen enkele zin van kunt begrijpen,” zei hij. ‘Je kunt geen manier vinden om ze te helpen.’

De ervaringen van elk gezin zijn anders, en het volledige plaatje is bijna altijd ingewikkelder dan het van buitenaf lijkt. Er zijn relatief weinig publieke details over de privéstrijd van de familie Reiner.

Maar sommige delen van hun verhaal zijn waarschijnlijk herkenbaar voor de miljoenen Amerikaanse gezinnen die getroffen zijn door verslaving.

“Dit brengt echt iets aan het licht dat in huizen in het hele land gaande is”, zegt Emily Feinstein, executive vice-president van de non-profit Partnership to End Addiction.

Door de jaren heen, Nick Reiner, 32, en zijn ouders publiekelijk besproken zijn jarenlange strijd tegen drugsgebruik, waaronder periodes van dakloosheid en meerdere revalidatieperiodes.

Meest recent woonde hij in een pension op het terrein van zijn ouders in Brentwood. Familie vrienden vertelde The Times dat Michele Singer Reiner zich de afgelopen weken steeds meer zorgen maakte over de geestelijke gezondheid van Nick.

Het echtpaar werd zondagmiddag dood aangetroffen in hun woning. Politieagenten uit Los Angeles arresteerden Nick uren later. Dinsdag werd hij beschuldigd van moord. Hij wordt momenteel vastgehouden zonder borgtocht en is onder speciaal toezicht geplaatst vanwege het potentiële zelfmoordrisico. vertelde een wetshandhavingsfunctionaris aan The Times.

Deskundigen op het gebied van middelengebruik waarschuwden ervoor om geen directe grens te trekken tussen verslaving en geweld.

“Verslaving of geestelijke gezondheidsproblemen zijn nooit een excuus voor een gruwelijke gewelddaad als deze, en dit soort daden zijn geen direct gevolg of een kenmerk van verslaving in het algemeen”, zegt Zac Jones, uitvoerend directeur van Beit T’Shuvah, een non-profit verslavingszorgcentrum in Los Angeles.

De omstandigheden rond de veelbesproken dood van de Reiners zijn verre van gewoon. Het feit dat de verslaving hun familie raakte, is dat niet.

Bijna 1 op de 5 mensen in de VS heeft persoonlijk een verslaving ervaren, een peiling uit 2023 van de Kaiser Family Foundation gevonden.

Twee derde van de Amerikanen een familielid hebben met de ziekte, een percentage dat vergelijkbaar is onder inwoners van het platteland, de stad en de voorsteden, en onder zwarte, latino en blanke respondenten.

“Stoorstenen in het gebruik van middelen, verslaving, discrimineer niet”, zei Jones. “Het treft iedereen, van de hoogsten (sociaal-economische status) tot mensen die dakloos zijn op Skid Row. … Er is geen oplossing die kan worden gekocht.”

Tijdens interviews voor de film ‘Becoming Charlie’ uit 2015, een semi-autobiografische film geregisseerd door Rob Reiner en mede geschreven door Nick Reiner, vertelde de familie aan journalisten dat Nick, toen begin twintig, sinds zijn vroege tienerjaren naar schatting achttien keer in een afkickkliniek was geweest. Nick Reiner heeft dat ook gedaan publiekelijk gesproken over zijn gebruik van heroïne als tiener.

Dergelijke cycli van revalidatie en terugval komen vaak voor, zeggen experts. Uit een onderzoek uit 2019 bleek dat dit wel nodig was gemiddeld vijf herstelpogingen om effectief te stoppen met het gebruik en nuchter te blijven, hoewel de auteurs opmerkten dat veel respondenten tien of meer pogingen rapporteerden.

Veel gezinnen maken hun spaargeld leeg op zoek naar een geneesmiddel, zei Feinstein. Zelfs degenen met overvloedige hulpbronnen komen vaak in een soortgelijke wanhopige cyclus terecht.

“Helaas houdt het systeem dat is opgezet om mensen te behandelen geen rekening met de complexiteit of de intensiteit van de ziekte, en in de meeste gevallen is het erg moeilijk om een ​​effectieve, op bewijs gebaseerde behandeling te vinden,” zei Feinstein. “Het maakt niet uit hoeveel geld je hebt, het garandeert geen beter resultaat.”

Verslaving is een complexe aandoening met vermengde wortels in genetica, biologie en omgevingsfactoren.

Herhaald drugsgebruik, vooral in de adolescentie en vroege volwassenheid, wanneer de hersenen nog in ontwikkeling zijn, verandert fysiek de circuits dat de beloning en motivatie regelt.

Bovendien zorgen de gelijktijdig voorkomende psychische aandoeningen, trauma’s en andere factoren ervoor dat geen twee gevallen van middelenmisbruik precies hetzelfde zijn.

Er zijn om te beginnen niet genoeg hoogwaardige revalidatieprogramma’s, zeggen experts, en zelfs een effectief programma waar de ene patiënt met succes op reageert, werkt misschien helemaal niet voor iemand anders.

“Er is altijd het risico op terugval. Dat kan moeilijk te verwerken zijn”, zei Greg.

Families Anonymous adviseert leden om de “Drie C’s” van de verslaving van een dierbare te accepteren. Greg zei: je hebt het niet veroorzaakt, je kunt het niet genezen en je hebt er geen controle over.

“Goede, liefdevolle gezinnen, mensen die om hen geven, hebben net zo veel met dit probleem te maken”, zei hij. “Dit komt zo vaak voor, maar mensen praten er niet echt over. Vooral ouders, uit angst om veroordeeld te worden.”

Na de moorden, een vriend van de familie vertelde The Times dat ze “nooit een gezin hadden gekend dat zo toegewijd was aan een kind” als Rob en Michele Reiner, en dat het echtpaar “alles voor Nick deed. Elk behandelprogramma, therapiesessies en hun leven opzij zetten om dat van Nick herhaaldelijk te redden.”

Maar het pijnlijke feit is dat toewijding alleen een complexe, chronische ziekte niet kan genezen.

“Als je van iemand zou kunnen houden tot nuchterheid, tot herstel, tot remissie van zijn psychiatrische problemen, dan zouden we hier veel minder cliënten hebben,” zei Jones. “Helaas is liefde niet genoeg. Het is zeker een deel van de oplossing, maar het is niet genoeg.”

Als u of iemand die u kent een geestelijke gezondheidscrisis doormaakt, is er hulp beschikbaar. Bel 988 om verbinding te maken met getrainde geestelijke gezondheidszorgadviseurs of sms ‘HOME’ naar 741741 in de VS en Canada om de Crisis Text Line te bereiken.