Welkom bij Starter Pack, een door uitrusting geobsedeerde serie die geeft BEDRAAD lezers een kijkje in hoe opmerkelijke persoonlijkheden leven, winkelen en sleutelen.
Toen hij 27 was, raakte sneeuwcrosser Mike Schultz (die de bijnaam ‘Monster Mike’ kreeg vanwege zijn vermaarde onbevreesdheid) tijdens een race uit koers, vloog van zijn sneeuwscooter en vernietigde zijn knie. Er waren meerdere operaties en meerdere dagen in coma nodig om zijn leven te redden. Uiteindelijk moest zijn medische team zijn been amputeren.
In plaats van zijn liefde voor actiesporten op te geven, ontwierp Schultz zijn eigen protheseknie en richtte hij zijn eigen hoogwaardige prothesebedrijf op. BioDapt. Zijn prothesen maken gebruik van een gepatenteerd koppelingssysteem en mountainbike-schokken om zulke nauwkeurige prestaties te leveren, waardoor hij kan terugkeren om te concurreren op het hoogste niveau van de sport. Sinds 2008 heeft hij meerdere Paralympische Winterspelen en Wereldkampioenschappen gewonnen voor adaptieve snowboardcross en banked slalom.
Belangrijker nog is echter dat extreme atleten, geamputeerden en veteranen allemaal zijn protheses gebruiken. Dat geldt ook voor veel van zijn concurrenten, wier uitrusting hij soms vlak voor een evenement repareert. “Je komt nooit in de verleiding om, weet je, die van een concurrent te ‘repareren’ Moto-knie?” Ik vroeg het hem via Zoom toen WIRED hem een paar minuten inhaalde op trainingskamp voor de Paralympische Spelen van 2026. (Ik maakte ook een klein hartverscheurend gebaar.)
“Ik zeg gewoon tegen ze: ‘Ja, het spijt me, er is eigenlijk een terugroepactie. Ik stuur het je in april terug'”, zegt Schultz. “Zorg ervoor dat je het ‘grapje’ erin zet als je dat schrijft!” Dit is waar Schultz naar toe gaat Cortina.
Zijn prothese
Gewone prothesen zijn prima om rond te lopen en naar de supermarkt te gaan. Maar voor snowboardcross – een sport waarbij je over sprongen vliegt en met hoge snelheid haarspeldbochten neemt – heb je robuust, duurzaam gereedschap nodig dat bestand is tegen lage temperaturen, fysiek misbruik kan verdragen en snel nauwkeurige drukniveaus kan absorberen. Schultz’s Moto Knee 2 en Versavoet 2 zijn beide precies afgestemd op het evenement. “De uitlijning is cruciaal, anders kun je niet naar de rand van je teen of hiel rollen om een bocht te maken”, zegt Schultz. “Veranderingen in een hoek van een halve of kwart slag op een stelschroef zijn merkbaar. Het hebben van die uitlijningsmogelijkheden op mijn snowboardbeen is cruciaal voor die ultieme prestaties.”
De Helm
Giro
Owen bolvormige MIPS-helm
Na zijn board is zijn helm het belangrijkste veiligheidsuitrusting dat Schultz altijd heeft. Hij kent het merk niet; Ik bekeek het in de Zoom toen hij het omhoog hield. Het is een sneeuwsportspecifieke bolvormige helm van het merk Giro met Mips (een acroniem voor Multi-directioneel Impact Protection System) die de rotatie-impact en hersentrauma bij een crash vermindert.
Een goede multitool
“Als geamputeerde atleet is mijn gereedschapskist uiterst belangrijk”, zegt Schultz. Hij heeft altijd zowel een complete gereedschapsset als een complete reserveset voor beide prothesen bij zich, samen met reservemoeren en bouten voor het geval hij het hele ding in vijf minuten helemaal opnieuw moet opbouwen. “Het is allemaal klaar voor gebruik voor het geval ik een probleem heb, zoals een crash of een pauze of zoiets”, zegt hij. Naast inbussleutels, een halve moersleutel en tangen heeft hij ook zijn Gerber-multitool in zijn set. Deze is licht, past in een zak en heeft gereedschap dat je nodig hebt om snowboardbindingen aan te passen, zoals schroevendraaiers.
Het bestuur
Schultz heeft zijn hele racecarrière met Donek Snowboards samengewerkt; hij zal waarschijnlijk zes Donek B-1’s naar Cortina brengen. Zijn prothesen werken zo goed dat hij momenteel op een standaard raceboard rijdt dat op zijn afmetingen is afgestemd. “Eerder probeerden we maatwerk te doen met torsieweerstand om mij als geamputeerde tegemoet te komen en minder controle te hebben over het trappen van mijn enkel of mijn enkeldruk”, zegt Schultz. “Maar op dit moment gebruik ik alle standaard flexpatronen.”
Zijn geluksbeer
Schultz gaat nooit ergens heen zonder zijn Lucky Bear. Zijn dochter, Lauren, was vier of vijf (ze is nu twaalf) en ze stopte Lucky Bear achter zijn rug in zijn tas voor zijn eerste snowboardcrosswedstrijd. “Ik dacht: man, hij is zo groot!” ‘ zegt Schultz gebarend. “Ik heb geen ruimte voor Lucky Bear! Ik moet reservebenen en zo meenemen!” Het blijkt dat Lauren gelijk had, en Schultz is sindsdien wereldkampioen in meerdere adaptieve sporten – sneeuwfietsen, sneeuwcrossen, snowboardcrossen en motorcrossen.
“Het coolste aan Lucky Bear is dat Lauren nu aan gymnastiek doet, dus ze heeft haar eigen mini-Lucky Bear die elke keer dat ze meedoet in haar rugzak gaat”, zegt Schultz. En natuurlijk passen ze bij elkaar. Hij heeft een grote en zij een kleine.
Profiteer van onbeperkte toegang tot BEDRAAD. Ontvang de beste rapportage in zijn klasse en exclusieve abonneecontent die te belangrijk is om te negeren. Abonneer je vandaag nog.
