Naam: Avatar: Vuur en As
Directeur: James Cameron
Schrijver: James Cameron, Rick Jaffa, Amanda Silver, Josh Friedman, Shane Salerno
Vorm: Sam Worthington, Zoë SaldanaSigourney Weaver, Stephen Lang, Oona Chaplin, Kate Winslet, Britain Dalton, Trinity Bliss, Jack Champion
Genre: Epische sciencefiction
Beoordeling: 3/5
Avatar: Vuur- en asplot
Jake en Neytiri zijn niet in het reine gekomen met het overlijden van hun eerstgeboren zoon, Neteyam. Maar nadat ze hun huis zijn kwijtgeraakt, vestigen ze zich bij de Metkayina-clan, terwijl hun wonden blijven genezen. Hun tweede zoon, Lo’ak, geeft zichzelf nog steeds de schuld van de dood van zijn broer, maar het gevaar van een komende oorlog blijft bestaan. Ze nemen het op tegen een woeste Na’vi-stam, de Mangkwan-clan, die niet in hun godin gelooft en op het pad van rebellie is gezet. De Ash People slaan de handen ineen met de vijand van de Omatikaya-clan, kolonel Miles Quaritch, en doen hun best om de Sullys neer te halen en Spider gevangen te nemen.
Wat werkt voor Avatar: Vuur en Ash
James Cameron heeft fantastisch werk geleverd door de wereld van Pandora levend en draaiend te houden. Bijna een paar decennia in de maak, blijft Avatar een visueel meesterwerk dat niet veel mensen hebben kunnen repliceren of zelfs maar in de buurt kunnen komen. Gelukkig blijft dat weer constant. De filmmaker slaagt erin de essentie van het buitenaardse gevoel gedurende de hele film levend te houden Avatar: Vuur en As.
Een andere lovenswaardige factor is de relatie tussen Jake en Neytiri, die tijdens de film door een achtbaan van emoties gaat. Het laat zien hoe wijs de wereldopbouw is geweest en hoe deze vorm heeft gekregen in Avatar. Ze hebben hun meningsverschillen en hun liefdevolle momenten, en gelukkig is daar niet te veel van.
Eindelijk, tegen het einde, is het daadwerkelijke gevecht waar het plot naartoe leidt het wachten waard. Met meerdere actiescènes en mogelijke verliezen voor de Na’vi-stam die voor veel plezier zorgen, kun je niet anders dan de hoofdrolspelers steunen en juichen van geluk terwijl zij de leiding nemen over de slechteriken.
Wat niet werkt voor Avatar: Vuur en As
De dialogen zijn in sommige gevallen bijna te huiveringwekkend. Terwijl ze Gen Z-vriendelijk proberen te zijn, krijgen alle ‘bros’ en dap-ups een beetje veel als kijker. Wat de nieuwe personages betreft, hoewel we blij zijn dat er niet te veel onzichtbare gezichten waren om te leren, krijgt de antagonist van dit vervolg, Varang van Oona Chaplin, geen moment om te schitteren. Ze staat op het punt volgzaam te worden nadat ze Quaritch tegenkomt, ondanks dat ze zelf een leider is. Het anticlimax-einde aan haar aanwezigheid op het scherm is eerlijk gezegd frustrerend, omdat ze niet alleen niemand van betekenis vermoordt, maar ze ook heel gemakkelijk aan de Sullys ontsnapt. Haar impasse met Neytiri had groter en beter moeten zijn!
De film beweegt zich in een ijzig tempo voort, waarbij de meest elementaire omkeringen tientallen minuten in beslag nemen. De zijmissies van de kinderen en de connectie met hun ‘Moeder’ (wiens namen zo gevarieerd zijn dat je niet zeker weet of het elke keer dezelfde entiteit is) duren te lang voordat ze tot bloei komen, met vanaf het begin zeer duidelijke tekenen.
Ten slotte ontmoet geen enkel personage een louterend of brutaal einde, behalve Kate Winslet’s Ronal, die een goede, emotionele afsluiting krijgt. Terwijl de vorige film een grote impact achterliet met het verlies van Neteyam, roepen Fire en Ash geen soortgelijke emoties op.
Acteerprestaties in Avatar: Fire en Ash
Jack Champion als Miles “Spider” Socorro en Stephen Lang als kolonel Miles Quaritch nemen de kronen voor deze, terwijl Sigourney Weaver als Kiri de troostprijs in ontvangst neemt. De eerste twee slaagden erin spannende elementen aan te brengen, waardoor hun acteerwerk gedurende de hele film het best gepresenteerd bleef.
Eindoordeel van Avatar: Vuur en As
Omdat er geen sprake is van rouw en er een duidelijke verhaallijn speelt, zal het derde deel in de Avatar-franchise je niet van je sokken blazen. Het kost 197 minuten een comfortabele stoel in de bioscoopzaal, wat echt veel te lang is om sommige verwachte kaarten te laten zien. Kinderen en fans van de Pandora-wereld zouden het zeker leuk vinden om weer het universum in te worden gezogen, maar omdat er nauwelijks Ash rondslingert, vragen we ons af of alleen het Vuur de dorst onder de kijkers zou kunnen lessen.
LEES OOK: Wicked For Good recensie: het vervolg van Ariana Grande en Cynthia Erivo brengt hart maar geen ziel
