Trump prijst zijn vredesovereenkomsten aan

President Trump heeft duidelijk gemaakt dat hij de Nobelprijs voor de Vrede begeert, en laat zelden de kans voorbijgaan om te zeggen dat hij in acht maanden tijd acht conflicten over de hele wereld heeft opgelost.

Maar ondanks de inspanningen zijn de resultaten gemengd: sommige uitkomsten zijn precair en de rol van de president bij het tot stand brengen van een deal staat ter discussie. Anderen zijn simpelweg ontrafeld

Er zijn er die je niet zo vaak hoort, zoals Armenië en Azerbeidzjan. Servië en Kosovo ondertekende in 2020 tijdens de eerste ambtstermijn van Trump een vredesakkoord met de hulp van de NAVO en de Europese Unie. Die deal is blijven hangen.

Trump eiste de eer op voor het veiligstellen van de vrede tussen Egypte en Ethiopië. De twee landen waren niet in oorlog, maar verwikkeld in een gespannen geschil over een hydro-elektrische dam aan de rivier de Nijl.

Toch krijgen de deals altijd veel ophef, zegt Max Boot, senior fellow bij de Council on Foreign Relations en auteur van Reagan: zijn leven en legende.

“President Trump verkondigt al deze deals als zijnde in wezen vrede in onze tijd”, zegt hij. “Maar ze waren allemaal overhyped en oververkocht.”

Boot zegt dat Trump en zijn team in werkelijkheid onderhandelen over een staakt-het-vuren, en niet over vredesakkoorden. “En dat is het cruciale verschil”, zegt hij. “Dankzij het staakt-het-vuren kan het op elk moment uitmonden in gevechten.”

Neem bijvoorbeeld het vredesakkoord tussen Thailand en Cambodjadat eind oktober werd geprezen als het Vredesakkoord van Kuala Lumpur. De gevechten over een langlopend grensgeschil laaiden ongeveer een maand later opnieuw op tussen de twee partijen, en opnieuw in de afgelopen week.

Dan zijn er Rwanda en de Democratische Republiek Congo. Er werd in de zomer een akkoord bereikt, maar dat gebeurde niet formeel ondertekend tot eerder deze maand. Er was veel ophef tijdens de ceremonie in Washington voor wat Trump een “glorieuze triomf” had genoemd. Toch is de gevechten woedden tussen de DRC en Rwanda, zelfs toen beide partijen om tafel gingen om een ​​deal met Trump te ondertekenen.

Ivo Daalder, voormalig Amerikaans ambassadeur bij de NAVO en momenteel senior fellow bij het Belfer Center en de Kennedy School van Harvard, zegt dat langdurige, etterende problemen tussen landen niet worden opgelost door in Washington een stuk papier te ondertekenen.

‘Dat vergt nauwgezette diplomatie, hard werken en heel veel tijd, zegt hij. ‘En tenzij je een manier kunt vinden om het onderliggende conflict op te lossen, zijn landen bereid geweld te gebruiken om hun zin te krijgen.’

Maar Trump verzet zich vaak tegen de traditie en doet de dingen op zijn eigen manier. Matthew Kroenig, senior directeur van het Scowcroft Center for Strategy and Security bij de Atlantic Council, zegt dat dit Trump enig succes heeft opgeleverd.

“Zijn unieke stijl levert soms onverwachte resultaten op, waarbij hij in feite de overwinning uitroept voordat deze is behaald”, zegt Kroening, eraan toevoegend dat anderen gedwongen worden om de details in te vullen. ‘Zoals in het geval van Gaza.”

Trump kreeg de eer voor het beëindigen van wat volgens hem een ​​Arabisch-Israëlisch conflict was dat al langer aan de gang was 3.000 jaar. Daalder zegt dat Trump heeft kunnen helpen bij het veiligstellen van de vrijlating van alle Israëlische gijzelaars die de afgelopen twee jaar in Gaza werden vastgehouden. Maar er wordt nog steeds op laag niveau gevochten en er is geen oplossing op lange termijn in zicht.

“We zijn er niet in geslaagd verder te gaan dan het staakt-het-vuren en de uitwisseling van gijzelaars en het opbouwen van een duurzame, vreedzame situatie in Gaza”, zegt Daalder, laat staan ​​een duurzame, vreedzame situatie tussen Israëli’s en Palestijnen. “Dat is natuurlijk de fundamentele reden waarom we dit conflict überhaupt hebben.”

Trump hielp ook bij het tot stand brengen van een vredesakkoord tussen de twee landen Israël en Iran. Dat kwam nadat Trump de VS bij het conflict had betrokken door verschillende nucleaire locaties van Iran te bombarderen.

De pogingen van Trump om de decennialange spanningen tussen India en Pakistan op te lossen, waren een klap voor de betrekkingen tussen de VS en India. Premier Narendra Modi betwistte de beweringen van Trump dat hij een belangrijke rol speelde bij het tot stand brengen van een deal. Kort daarna legde Trump heffingen van 50% op op de meeste Amerikaanse import uit India. Boot noemt het een grote hobbel in de betrekkingen tussen de twee landen.

‘Ik denk dat de ogenschijnlijke reden voor deze enorme tarieven is dat India heeft gekocht Russische olie, Ik denk dat de echte aanleiding was dat Trump boos was op Modi omdat hij niet met zijn beweringen over India meeging in het conflict tussen India en Pakistan”, zegt Boot.

Toch zegt Kroenig van de Atlantische Raad dat Trump de eer kan opeisen voor het normaliseren van de betrekkingen tussen Israël en verschillende Arabische landen tijdens zijn eerste ambtstermijn, waaronder de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en Marokko.

“(Het is) behoorlijk opmerkelijk om deze landen Israël te laten erkennen en handel en reizen open te stellen”, zegt Kroenig.
Er zijn nog steeds enkele conflicten die schijnbaar buiten het bereik van Trump liggen – met name Oekraïne en Rusland.

Er zijn ook verwarrende signalen van een president die probeert een Nobelprijs voor de Vrede binnen te halen, zegt Daalder. “De directe confrontatie die hij zoekt met Venezuela en de mogelijkheid van een daadwerkelijke oorlog met Venezuela zouden regelrecht in strijd zijn met dit idee dat hij een vredestichter is.,“zegt hij.

De Nobelprijs voor de Vrede ging dit jaar naar Maria Corina Machadode Venezolaanse oppositieleider. Trump kan troost putten uit de wetenschap dat hij minstens één onderscheiding heeft ontvangen voor zijn vredesinspanningen: hij ontving eerder deze maand de eerste FIFA-vredesprijs van het voetbalbestuur. De eer omvatte een grote gouden medaille.