De afgelopen maanden hebben filmliefhebbers geklaagd over de schijnbaar onvermijdelijke verkoop van Warner Bros. Discovery aan Paramount Skydance, een zet die een mediamonopolie zou creëren zoals we nog nooit eerder hebben gezien, en uiteraard zou resulteren in massale ontslagen. Tegenwoordig klagen diezelfde filmliefhebbers de daadwerkelijke verkoop van Warner Bros. Discovery aan Netflixeen zet die al het bovengenoemde zal verwezenlijken en misschien de filmtentoonstelling zoals wij die kennen helemaal zal vernietigen. Dit is belachelijk en volkomen hartverscheurend, maar ik denk dat het, wat de creatieve kant betreft, een lichtelijk beter resultaat dan de Paramount Skydance-optie.
Om de een of andere absurde reden heeft Netflix deze overname ‘Project Noble’ genoemd, wat de mensheid er alleen maar aan herinnert dat CEO’s vreselijke egomaniakken zijn die je dringend moeten overtuigen van hun visionaire zakelijke inzicht. Er is duidelijk niets nobels aan het banenverlies dat gaat komen, noch is er iets nobels aan hoe slecht WBD-chef David Zaslav zijn werk deed om dit kroonjuweel van een studio in zijn geheel te laten opslokken door een streamer die vastbesloten is de tentoonstellingswereld (die in de problemen zit, maar nauwelijks in de problemen zit) te vermoorden. Inderdaad, Na een moeilijke start in 2025 eindigde WB met het aan elkaar rijgen van een reeks hits (“A Minecraft Movie”, “Sinners”, “Final Destination Bloodlines”, “Superman” en “Wapens”) die mensen eraan herinnerde waarom de bioscoopervaring zo speciaal is.
De deal is nog niet goedgekeurd door de toezichthouders, en die zijn er wel ongefundeerde berichten dat Paramount een vijandig overnamebod op WBD zou kunnen lanceren, maar als dat zo is, wordt verwacht dat Netflix de toch al te korte bioscoopperiode zal terugbrengen tot mogelijk twee weken, wat potentiële ticketkopers vrijwel zeker zal ontmoedigen hun lokale bioscoop te bezoeken. Het is verschrikkelijk. Dus, hoe had de Paramount Skydance ooit erger kunnen zijn?
David Ellison had Donald Trump de sleutels kunnen geven van de meest prestigieuze studio in Hollywood
David Ellison, zoon van Larry Ellison, medeoprichter van miljardair Oracle, is de CEO van Paramount Skydance. De familie is diep verwikkeld in de conservatieve politiek, wat tot nu toe niet diskwalificerend was President Donald Trump heeft feitelijk groen licht gegeven de dode en nogal ongewenste “Rush Hour 4” bij Paramount voor zijn regisseursvriend Brett Ratner. Ratners carrière kwam in 2017 tot stilstand toen verschillende vrouwen, waaronder Olivia Munn en Natasha Henstridge, hem beschuldigden van aanranding. Elliot Page onthulde ook dat Ratner hem lastigviel en uitschakelde op de set “X-Men: The Last Stand”. Dit bracht Ratner ertoe in de gunst te komen bij de Trumps, wat resulteerde in de nog niet uitgebrachte documentaire “Melania” van Amazon.
Toen ‘Rush Hour 4’ vorige week werd aangekondigd (een dag nadat Trump had gezegd dat dit moest gebeuren), gingen de meeste mensen ervan uit dat het een gunst voor de president was, die regelgevende problemen zou kunnen veroorzaken voor de potentiële WBD-aankoop van Paramount Skydance. Zoals we hebben gezien bij instellingen als CBS News (een Paramount Skydance Company), Northwestern University en Columbia University die ervoor kozen om niet-serieuze rechtszaken met de regering-Trump te schikken, doe je hem duizenden kilometers aan concessies af als je deze man een duimpje geeft. Stel je voor dat deze man David Ellison over een vat heeft bij WB. Hij had in een opwelling de productiehoofden Michael De Luca en Pam Abdy kunnen ontslaan en zijn zoon Baron kunnen aanstellen om vervolgfilms te maken op ‘Gone with the Wind’, ‘Citizen Kane’ en zijn persoonlijke favoriete film ‘Bloodsport’. Ondertussen verschijnen films die hem politiek van streek maken (zoals bijvoorbeeld: ‘Het ene gevecht na het andere’) het risico hadden kunnen lopen begraven te worden. Het potentieel voor onomkeerbaar cultureel vandalisme zou ondenkbaar zijn geweest.
Het ergste van alles was dat Paramount Skydance bereid was Saoedi-Arabische fondsen aan te boren om zijn contante voorstel te versterken. Dat zou een ramp zijn geweest op moreel en creatief vlak.
Saoedi-Arabië mag nooit een financieel belang krijgen in een grote studio
De Saudische kroonprins Mohammed bin Salman presenteerde zich aanvankelijk als een gematigde kracht in het conservatieve moslimland, maar dat verdween toen hij gaf opdracht tot de brute executie van de dissidente Washington Post-journalist Jamal Khashoggi in 2018. Op dit moment had geen enkele persoon met een geweten zaken met het land mogen doen, maar de familie Trump zag een kans op een meevaller, die in november vorig jaar aanleiding gaf tot een afrekening in de media toen het Witte Huis feliciteerde bin Salman tijdens een uitgebreid bezoek.
Ellison wilde net zo graag zakendoen met Saoedi-Arabiëwat, in het geval van zijn WBD-bod, met verontrustende voorwaarden zou zijn gepaard gegaan. Zoals we zagen bij Riyadh Comedy Festival afgelopen oktoberlegt de Saoedische koninklijke familie strenge beperkingen op aan wat kunstenaars over het land mogen zeggen. Ze zijn ook enorm anti-LGBTQ+, dus als ze een groot belang zouden hebben in een Hollywood-studio, bestaat er weinig twijfel over dat ze hun invloed zouden uitoefenen op films met personages uit die gemeenschap.
Misschien zou Ellison, wiens dochter, Megan (het hoofd van Annapurna Pictures) biseksueel is, hierop terugkomen. Het is waarschijnlijker dat hij zich ermee zal verzetten, omdat miljardairs geen miljardair worden door principes te hebben. Onder geen beding kan Hollywood toestaan dat Saoedi-Arabië een financieel belang heeft in een grote studio.
Het is belachelijk dat we over deze dingen moeten nadenken, maar we leven in een bizarre wereld. Nogmaals, Netflix heeft slechts een klein beetje meer de voorkeur (hoewel de gerapporteerde interesse in het gebruik van de WB-bibliotheek als een “AI-supercharger” is hersenbrekend verschrikkelijk), maar de filmindustrie is er nog nooit zo slecht aan toe geweest als nu. En het hoefde niet zo te zijn.
