Er heerst een gevoel van machteloze nutteloosheid bij de jongste sancties die Groot-Brittannië aan Rusland heeft opgelegd in de nasleep van het vandaag gepubliceerde openbare onderzoeksrapport van Dawn Sturgess.
En het is niet alleen Groot-Brittannië.
Ondanks al het handwringen, de retoriek en de sancties van Europa blijft Vladimir Poetin onbewogen.
Deze week was hij strijdlustiger dan ooit en waarschuwde hij dat hoewel Rusland geen oorlog wil, als Europa er een begint, het is meer dan klaar.
Recente oorlog in Oekraïne: Poetin zegt dat Donald Trump een agenda heeft
Nu we een vierde jaar van Russische oorlog naderen OekraïneOpereert de wereld onder nieuw management en nieuwe regels, maar in Europa is het kwartje nog niet gevallen.
De veelgeroemde ‘op regels gebaseerde wereldorde’ valt uiteen. Amerika, dat zo lang zijn beschermer was, heeft het in de steek gelaten en werkt nu steeds meer samen Rusland.
De regering-Trump is meer geïnteresseerd in de belofte van hernieuwde handelsbetrekkingen en zakelijke deals met het Rusland van Poetin, ondanks al zijn moordzuchtige fouten.
Poetin wint langzaam maar zeker op het slagveld, en Oekraïne heeft bijna geen geld meer. Amerika heeft de kraan dichtgedraaid en treedt nu op als wapenhandelaar en verkoopt wapens aan Oekraïne via Europa.
Oekraïne heeft ruim honderd miljard dollar per jaar nodig om te kunnen blijven vechten. Europa kibbelt over de vraag hoe ze bevroren Russische tegoeden kunnen gebruiken om dat te financieren.
En er zijn zeker geen tekenen dat Europese regeringen de knoop doorhakken en de belastingbetalers vragen dit in plaats daarvan te doen.
Lees meer:
Brit gearresteerd in Oekraïne
Poetin ‘moreel verantwoordelijk’ voor de dood van de novitsjok in Salisbury
De alternatieve manier om de enorme opmars van Rusland te stoppen is het sturen van troepen naar Oekraïne, wat nog steeds uitgesloten is.
Voorlopig hebben we dus alleen maar woorden en sancties.
Sir Keir Starmer zal zich wellicht de handen wringen over de ‘minachting van het Kremlin voor onschuldige levens’ in de nasleep van het onderzoek naar de dood van Dawn Sturgess in Salisbury in 2018. Het houdt de Russische leider “moreel verantwoordelijk” voor de Skripal-vergiftiging.
Maar als Europa niet bereid is zijn geld daar te steken waar zijn retoriek en sancties liggen, houdt dit dan veel meer in dan alleen maar schijnvertoning?
Gebruik de Chrome-browser voor een beter toegankelijke videospeler
Oekraïense troepen reageren op het vredesplan van Trump
De Europese regeringen lijken al bijna een jaar in ontkenning te verkeren en gedragen zich als een bedrogen echtgenoot. Nu de Amerikaanse genegenheid voor Rusland steeds duidelijker is geworden, hoopte Europa tegen de hoop in zijn partner terug te winnen.
De affaire tussen Trump en Poetin is nu, zo lijkt het, in het volle zicht.
Amerika wil Europa en Oekraïne niet langer steunen, alleen maar om te profiteren van wapenverkopen aan het conflict.
Het lijkt erop dat verleidelijke deals die door Moskou zijn voorgeschoteld voldoende zijn om de interesse van Donald Trump vast te houden.
Het vervangen van machteloze sancties en retoriek door solide financiële steun aan Oekraïne wordt op een gegeven moment erger dan zinloos.
Het moedigt Kiev aan om door te gaan met vechten, zoals Poetin onlangs zei, “tot de laatste Oekraïener” in de misvatting dat Europa achter hem staat.
Het moment van de afrekening nadert voor Europa, maar er zijn geen tekenen dat de leiders dat feit accepteren.
