‘Wicked: for Good’-details, paaseieren die je hebt gemist

Kort nadat Glinda opnieuw wordt geïntroduceerd in ‘Wicked: For Good’, begroet ze een menigte Ozians in Emerald City. Terwijl de dubbele deuren opengaan, komt ze in beeld terwijl ze het gedenkwaardige refrein ‘La-la, la-la’ zingt uit haar solo ‘Popular’ in Act I.

A filmpje achter de schermen gedeeld op sociale media lijkt te onthullen dat dit zo was Geweldig idee om het refrein in deze scène opnieuw te bekijken.

Andere bekende melodieën zijn verweven in de soundtrack van het vervolg, vooral in het onlangs uitgebreide openingsnummer ‘Every Day More Wicked’, waarin de melodie van ‘No One Mourns the Wicked’ opnieuw wordt gebruikt.

Naast schrijven twee nieuwe nummers (“No Place Like Home” en “The Girl in the Bubble”)voegde componist Stephen Schwartz nieuw materiaal toe aan bestaande nummers uit het stuk. “No One Mourns the Wicked” introduceert ook korte herhalingen van “The Wizard and I” en “What Is This Feeling?” uit Akte I.

Na de tijdsprong tussen “Wicked” en “Wicked: For Good”, kondigt Madame Morrible aan dat Fiyero is benoemd tot kapitein van de tovenaarspolitie, genaamd de Gale Force.

In het boek van Frank L. Baum en de Hollywood-bewerking ervan is Dorothy’s volledige naam Dorothy Gale.

In het eerste shot van de film van Madame Morrible spreekt ze een menigte toe in de Emerald City, geflankeerd door de tot slaaf gemaakte vliegende apen van de Tovenaar.

De aap rechts van haar draagt ​​een gescheurd roze jasje. Het is een subtiele verwijzing naar de scène in “Wicked” waarin de apen de opdracht krijgen om Elphaba en Glinda te heroveren. In het daaropvolgende handgemeen scheurt een van hen Glinda’s jasje uit – en bewaart het blijkbaar als een gezellig souvenir.

In Wicked onthult een flashback naar Elphaba’s kindertijd hoe de tovenaar pop-upboeken gebruikt als een vorm van kindvriendelijke propaganda.

Hoewel hij geen magische krachten heeft, heeft de Tovenaar Ozians er met succes van overtuigd dat hij almachtig en door God gezonden is, grotendeels dankzij zijn talent voor beelden en branding. Door kinderen te targeten met grillige koopwaar, wordt Ozians al vanaf jonge leeftijd aanbeden. Als kind geloofde Elphaba zelf met heel haar hart in de goedheid en macht van de tovenaar.

In “Wicked: For Good” gebruikt de Tovenaar een soortgelijke propaganda-blitz om het verhaal van “Wicked Witch” te verkopen, en Ozians worden getoond met een pop-upboek in de Emerald City.

In een flashback naar Glinda’s kindertijd probeert ze magie uit te voeren in het bijzijn van haar vrienden, maar dat mislukt. Maar op dat moment verschijnt er een regenboog aan de hemel, en haar vrienden gaan ervan uit dat dit door Glinda komt. In plaats van de zaken recht te zetten, antwoordt ze ontwijkend: ‘Je weet hoe ik van regenbogen houd.’

Natuurlijk zijn regenboogkleurige beelden overal in beide ‘Wicked’-films te vinden, maar dit moment lijkt een explicieter verband te leggen tussen Glinda en Dorothy, die de iconische ballade ‘Somewhere Over the Rainbow’ vertolkt in ‘The Wizard of Oz’.

Wanneer Elphaba en Fiyero elkaar voor het eerst ontmoeten in “Wicked”, rijdt hij haar bijna omver met zijn paard. “Het spijt me zo, mevrouw, ik heb u daar niet gezien”, zegt hij. ‘Je moet opgegaan zijn in het gebladerte.’

Deze brutale opmerking over Elphaba’s groene huid kwam misschien wel van pas. Wanneer ze zich in het vervolg verstopt voor Fiyero en de Gale Force, gebruikt ze bladeren en takken in het bos als dekking.

In “The Wonderful Wizard of Oz” zijn de magische schoenen van Dorothy zilver, en niet robijnrood zoals gepopulariseerd door Judy Garland in de filmversie.

In zowel de toneelstuk- als de filmversie van “Wicked” zijn de schoenen zilverkleurig, zodat ze overeenkomen met de originele tekst. (Plus, MGM, die naar verluidt “The Wizard of Oz” produceerde en distribueerde bezit nog steeds het auteursrecht voor het ontwerp van de robijnrode pantoffels. “Wicked” en “Wicked: For Good” zijn geproduceerd door Universal.)

Er is echter één moment in “Wicked: For Good” waarop de zilveren schoenen een andere kleur krijgen. Wanneer Elphaba een spreuk uitspreekt om haar zus te laten vliegen, worden de juwelen even rood en lichtgevend als hete sintels; Nessa klaagt dat haar nieuwe betoverde schoenen haar voeten verbranden.

Nessa’s luchtlandingsscène is ook opmerkelijk veranderd in Chu’s versie. In het Broadway-toneelstuk zorgt Elphaba’s magie ervoor dat haar zus, een levenslange rolstoelgebruiker, voor het eerst kan lopen.

‘Het oude verhaal was achterhaald’, zegt Bode vertelde Go Magazine. “Over het geheel genomen is de verschuiving voor mij heel logisch, gezien het feit dat ‘iedereen de kans verdient om te vliegen.'”

Glinda van Grande voegt zich bij de uitgebreide versie van “Wonderful”, het kenmerkende nummer van de Wizard in Act II. Het tweetal werkt samen om Elphaba ervan te overtuigen haar burgerwachtgedrag op te geven – en dat lukt bijna.

Dankzij haar emotionele band met Elphaba zijn Glinda’s inspanningen bijzonder effectief. De film illustreert dit door oude aanwijzingen en contactpunten uit hun reis in Act I in herinnering te brengen, inclusief choreografieën uit de Ozdust Ballroom-scene. Glinda herhaalt zelfs een paar van Elphaba’s belangrijkste regels uit ‘Defying Gravity’. (“Denk eens aan wat we zouden kunnen doen. Samen.”)

“Ik geloof niet dat Elphaba ooit overtuigd zou worden door de Tovenaar,” Chu zei over het toevoegen van Grande naar het toneel. “Voor mij was dat reden genoeg dat als we ervan overtuigd wilden worden dat Elphaba die wending zou maken, dat in de eerste plaats van Glinda moest komen.”

Glinda wordt bij Ozians op de markt gebracht als ‘Glinda de Goede’, een reputatie die bedoeld is om die van Elphaba te contrasteren als de ‘Slechte Heks’.

Als onderdeel van deze propagandacampagne schenkt de Tovenaar Glinda een vliegend voertuig in de vorm van een bel. Madame Morrible legt uit dat, aangezien Elphaba kan vliegen, het voor de optica belangrijk is dat Glinda ook in de lucht is.

Dit verhaal komt tot uiting in Glinda’s uitgebreide kostuums, vooral tijdens haar huwelijk met Fiyero.

Paulus Tazewell, die tijdens de prijsuitreiking het beste kostuumontwerp won Oscaruitreiking 2025 voor zijn werk aan de eerste “Wicked”-film, vertelde Bustel dat hij vlinders en vogels in Glinda’s trouwaccessoires verwerkte om haar publieke imago te benadrukken.

“Het idee van de vlinders was om elementen in de lucht vast te leggen. Vlinders zijn erg delicaat en een inspiratiebron voor schoonheid omdat ze in verschillende kleuren en kwaliteiten verkrijgbaar zijn, en ze hebben ook iriserende versies”, zei Tazewell. “Dat deed me denken aan de wervelende irisatie van een bel en hoe dat zich verhoudt tot Glinda en het geschenk van het bellenvoertuig. Het is een propagandamiddel dat Madame Morrible en de Tovenaar hebben gecreëerd om haar te blijven inkapselen als een figuur van het goede.”

“Haar ketting is bovendien een verzameling zwaluwen die juwelen vasthouden”, voegde hij eraan toe. “Nogmaals, dingen die delicaat, mooi en in de lucht zijn.”

Madame Morrible is een tovenares die gespecialiseerd is in weerbeheersing. Wanneer ze een cycloon tovert die door Oz raast, lijkt het borduurwerk op haar outfit op een blikseminslag.

“Ik probeerde meteorologische beelden in al haar decoraties te verwerken, terwijl we haar zien evolueren naar het boegbeeld dat ze in Emerald City is”, vertelde Tazewell aan Bustle.

In de laatste momenten van de film worden Elphaba en Glinda getoond in een flashback naar hun schooltijd. Elphaba draagt ​​haar klassieke zwarte heksenhoed, terwijl Glinda een witte capuchon draagt.

Glinda draait zich om naar Elphaba en fluistert in haar oor, waarbij ze de beroemde illustratie op de Broadway-poster nabootst.

Chu vertelde Jason Guerrasio van Business Insider dat het “altijd het plan” was om het laatste shot een eerbetoon te laten zijn aan het artwork van de affiche.

‘Ik zou altijd eindigen met het gefluister’ zei Chu. ‘En weet je hoe moeilijk het was om Universal te dwingen het nooit in marketingmateriaal te gebruiken?’

Chu was zelfs zo vastbesloten om het laatste shot een verrassing voor het publiek te houden, dat hij de beelden verborgen hield voor de studio.

“Die poster is een van de briljantste posters ooit gemaakt. Je weet niet wat Glinda zegt, want dat doen ze eigenlijk nooit in de musical”, zei hij. ‘Maar het is een beetje de sleutel tot vriendschap. Dat we deze geheimen hebben. En de meisjes moeten kiezen wat ze daadwerkelijk zeggen in de scène. Ik weet niet eens wat ze zeiden.’