Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Wanneer Alleen thuis 3 kwam uit in 1997, ik was negen jaar oud en wilde het uiteraard eens proberen. Het was zo’n eenvoudige herhaling van de eerste twee klassieke films dat het de erfenis van de franchise voor altijd aantastte, en zelfs als kind wist ik dat het een vreselijke, afgeleide stapel afval was waardoor ik me afvroeg wie het project financierde.
Tot mijn schrik en afgrijzen ontdekte ik, terwijl ik aan het kijken was waar ik de eerste twee Home Alone-inzendingen kon streamen, dat de franchise nog steeds actief is. Het is nu zes films diep, met het meest recente deel, Alleen thuis, zoet thuisuitgebracht in 2021.
Elke Home Alone-film, afgezien van de eerste twee, bewijst dat sommige franchises gewoon moeten sterven. De magie is verdwenen. Je kunt het niet herstellen door meer van hetzelfde te leveren, vooral niet als elk nieuw item een goedkope imitatie is van het voorgaande.
Erger nog: de inzet wordt niet verhoogd. Elk vervolg is een zijdelingse toevoeging zonder nieuwe spins of beats, waardoor ik me afvraag voor wie deze films eigenlijk bedoeld zijn, afgezien van de aandeelhouders die alleen maar snel geld willen verdienen aan de erfenis.
Twee is gezelschap, drie is een menigte, zes is heiligschennis
20th Century Studios had gelijk toen ze wilden produceren Alleen thuis 3 in de zin dat de eerste twee films enorm succesvol waren en van de ene op de andere dag culturele evenementen werden. De film speelt zich af in een nieuwe wijk met een nieuw gezin en probeert opnieuw te verpakken wat ervoor zorgde dat de originele film uit 1990 de wereld stormenderhand veroverde, maar met een nieuwe hoofdrolspeler genaamd Alex Pruitt (Alex D. Linz). Het probleem is dat we het allemaal al eerder hadden gezien met een betere cast. Er werd niets nieuws op tafel gebracht, afgezien van enigszins bijgewerkte technologie, die in ieder geval enkele creatieve boobytraps mogelijk maakte.
Alleen thuis 3 deed het goed aan de kassa, maar wist de critici nooit te overtuigen vanwege de chemie tussen Kevin McCallister (Macaulay Culkin) en zijn chaotische familie konden eenvoudigweg niet worden gerepliceerd. Wat de erfenis betreft, het was een schommel en een misser, en zoveel ben ik bereid te vergeven. Het gebeurt. Studio’s worden hebzuchtig met intellectuele eigendommen, en franchises verslijten hun welkom. Geen probleem, laten we verder gaan.
Vos en Disneykon echter niet verder. Ze bleven doorgaan alsof deze geldkoe een eeuwigheid zou blijven loeien, en ik vrees dat de bodem van het vat geschraapt zal blijven worden totdat de melk opdroogt.
Home Alone 4 is een bestraffer
Alleen thuis 4 is zonder twijfel de vreemdste inzending in de serie en brengt de familie McCallister terug, maar met een geheel nieuwe cast. Kevin wordt gespeeld door Mike Weinberg, en Marv (oorspronkelijk gespeeld door Daniel Stern) wordt nu gespeeld door French Stewart uit Derde rots van de zon roem. Peter McCallister is gescheiden, woont in een landhuis en wordt gespeeld door Jason Beghe, vooral bekend van zijn rol als sergeant Hank Voight in Chicago politie.
Deze keer krijgen we een verstoorde gezinsdynamiek dankzij echtscheiding, het thema van het kopen van de genegenheid van je kind, en een slim huis dat draait op afstandsbedieningen, schakelaars en spraakopdrachten. De ooit praktische muizenvallen, knikkers en geïmproviseerde chaos worden vervangen door verouderde technologie die niet eens als komedie kan doorgaan. Er staat niets op het spel, niets voelt fris aan, en het is pijnlijk duidelijk waarom deze voor televisie is gemaakt.
De vakantieroof
Alleen thuis: de vakantieroof spiegels Alleen thuis 3 door nog een nieuwe familie te introduceren, de Baxters. Finn Baxter (Christian Martyn) vermoedt dat bandieten van plan zijn hun nieuwe huis te plunderen. De Baxters trekken in voordat een bende dieven onder leiding van Sinclair (Malcolm McDowell) een oud schilderij ter waarde van $ 85 miljoen kan stelen van wat zij aannamen dat het een leegstaand pand was.
Uiteraard zet Finn een aantal boobytraps op en redt de boel. Slechteriken vallen, eigendommen worden vernield en alles wordt in een nette kleine strik gewikkeld. Als slechts twee perfecte films uit de jaren 90 deze exacte formule niet al hadden geperfectioneerd.
Alleen thuis, zoet thuis
Ik ga niet liegen. Ik tikte aan Alleen thuis, zoet thuis na ongeveer 35 minuten. Deze werd rechtstreeks uitgebracht op Disney+ en brengt klassieke personages op de meest gehaaste manier terug. Agent Buzz McCallister, opnieuw gespeeld door Devin Ratray, verschijnt voor een cameo die puur bestaat uit nostalgie.
Wat het plot betreft: ik doe hier een gok. Max Mercer (Archie Yates) wordt achtergelaten door zijn familie. Een stel oude poppen is een fortuin waard. Een paar dieven, onder leiding van Jeff McKenzie (Rob Delaney), willen ze stelen. Max is ze te slim af met boobytraps. Slechteriken vallen naar beneden. De dag is gered. Wauw.
Ik deed dit, zodat jij dat niet hoeft te doen
Elke Home Alone-film wordt gestreamd op Disney+, en ik beloof je dat je alleen de eerste twee hoeft te bekijken. Er wordt niets nieuws aangeboden. De inzet stijgt nooit. Elk vervolg is op de een of andere manier erger dan het vorige. Geloof het of niet, ik hoopte dwaas Alleen thuis, zoet thuis zou een terugkeer naar vorm kunnen zijn, omdat de cast bestaat uit echt betrouwbare cabaretiers als Kenan Thompson, Tim Simons, Pete Holmes en Chris Parnell. Op dit punt in de franchise is de franchise als geheel echter een drol die niet de moeite waard is om op te poetsen.
Alleen thuis En Home Alone 2: Verdwaald in New York worden gestreamd op Disney+. Dat geldt ook voor de andere vier films, maar je kunt vol vertrouwen doen alsof ze niet bestaan.
