Will Arnett staat al een paar decennia vooral bekend om zijn onberispelijke komische karbonades en zijn direct herkenbare stem. Van de hilarische fouten en illusies van Gob Bluth in de aanhoudende hilariteit van ‘Arrested Development’ tot de stemmen van de gravin achter de hilarische LEGO Batman, de verrassend aangrijpende BoJack Horsemanen nog veel meer, Arnett is een van de beste grappenmakers in de branche. Professionele kwaliteit, als je wilt. Maar zodra je Arnetts nieuwste optreden in Bradley Coopers nieuwe drama ‘Is This Thing On?’ ziet, zul je hem in een heel nieuw licht bekijken.
“Is dit ding aan?” richt zich op de onlangs gescheiden Alex (Arnett) en Tess (Laura Dern) terwijl ze door co-ouderschap navigeren, omgaan met de hindernissen van het middelbare leeftijd zijn en plotseling single zijn, en hun onzekerheden en ongeluk in hun leven en met elkaar verzoenen.
Na een beetje wietkoekje te hebben gegeten, staat een melancholische Alex (gebaseerd op de echte strip John Bishop) op het podium tijdens een open mic-avond voor stand-upcomedy, omdat hij wil vermijden dat hij de dekking aan de bar hoeft te betalen, en hij krijgt net genoeg gelach en voldoening om hem terug te halen voor een nieuwe ronde. Al snel heeft Alex een map met stukjes waar hij aan werkt en probeert hij zoveel mogelijk het podium op te komen. Hij ontdekt dat het podium net zo therapeutisch als lonend is. Ondertussen probeert Tess het volgende hoofdstuk van haar leven in de nasleep van hun scheiding op een rij te zetten, waaronder een nieuw carrièrepad als Olympisch volleybalcoach, zelf een voormalige Olympiër in dezelfde sport, wat toevallig ook precies is wat ze achterliet om een gezin te stichten met Alex.
Kortom, zowel Alex als Tess kwamen niet terecht waar ze dachten dat ze zouden komen. Hoewel ze allebei besloten dat echtscheiding hun beste optie was, beseften ze waarschijnlijk niet wat dat zou betekenen.
Will Arnett en Laura Dern hebben een ongelooflijke chemie
Wat maakt “Is dit ding aan?” Zo magnifiek werk is de chemie puur verankerd door de uitstekende prestaties van zowel Arnett als Dern. Ze voeden elkaar als een stel dat al heel lang getrouwd is, van hun scherpe prikken tot passief-agressieve opmerkingen, en het kan zowel hartverscheurend als mooi zijn om naar te kijken.
Er is een moment waarop Alex, die naar zijn eigen appartement in New York City is verhuisd, met hun twee zoons naar het huis van Tess snelt om te kijken of Tess een paar uur naar hen kan kijken, zodat hij een veelbelovend stand-up-optreden kan aannemen. De reactie van Tess is niet erg behulpzaam als ze Alex vertelt dat het laten vallen van dit op haar haar plotseling in een hoek duwt, want als ze nee zegt, lijkt het alsof de jongens niet zomaar naar huis kunnen komen wanneer ze maar willen, en daarom zegt ze tegen Alex: “Je bent klote.” In een fractie van een seconde ervaart Arnett verrassing, pijn en woede voordat hij weerlegt: “Jij zuigen!”
Dat klinkt misschien niet als een cruciaal moment als je het leest, maar als je Arnett en Dern deze scène ziet spelen, weet je precies wat ik bedoel. Er zijn nog andere rustige momenten die iedereen voor zichzelf heeft en die je echt in hun persoonlijke ruimte brengen, of het nu Alex is die op een nerveuze manier voor zichzelf zingt nadat hij voor de eerste keer stand-up heeft gedaan, of Tess die snel in zichzelf huilt onder de douche van Alex als ze ziet dat hun jongens in het appartement van Alex dezelfde oplichtende tandenborstels hebben als die ze gebruiken in het huis dat ze vroeger samen deelden.
Bradley Cooper maakt een persoonlijke ontmoeting met Is This Thing On?
De prestaties van Arnett en Dern worden verbeterd door de bedrieglijk eenvoudige manier waarop Cooper ze fotografeert. Wanneer Alex voor de eerste keer opstaat, houdt hij Arnetts gezicht onaangenaam lang in close-up, waardoor we zowel zijn zenuwen als emoties kunnen absorberen terwijl hij door de complexe lagen van zijn recente scheiding begint te werken in een kamer vol vreemden, en ons kunnen laten voelen hoe het is om op dat podium te staan, in de hoop dat iemand zal lachen om wat je te zeggen hebt.
Alex is ook niet de enige die deze behandeling krijgt. Wanneer Tess ontdekt dat Alex stand-up doet door per ongeluk bij een van zijn shows terecht te komen, houdt Cooper een soortgelijke foto op Derns gezicht, waarbij hij elke kleine verandering in haar gezichtsuitdrukking vastlegt, of het nu een rilling van pijn of een frons van frustratie is, totdat ze een beetje trots begint te voelen en een langzame glimlach op haar gezicht verschijnt.
Het is het begin van een keerpunt in de relatie van Alex en Tess, aangezien ze feitelijk een affaire met elkaar beginnen te krijgen. Maar het gaat niet alleen om het rondsluipen en het nieuw leven inblazen van hun gebroken romance, want er zijn harde gesprekken te voeren over niet alleen hun huwelijk, maar ook over hun leven als individu. Het heen en weer schakelen van schattige momenten naar plotselinge ruzies draagt alleen maar bij aan de authentieke weergave van een gebroken relatie in de film.
Wat aan die authenticiteit toevoegt is de cast van de film, of het nu gaat om de vriendengroep Alex en Tess, gespeeld door Bradley Cooper (die een spectaculaire goober en acteur speelt die bekend staat als Balls), Andra Day, Sean Hayes en Scott Icenogle, of de amusant bezorgde ouders van Alex, gespeeld door Ciarán Hinds en Christine Ebersole. Maar het zijn de kindacteurs Blake Kane en Calvin Knegten die echt opvallen als Felix en Jude, de jongens van Alex en Tess, die allebei moeite hebben om Alex’ hernieuwde passie voor stand-upcomedy te begrijpen, samen met de grotere puinhoop van de scheiding.
Will Arnett is hier de MVP
“Is dit ding aan?” voelt veel minder groots en ambitieus aan dan de eerdere regie-inspanningen van Bradley Cooper, zijn nieuwe kijk op “A Star Is Born” en Netflix’s “Maestro”, maar ik bedoel dat op de best mogelijke manier. Dit heeft de geest van het soort kleine film dat zou uitbreken op het Sundance Film Festival. Het is een intieme film met een dosis komedie die niet gekunsteld of overdreven aanvoelt, midden in een hartverscheurend verhaal dat een emotionele klap uitdeelt zonder het gevoel te hebben dat er te hard wordt geprobeerd. Als er iets is: “Is dit ding aan?” het voelt alsof je ziet hoe twee van je goede vrienden een moeilijke tijd doormaken.
Nogmaals, het kan niet genoeg worden benadrukt hoe belangrijk Arnett en Dern zijn voor het laten slagen van deze film. Het is bedrieglijk eenvoudig qua presentatie, maar het kan geen complexer verhaal zijn over een afbrokkelend huwelijk en twee mensen die worstelen om hun leven bij elkaar te houden in het belang van hun kinderen. Dern heeft altijd uitgeblonken met dit soort materiaal, maar Arnett heeft zich met deze fenomenale uitvoering op onbekend terrein begeven (naast het schrijven van het script samen met Mark Chappell en Bradley Cooper). Ik kan het niet helpen dat ik trots ben op Arnett omdat hij deze wending in deze fase van zijn carrière heeft gemaakt. Het is niet zo dat dit soort uitvoeringen beter zijn dan al dit komische werk, dat net zoveel erkenning verdient als drama. Maar Arnett is zo kwetsbaar en rauw als Alex, wat een drastische verandering in het tempo van zijn carrière markeert, dat je niet anders kunt dan op een zinvolle manier met hem meevoelen.
Het lijkt misschien niet het soort film dat je aandacht verdient op het grote scherm, maar dit is precies het soort film waarvoor je je telefoon moet neerleggen. Laat je ogen rusten op de indrukwekkende uitvoeringen hier, geniet van de lach tussen het drama door en voel iets zonder te verdwalen in een tweede scherm.
/Filmbeoordeling: 9 uit 10
“Is dit ding aan?” is in beperkte release beschikbaar vanaf 19 december 2025 en krijgt een bredere release op 9 januari 2026.
