Als je weet dat de rol niets voor jou is, kun je absoluut van baan veranderen. Je leeftijd mag geen (of zeker geen negatieve) factor zijn. We leven in een vergrijzende bevolking, en als gevolg daarvan zouden onze creatieve teams ouder moeten worden. Er zal binnenkort een tijd komen waarin we meer dan ooit levenservaring nodig hebben om de referenties op het oppervlakkige niveau te compenseren die AI ons geeft.
Als je CV in mijn inbox belandde, zou ik denken: “Geweldig, een ontwerper die zo gepassioneerd is over zijn vak dat hij het voor altijd wil blijven doen”. Er is niets mis mee om niet door te willen stromen naar het management; het is een heel andere taak, en creatieve leiders weten dat. Hopelijk zijn ze opgelucht dat ze een kandidaat hebben die niet op promotie uit is, zodat ze zich kunnen concentreren op het creëren van de perfecte rol waarin jij kunt groeien.
Dus om te beginnen moet je het gevoel dat het negatief is van je afschudden. Weg met dat interne leeftijdsdiscriminatie dat je met je meedraagt. Ik hou van dit citaat van Cindy Gallop: “Je leeftijd is een heel bijzonder getal omdat het de som van jou is. Het is de weergave van al je levenservaring, lessen en dingen die je door de jaren heen uniek maken. Je leeftijd is een cruciale dimensie van wat je waardevol maakt.”
Er is geen lijst met werkplekken die ervaring waarderen, dus ik kan je daar niet naar verwijzen. Maar je ziet de creatieve leiders op LinkedIn gesprekken voeren over leeftijdsdiscriminatie. Bekijk de teampagina’s om de gemiddelde leeftijd van de headshots te bepalen. Als het om sollicitatiegesprekken gaat, wees dan heel openhartig over wat je wilt – en gepassioneerd over waarom. Hoe dat jou tot een briljante aanwinst maakt. En als ze dat niet zien, ga dan verder, het is hun verlies.
Ik hoop dat je de juiste plek vindt om nog een paar decennia te gedijen.
