Marco Brambilla’s dystopische thriller “Demolition Man” uit 1993 heeft een leuk en slim sciencefiction-uitgangspunt. In de nabije toekomst wordt er een oorlog uitgevochten tussen de ultra-destructieve agent uit Los Angeles, John Spartan (Sylvester Stallone) en de ultra-kwaadaardige supercrimineel Simon Phoenix (Wesley Snipes in een rol die bijna werd gespeeld door Jean-Claude Van Damme). Bij een mislukte poging worden verschillende gebouwen verwoest en wordt Spartan voor straf gevangengezet. In plaats van hem in een cel te gooien, gebruikt het Department of Corrections echter een nieuwe vorm van cryogene straf, waarbij Spartan een aantal jaren wordt bevroren terwijl hij subliminale mentale correcties krijgt.
Spartan wordt vervolgens ontwaakt in het jaar 2032, waar verschillende SoCal-steden zijn opgegaan in San Angeles en de wereld … een schijnbare utopie is geworden. Alles veranderde onder het toeziend oog van Cocteau (Nigel Hawthorne), een ring-wing televangelist die misdaad, vloeken en zout voedsel verbood. Ook raken mensen elkaar niet langer fysiek aan en spreken ze in een vreemd, ultrabeleefd patois. Het is niet bepaald een plek die een ruige agent, die ooit bekend stond als de Demolition Man, zijn thuis zou noemen. Spartan krijgt de kneepjes van het vak te zien van Lenina Huxley (Sandra Bullock), een liefhebber uit de jaren negentig die geschokt is door zijn vuile mond en slordige houding. Het heeft geen zin om te raden dat Phoenix in 2032 op dezelfde manier zal worden ontdooid (of dat er iets sinisters schuilgaat onder Cocteau’s utopie).
“Demolition Man” was een enorme carrièrezege voor Bullock (dit was kort voor “Speed”), dus het kan verrassend zijn om te horen dat zij niet de oorspronkelijke keuze voor Huxley was. Lori Petty, de ster van ‘Point Break’, ‘A League of Their Own’ en ‘Free Willy’ (en die later de hoofdrol zou spelen in ‘Tank Girl’), werd oorspronkelijk in de rol gecast en was er ongetwijfeld perfect voor. Petty verliet het project echter twee dagen na de productie omdat zij en Stallone elkaar zo haatten (per Amusement wekelijks).
Lori Petty en Sylvester Stallone haatten elkaar
Petty, zo moet worden opgemerkt, is een expert in grote, expressieve uitvoeringen. Ze heeft de neiging haar personages als pittig en humoristisch te spelen, vaak tot het punt dat ze haar medesterren in de schaduw stelt. Ze was perfect gecast als Tank Girlomdat dat personage gewelddadig, geil, sarcastisch en maf is. “Tank Girl” was een bom, maar Petty’s optreden leverde de film een gepassioneerd cultpubliek op. Ook scheurt de soundtrack van de film.
Het spelen van Lenina Huxley werd echter een slechte ervaring voor Petty. Ze wordt geciteerd op de pagina’s van EW en zegt: “Sly en ik waren als olie en water.” Dat was het zo’n beetje. Stallone was destijds een van de grootste machtsspelers in Hollywood, kreeg enorme salarissen en hield toezicht op de toen nieuwe restaurantketen Planet Hollywood. Hij had ongetwijfeld de speelruimte om veel creatieve input aan de film te geven. En als hij en zijn medeleider met elkaar in botsing kwamen en ruzie kregen, kon hij haar gewoon laten ontslaan. En zie, Warner Bros. heeft haar ontslagen.
In een artikel uit 1993 in Verscheidenheidwerd gemeld dat Warner Bros. en producer Joel Silver Petty hadden ontslagen wegens ‘creatieve meningsverschillen’, wat in Hollywood een verzamelnaam is voor ‘Ze waren te creatief voor de studio’. Petty vertrok en ging aan meer prestigieuze films werken, zoals ‘Poetic Justice’ van John Singleton en ‘The Glass Shield’ van Charles Burnett. Ze had ook een terugkerende rol in de spin-off-serie ‘Booker’ van ’21 Jump Street’, evenals een vaste rol in de kortstondige ‘Lush Life’. Ze is zeer geliefd bij haar fans en een van de meest opvallende acteurs die er zijn.
Bullock verscheen ondertussen in “Two If By Sea” met haar “Demolition Man” tegenspeler Denis Leary. Ze heeft blijkbaar ook in een paar andere films gespeeld.
