Dit artikel bevat spoilers voor “Het: Welkom in Derry.”
“It: Welcome to Derry” breidt de kennis van Andy Muschietti’s “It”-universum uit en gaat terug in de tijd om ons te laten zien hoe vroegere inwoners van de titulaire stad Maine omgingen met de opkomst ervan. Een van de belangrijkste banden tussen de show en de films van Muschietti – ‘It’ uit 2017 en ‘It: Chapter Two’ uit 2019 – is Will Hanlon van Blake Cameron James, die later de vader wordt van Mike Hanlon, gespeeld door Chosen Jacobs in de eerste film en Jesaja Mustafa in ‘Chapter Two’. Pennywise heeft het op Will gericht, en dat komt omdat It de tijd niet-lineair ervaart en weet wat zijn zoon in de toekomst zal doen.
Pennywise is geworden de typische enge clownmaar deze losgeslagen harlekijn is niet de ware weergave van de entiteit die achter die gloeiende ogen op de loer ligt. Dat gruwelijke wezen is eigenlijk een eeuwenoud kwaad dat rond 1 miljoen v.Chr. op aarde neerstortte. In Stephen Kings originele roman ‘It’ uit 1986 leren we dat de ware vorm van de entiteit is zijn de Deadlights, die een zo dicht mogelijke benadering van de echte kwade kracht vertegenwoordigen als de menselijke geest kan bevatten. Toch wordt iedereen die naar deze buitenaardse stralen staart onmiddellijk gek, zoals we zagen in aflevering 7 van “It: Welcome to Derry” en de films waarvan de show als prequel fungeert.
Maar de Deadlights zijn geen representatie van iets fysieks, maar eerder een glimp van een rijk dat mensen eenvoudigweg niet kunnen bevatten, waarin de ware entiteit die bekend staat als It zich bevindt. In deze basisvorm ervaart het de tijd op een totaal andere manier dan die in het fysieke rijk, dat wil zeggen dat het de tijd kan zien als één continuüm in plaats van als een lineaire progressie van gebeurtenissen. Dit is de reden waarom Will een fixatie wordt voor Pennywise in ‘Welcome to Derry’.
Pennywise ziet de toekomst en hij weet wat de zoon van Will Hanlon zal doen
Aan het einde van “It: Welcome to Derry”, aflevering 7 (die de films versloeg met de dood van een belangrijk personage)verschijnt Pennywise aan Will Hanlon voordat hij hem baadt in Deadlight-stralen. Natuurlijk zal iedereen die bekend is met het boek ‘It’ of ‘It: Chapter Two’ weten dat Will er levend uitkomt als hij de vader wordt van Mike Hanlon. Mike is een van de leden van de Loser’s Club, de groep kinderen die uiteindelijk de strijd aangaan met Pennywise en de entiteit voorgoed vernietigen in zowel het boek als ‘Hoofdstuk Twee’. In het laatste geval verwijdert Mike feitelijk het hart van de clown voordat de groep het collectief verplettert. Als zodanig laat “Welcome to Derry” zien dat Pennywise Will aanvalt om te proberen te voorkomen dat dit gebeurt.
Mede-maker van de show Andy Muschietti sprak met Deadline’s Bemanningsoproep over Pennywise’s vendetta tegen Will. “Als je de grote boog van de films en deze show ziet, zul je merken dat er een soort centrale figuur in de Losers van 1989 zit, namelijk Mike Hanlon”, legde hij uit. “Dat loont later de moeite als we ons in ‘It Two’ realiseren dat Mike de enige van de verliezers is die in de stad is gebleven en die daadwerkelijk iets heeft gedaan om te vechten. En hij is degene die de verliezers opriep tot hun onwil en zich in feite tegen het monster verzette om het te doden. ” Omdat de ware vorm van It in wezen de toekomst kan zien, richt hij zich daarom op Will om Mike’s toekomstige acties te voorkomen. “Gezien het feit dat het een entiteit is die tijd niet op een lineaire manier ervaart zoals mensen dat doen,” vervolgde Muschietti, “is het alleen maar gepast dat hij teruggaat en de kinderen aanvalt, eigenlijk in andere tijden voordat ze doen wat ze doen.”
Welkom in Derry staat op het punt nog ingewikkelder te worden
Veel van wat Andy Muschietti zegt over Will Hanlon is logisch, maar aangezien we weten dat de jonge inwoner van Derry het levend redt, is er ook de grote vraag waarom Pennywise de Deadlights op Will gebruikte in plaats van hem simpelweg ronduit te vermoorden. Dat zou ervoor hebben gezorgd dat Will nooit zou kunnen herstellen van zijn ruzie met de Deadlights en zou hebben voorkomen dat hij ooit Mike Hanlon zou verwekken. Bovendien zijn er, zoals bij alle tijdreisverhalen, tal van paradoxen die naar voren komen door het vermogen van It om de tijd als geheel te begrijpen in plaats van als een lineaire progressie. Als het weet dat Will uiteindelijk Mike verwekt, en dat Mike de aanstichter zal zijn van de acties die uiteindelijk tot de ondergang van It’s zullen leiden, zou het dan ook niet kunnen inzien dat het gebruik van de Deadlights in 1962 dat niet gaat voorkomen?
Dit alles maakt Muschietti’s ‘It’-universum ongeveer net zo verwarrend als het ingewikkelde “Terminator”-tijdlijn. Dat is belangrijk voor een show die al een indrukwekkend complexe uitbreiding is van de twee films en het Stephen King-couplet als geheel. Muschietti en zijn mede-makers, Barbara Muschietti en Jason Fuchs, hebben gezegd dat “Welcome to Derry” niet alleen de kennis van “It” zal uitbreiden, maar uiteindelijk verken de macroverse, waardoor het een essentiële kijkervaring is voor King-fans. Dat maakt het ook tot een ongelooflijk ambitieus project, vooral omdat de mede-makers deze serie hebben gepland als een trilogie die in stappen van 27 jaar teruggaat.
Nu de schrijvers It’s eeuwige kijk op tijd onderzoeken, zullen de zaken nog ingewikkelder worden. Gelukkig heeft ‘Welcome to Derry’ al bewezen dat het verkennen van dit spul daadwerkelijk een meeslepende show kan opleveren die niet voelt als een ploeteren door de geheimzinnige details van het King-vers.
