Technisch gezien, Sam Raimi’s superhelden-/monsterfilm “Darkman” uit 1990 heeft twee vervolgen. In 1995 regisseerde Bradford May “Darkman II: The Return of Durant”, een film die de slechterik Durant (gespeeld door de geweldige Larry Drake) weer tot leven wekt, waarbij Arnold Vosloo Liam Neeson verving als Dr. Peyton Westlake, ook bekend als Dr. Donkerman). Raimi heeft een credit “gebaseerd op personages gemaakt door” voor “Darkman II”, maar hij werkte niet echt aan het script en diende alleen als uitvoerend producent. “Darkman II” werd ook gemaakt voor een relatief minuscule $ 4 miljoen, wat minder dan een derde was van het budget voor Raimi’s origineel ($ 14 miljoen), en ging rechtstreeks naar de home-media met weinig tamtam.
Hetzelfde geldt voor May’s “Darkman III: Die, Darkman, Die”, waarin ook Vosloo speelde en Jeff Fahey de nieuwe misdaadbaas Rooker speelde. Die film ging in augustus 1996 regelrecht naar de homemedia en werd gemaakt voor, zo te zien, een even laag bedrag. De meeste fans van Raimi’s “Darkman” hebben niet noodzakelijkerwijs “Darkman II” en “Darkman III” gezien, waardoor ze in het rijk van de voetnoten van de popcultuur terechtkwamen. Het zijn officiële sequels, maar het waren geen Raimi-projecten en Neeson speelde er niet in.
Eerlijk gezegd is het een beetje verbijsterend dat Raimi en Neeson nooit opnieuw hebben samengewerkt om een theatraal vervolg op ‘Darkman’ te maken. De film was een bescheiden hit, bracht in de theaters meer dan het drievoudige van het budget op en trok overwegend positieve reacties. (Het heeft een criticiscore van 81% Rotte Tomaten.) Raimi’s gekke, cartoonachtige gevoeligheden hebben Universal misschien nerveus gemaaktmaar ze hebben ook iets unieks en opvallends opgeleverd.
Lang geleden, in 1992, Cinefantastisch tijdschrift vroeg Raimi’s productiepartner, Robert Tapert, naar een mogelijk vervolg op ‘Darkman’, en hij onthulde dat het allemaal een kwestie van geld was. Ja, “Darkman” was een succes, maar niet succesvol genoeg om een terugkeer te rechtvaardigen. Zo simpel was het.
Darkman was simpelweg niet succesvol genoeg om een vervolg te rechtvaardigen
‘Darkman’, om de lezers eraan te herinneren, is een gotisch superheldenverhaal in de vorm van Tim Burtons ‘Batman’ van het jaar ervoor. Het is even donker, maar op een meer fantastische manier. “Darkman” voelt ook veel aan als een Universal-monsterfilm uit de jaren dertig, met scènes van de huidloze Darkman die rondsluipt in een hoed en jas, zijn gezicht verbonden als de Invisible Man. Neeson zelf is vrolijk verwrongen als Peyton Westlake, een man die zijn gezicht en het grootste deel van zijn huid verliest bij een explosie, maar vervolgens de mogelijkheid krijgt om lichtgevoelige vleesmaskers te maken die smelten in de zon. (Zoals je je misschien kunt voorstellen, Neesons ‘Darkman’-make-up was niet prettig om te dragen.)
Toen Tapert werd gevraagd naar de mogelijkheid van een tweede “Darkman” -film in 1992, was hij pessimistisch en bot:
“Darkman heeft niet genoeg zaken gedaan om het soort geld te genereren dat het de moeite waard maakt om een vervolg te maken; ze gaan ons geen budget van $ 25 miljoen geven. Ik denk niet dat Sam een vervolg wil maken, en ik wil ook geen vervolg op die film maken.”
En dat was dat.
Raimi heeft door de jaren heen werkeloos het onderwerp van een Darkman-vervolg besproken, onder meer in een interview uit 2022 met The Wrap. Hij kreeg te horen dat Universal zonder hem een nieuw “Darkman” -project aan het plannen was, maar had daar een zeer blasé houding tegenover. “Ik heb het verhaal nog niet gehoord en ben er nog niet op ingegaan”, legde hij uit. “(…) Maar ik vind het cool.” Raimi zei ook dat hij vond dat zijn “Darkman” succesvoller had moeten zijn en dat er een goed vervolg zou zijn gebeurd als dat zo was geweest. Kort gezegd gaf hij toe dat, hoewel hij nog een “Darkman” -film met Neeson zou maken, geen van beiden plannen had om dat te doen.
Zowel Raimi als Tapert lijken “Darkman” achter zich te hebben gelaten.
