Stel je de scène voor. U heeft een vacature op LinkedIn geadverteerd en sollicitaties uit heel Europa ontvangen. De perfecte kandidaat woont in een van de werelden toptechsteden—Parijs, Berlijn of Amsterdam bijvoorbeeld. Jouw bedrijf is ergens in Europa gevestigd, dus inhuren ze zouden gemakkelijk moeten zijn, toch?
Helaas, nee.
Ondanks hun geografische nabijheid verschillen de landen in Europa nog steeds aanzienlijk in hun regels en voorschriften voor het aannemen van personeel, waardoor het moeilijk wordt om grensarbeiders fatsoenlijk te betalen. Laten we het probleem eens nader bekijken.
Zo dichtbij en toch zo ver
Er bestaat uiteraard een zekere mate van wrijving als het gaat om de compatibiliteit van het arbeidsrecht tussen Europese staten binnen en buiten de Europese Unie (EU). Maar zelfs binnen de paraplu van de EU hebben landen hun eigen arbeids-, belasting- en socialezekerheidsregels die van eenvoudige loonadministratieprocedures een nachtmerrie kunnen maken.
Dat is omdat Arbeidsrecht van de EU wordt uitgevaardigd via richtlijnen die lidstaten de vrijheid geven bij het implementeren van uitspraken. Voor bedrijven maakt dit een EU-brede wervingsstrategie onmogelijk. In plaats daarvan is er een individuele aanpak nodig voor elk land waar een bedrijf mensen wil inhuren – tot en met de oprichting ervan.
Dit is niet iets dat als bijzaak kan worden gedaan. Het verkeerd classificeren van een werknemer, bijvoorbeeld door iemand als aannemer in dienst te nemen in plaats van als werknemer, kan leiden tot boetes en juridische problemen.
De stand van zaken op het gebied van grensoverschrijdende werving in Europa
Ondanks de moeilijkheden blijven bedrijven over de grenzen heen personeel aannemen, om de eenvoudige reden dat talent lokaal steeds moeilijker te vinden is. Eén rapport ontdekte dat 54% van de Europese werkgevers verwachten dat het tekort aan arbeidskrachten de komende vijf jaar zal verergeren. En een lapwerk De beschikbaarheid van talent betekent dat vaardigheden en de bedrijven die deze nodig hebben zich zelden op dezelfde plek bevinden, waardoor bedrijven gedwongen worden ergens anders te zoeken.
Maar het wordt er niet eenvoudiger op om over de grenzen heen aan te werven. Terwijl de vraag naar gespecialiseerd talent is met 112% gestegen de afgelopen drie jaar is de complexiteit van het aannemen van talent ook toegenomen – vooral in de EU, met nieuwe eisen zoals de transparantie betalen richtlijn.
Het verkeer van werknemers tussen landen is ook een mijnenveld. Volgens de EU-regels kunnen werknemers slechts aan de socialezekerheidsvereisten van één land tegelijk onderworpen zijn (om dubbele bijdragen te voorkomen). Sommige landen hebben dat wel gedaan grensoverschrijdende overeenkomsten maar de belastingblootstelling van werknemers kan moeilijk volledig te begrijpen zijn, zelfs voor experts.
Zo ziet dat er in de praktijk uit
Een Londense startup wil zijn eerste ingenieur in Berlijn inhuren. Uitbreiden naar een nieuwe Europese talentmarkt betekent een kostbaar en maandenlang proces van het opzetten van een bedrijfsentiteit – allemaal om een personeelsbestand van één te rechtvaardigen.
Wat dacht je van een Nederlands bedrijf dat een werknemer probeert te ondersteunen die naar Spanje verhuist? De werkgever wil ondersteunend zijn, maar er zijn duidelijke fiscale woonplaats en andere juridische implicaties, zoals loontransparantie, die moeten worden onderzocht.
De moeilijkheid om met deze maar al te vaak voorkomende problemen om te gaan, werpt een obstakel op voor de vooruitgang en dwingt bedrijven om compromissen te sluiten op het gebied van kwaliteit door in hun eigen achtertuin personeel aan te nemen.
Het probleem met de loonadministratie
Ondanks de meeste bedrijven Omdat werknemers in meer dan één land werkzaam zijn, blijven de middelen om hen te betalen achter. Loonadministratie (vaak de grootste kostenpost voor een bedrijf rond de 300 euro). 50-60% van de uitgaven) werd van oudsher gezien als een last voor de backoffice. Salarisadministratie is een essentiële kostenpost voor het bedrijfsleven, maar vanwege alle uitdagingen die we hebben besproken, is het duur en complex en levert het over het algemeen geen strategische waarde op.
Wanneer u de salarisadministratie over de grenzen heen uitvoert, wordt de complexiteit alleen maar groter. Inderdaad, 85% van de leidinggevenden wereldwijd zegt dat compliance-eisen de afgelopen drie jaar complexer zijn geworden. Kortom, het is allemaal risico en geen beloning.
De juiste software kan helpen
Als reactie op het groeiende mondiale personeelsbestand ontwikkelen steeds meer bedrijven voor personeelsbeheer software die is ontworpen om bedrijven te helpen Europese werknemers aan te nemen en te betalen zonder de last van het navigeren door complexe administratieve vereisten. Mijn bedrijf, Multiplier, biedt een van deze oplossingen.
Als gecentraliseerd platform voor salarisadministratie stelt onze salarisoplossing bedrijven in staat werknemers te betalen in landen waar ze geen juridische entiteit hebben, volledig in overeenstemming met de lokale belasting- en socialezekerheidsregels.
Hierdoor zou de eerder besproken Londense startup zijn eerste ingenieur in Berlijn kunnen inhuren zonder de vertraging en kosten van een oprichting in Duitsland. En als het allemaal niet lukt, hoeft de startup niet de rompslomp te doorlopen om daarna een entiteit in Berlijn te sluiten.
Op dezelfde manier hoeft het Nederlandse bedrijf met een marketeer die naar Spanje is verhuisd zich geen zorgen te maken over de gevolgen voor de fiscale woonplaats en mogelijke boetes. Ze kunnen hun werknemers naadloos ondersteunen zonder hun bestaande inspanningen op het gebied van de loonadministratie te verstoren.
Europees talent ontsluiten
Het betalen van mensen over de grenzen heen is een probleem dat waarschijnlijk niet politiek kan worden opgelost. In een steeds meer multipolaire wereld is er weinig vooruitzicht op een grotere afstemming van de regelgeving die nodig is om naadloze internationale betalingen mogelijk te maken.
In de tussentijd zullen salarisoplossingen helpen de wrijving weg te nemen die nodig is om grensarbeiders te betalen, waardoor bedrijven hun groei kunnen versnellen en het beste Europese talent kunnen werven – in plaats van genoegen te nemen met het best beschikbare talent ter plaatse.
Sagar Khatri is CEO en medeoprichter van Multiplier.
