Vijf jaar lang heeft The 19th staff de tijd genomen om stil te staan en na te denken over de dingen die ons het afgelopen jaar vreugde hebben gebracht – geheel los van ons werk. Dat voelde vooral belangrijk in 2025, dat een niet aflatende, zware nieuwscyclus met zich meebracht.
Sommige hiervan waren kleine traktaties. Sommigen van hen waren diepgaande levensveranderingen. Sommige hadden een tweeledig doel: medisch hulpmiddel en ongediertebestrijding.
Dit is waar we naartoe gingen, en wat we deden, keken, luisterden en droegen dat ons vreugde bracht in 2025.
Doen
Wat mij in 2025 leven gaf was verbondenheid met de kleine mens waarmee I gaf leven in 2024. Dankzij ons ouderschapsverlof zorgde ik voor mezelf en mijn dochtertje, Zael, voordat ik zes maanden later weer aan het werk ging. 2025 markeerde een wording: alles wat ik dacht te weten over mezelf, zorg, liefde, geluk, familie, vermoeidheid en prioriteiten, opnieuw leren en opnieuw maken. Dit was een jaar van stille tranen, buiklachen, verbijstering en een diep weten. Momenten bewaard in foto’s, herinneringen, gelach, gemeenschap en verbinding. Momenten die ik nooit meer terugkrijg, maar die ik ook nooit kan wegnemen. Tel het allemaal als vreugde. — Zurii Conroy, manager people operations
Ik ben met breien begonnen het afgelopen jaar, en het heeft zich geworteld in een wereld die de laatste tijd zo digitaal en abstract aanvoelt. Het is zo bevredigend om iets tastbaars te kunnen doen en te zien hoe ik vooruitgang maak in een echt object dat niet op een scherm bestaat. Tot nu toe heb ik precies één muts en één sjaal gemaakt, maar mijn volgende project is een set pantoffels. Het garen is net per post binnengekomen en ik kan niet wachten om te beginnen! — Jessica Kutz, klimaatverslaggever
Mijn partner en ik brachten tijd door met spelen nadat onze baby ging slapen Blue Prince, een indie-puzzelspelsamen. Het was een genot om ’s avonds samen het terrein van Mt. Holly te verkennen met mokken warme appelcider of thee. Het was ook heel geruststellend om te horen dat we als nieuwe ouders niet hoeven te stoppen met het spelen van videogames of onze hobby’s hoeven op te geven! — Sara Luterman, verslaggever over gehandicapten en ouder worden
Als ik terugdenk aan een jaar dat werd gekenmerkt door een eindeloze stroom aan nationale nieuwsgebeurtenissen, waren er maar weinig dingen die mij zoveel steun gaven als de gemeenschap die ik lokaal vond door mijn buren leren kennen. Dat betekende onder meer het uitdelen van kilo’s Halloween-snoep, vrijwilligerswerk doen bij het bezorgen van boodschappen op Thanksgiving of het drinken van warme chocolademelk uit de inzamelingsactie van de basisschool. Het betekende dat ik iemands planten water gaf of een vriend vertrouwde om mijn kat te voeden. Het betekent dat je een stuk appeltaart ruilt voor pompoenkoekjes of samenkomt om ‘Severance’ met mapo-tofu te kijken. En het betekent hallo zeggen op straat, en bedenken dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. — Shefali Luthra, verslaggever over reproductieve gezondheid
Ik heb mijn yogapraktijk naar een hoger niveau getild – door minder te doen, niet meer. Het evolueerde van “hoeveel calorieën kan ik verbranden op mijn Apple Watch” en “hoeveel push-ups kan ik in mijn vinyasa’s persen” naar iets dat ik alleen maar als spiritueel kan omschrijven. Ik heb de transcendentie geleerd die voortkomt uit het echt focussen op mijn ademhaling. Ik heb geleerd hoe bevrijdend het is om te rusten als anderen in beweging zijn. Ik heb geleerd dat het stellen van een intentie meer inhoudt dan het mompelen van een zinnetje aan het begin van de les. Mijn lichaam heeft op zijn beurt gereageerd en houdingen en evenwichten aangeboden die ik voorheen nooit onder de knie had, maar die nu niet ter zake lijken. — Emily Ramshaw, CEO
Gaan
Die van onze familie overnachting aan boord van de USS Lexington was een van de meest betekenisvolle ervaringen van 2025. Dit legendarische vliegdekschip – bekend als de ‘Blue Ghost’ – doet nu dienst als museum en ligt aangemeerd voor de kust van Corpus Christi, Texas. Het was pure vreugde om mijn kinderen en hun verkenners te zien verkennen. Maar wat dit echt speciaal maakte, was de persoonlijke band: terwijl ik door die stalen gangen liep, voelde ik me dichter bij mijn vader, een marineveteraan uit de Tweede Wereldoorlog die aan boord van de USS Polana en USS Franklin diende. Heden en verleden versmolten, en ik ervoer een glimp van de erfenis die hij leefde – een diepgaand geschenk van begrip, dankbaarheid en verbinding tussen generaties. — Clarice Bajkowski, creatief directeur
Na 23 jaar afwezigheid, Ik verhuisde naar Ohio, de staat waar ik ben opgegroeidom te zien of het zou leiden tot een bredere berichtgeving over de manier waarop de politiek de levens van Amerikanen beïnvloedt. Een bijkomend persoonlijk voordeel is dat ik veel dichter bij mijn familie woon. Het is een heel andere ervaring om tijd met hen door te brengen als onderdeel van mijn dagelijkse leven, in plaats van uitstapjes tijdens de vakanties en de zomers. Ik ben vooral dankbaar dat ik dichter bij mijn nichtjes ben, die drie en vijf zijn. Er is niets zo leuk als de “speciale gast” van een kleuter te zijn voor hun “speciale dag” op school. — Amanda Becker, correspondent in Washington
Dit jaar hield ik van het gevoel van zich in Texas vestigen – mijn rustige hoekjes vinden, het ritme van het licht in mijn huis leren kennen en dat gevoel van mogelijkheden verkennen. Er was iets aards aan het langzaam opbouwen van een leven hier, het opmerken van wat mij energie gaf, en het ontwikkelen van een werkelijk onnodig niveau van passie voor barbecue en Tex-Mex. Het voelde alsof ik mezelf herontdekte via de plek: ruim, vreugdevol en klaar voor wat er daarna zou komen. — LaSharah S. Bunting, vice-president
Ik ben absoluut dol op mijn knusse bed en een warme douche, maar dit jaar verraste ik mezelf door verliefd te worden – oké, zoals – op kamperen in het achterland. We zijn aan het praten off-the-grid primitief kamperen. Van rustige, zonnige ochtenden in de bergen van Colorado tot de uitgestrekte toppen van het Grand Teton National Park, die reizen gaven me iets dat ik hard nodig had: een volledige reset. Zonder mobiele telefoonservice, zonder schema en niets anders dan eindeloze vergezichten en frisse lucht, heb ik echt de stekker uit het stopcontact gehaald. Er is iets magisch aan het afsluiten van de dag onder een hemel vol sterren, en niets houdt je zo aanwezig als de wetenschap dat je slechts een gast bent in het berenland. — Anne Musial, hoofd ontwikkeling
Ondanks alle chaos voelde ik me zo gelukkig dat ik dat kon vind gemeenschapsruimtes die eigendom zijn van femme en queer in New York dat werd mijn thuis weg van huis. Ruimtes zoals Yu en ik-boeken, De hele nacht skaten En Van Athene Keke zijn prachtig ontworpen en beheerd om gezellige plekken te creëren om te decomprimeren en/of luid en veilig te uiten. De eigenaren en het personeel zijn niet bang om leiding te geven aan hun waarden en vechten altijd voor hun gemeenschap. Ik denk niet dat ik 2025 had kunnen overleven zonder deze fysieke ruimtes die voor onvergetelijke gedeelde ervaringen zorgden, en ik ben opgelucht dat ik er in 2026 op kan vertrouwen. — Wynton Wong, multimediaproducent
Luisteren
Ik vond het geweldig hoeveel vrouwen en queer gekleurde artiesten stonden in de voorhoede van de elektronische/dansmuziek dit jaar. FKA-twijgen, Roze Panterin, Rochelle Jordaan, Erika de Casier, Verlegen meisje, TOKiMONSTA, KAYTRANADA En Tyler, de Schepper ze lieten me allemaal ontroeren en grooven op hun geluiden en blijven helpen bij het herdefiniëren van genres die altijd zwarte, bruine en queer muzikanten hebben omvat – zelfs als ze niet altijd de juiste schijnwerpers krijgen. — Lance Dixon, publieksproducent
Het is gemakkelijk voor vriendschappen om in een inhaal-hangout terecht te komen. Binnenkomen audioberichten: luister terwijl je je vloeren schoonmaakt en reageer terwijl je naar je werk loopt, vriendschapsmethode. Spraakmemo’s hebben ervoor gezorgd dat de afstand (tijd of fysiek) tot mijn mensen kleiner lijkt en dat onze relaties dieper aanvoelen. Ik leef voor het lange verhaal – neem me mee op reis! Updates telkens wanneer de crush van mijn vriendin haar zorgvuldig samengestelde IG-dorstval leuk vindt? Ja, alsjeblieft. (Ze zijn nu aan het daten.) Vijftien minuten durende vakantie-samenvatting? Vijf audioberichten van acht minuten over de laatste existentiële spiraal van mijn vriend uit de late jaren twintig? Stuur het mijn kant op. Als we dan samen zijn, zijn er geen updates nodig. We gaan gewoon kattenkwaad uit (hoewel minder riskant) zoals we tien jaar geleden deden. — Marissa Nelson, uitvoerend coördinator
Mijn vader, hoogleraar en musicoloog, heeft mij opgevoed met klassieke en barokmuziek, maar heeft ook ruimte gemaakt voor mijn vroege liefde voor pop. Gezien mijn status als popmeisje op de eerste dag, was het geen verrassing dat ‘Mayhem’ van Lady Gaga en ‘Something Beautiful’ van Miley Cyrus mijn topalbums van het jaar waren. Wat ik niet zag aankomen was Rosalía’s ‘Lux’, een prachtig, boeiend klassiek en opera-conceptalbum waar ik non-stop naar heb geluisterd sinds het in november uitkwam. Dankzij Rosalía kan ik mijn vader het geschenk geven om (een deel van) zijn muzieksmaak te delen. – Grace Panetta, politiek verslaggever
Horloge
Ik marathonde de eerste drie seizoenen van HBO’s “The Gilded Age” binnen een paar weken geniet ik er absoluut van om getransporteerd te worden naar een van de meest holistische, transformerende wereldopbouwende activiteiten die ik in lange tijd op het scherm heb gezien. Net als een door Stefan beschreven nachtclub heeft deze show alles: klassenoorlog, laat-stadium-kapitalisme, veel knappe mensen en een moordenaarsrij van muziektheaterlegendes in historische klederdracht. Volgend seizoen hoop ik dat ze een excuus vinden voor Audra McDonald om te zingen en ons allemaal te laten baden in de zoete, zoete gloed van een verlossingsboog van Bertha Russell (de onvergelijkbare Carrie Coon). — Jennifer Gerson, verslaggever
Als iemand die mijn favoriete comfortshows uit de jaren 90 en 2000 stevig in de hand heeft, ga ik zelden op pad om de huidige shows op streamingplatforms te bekijken. Maar Dan Fogelman (maker van mijn geliefde “Only Murders in the Building” en “This Is Us”) maakte dit jaar opnieuw magie met Hulu’s ‘Paradise’.” Met in de hoofdrol de man, de mythe en mijn beroemdheidsverliefdheid Sterling K. Brown, is deze politieke thriller anders dan alles wat ik eerder heb gezien. Ik heb met succes verschillende vrienden overtuigd om te kijken – en iedereen was verslaafd vanaf aflevering 1. – Sierra Lyons, publieksgenoot
Ik ging dit jaar graag naar de film. Kijken naar “Sinners” in IMAX 70 mm is de moeite waard – geloof me. Ik verliet ‘Superman’ met een hoopvoller gevoel dan ik in maanden had gehad. ‘Weapons’ creëerde dezelfde griezelige vreemdheid die voortkomt uit het voltooien van ‘Twin Peaks’. Ik had het gevoel dat ‘Het ene gevecht na het andere’ een incisie was in de rotte wonden van ons land – vastbesloten om ze te luchten, zelfs als het rommelig is. En als je van ‘Star Wars’ houdt, dan zul je ‘Predator: Badlands’ ook geweldig vinden. Toen ik deze films op het grote scherm zag, kreeg ik ontzag voor de verhalen die we kunnen vertellen en de manier waarop we ze vertellen. — Orion Rummler, LGBTQ+-verslaggever
Mijn favoriete geluid is dat Alan Cumming – echt, weelderig in – het woord ‘moord’ zegt. Dit komt binnen de Amerikaanse versie van ‘The Traitors’, een show waarin een groep mensen geld proberen te winnen en ofwel te vermoorden, ofwel erachter te komen wie de moordenaar is. Ik hou van de chaotische theorieën, de dwaze uitdagingen (de eeuwige slechterik Tom Sandoval probeert achterwaartse kinderliedjes van griezelige poppen te zingen!), de banden die de spelers opbouwen. Ik wil meer rondetafelgesprekken uit meer landen – we hebben Groot-Brittannië, Australië en Nieuw-Zeeland gezien – bij voorkeur georganiseerd door mensen met Cummings gevoel voor dramatiek. — Terri Rupar, politiek redacteur
Dragen
Ik begon 2025 met zoeken naar Jeans met wijde pijpen waar ik dol op ben nadat ik eindelijk al mijn skinny jeans heb gedoneerd (kun jij raden tot welke generatie ik behoor?). Er zijn er twee die elke keer als ik ze draag complimenten krijgen: de Quince Bella stretch jeans En Arc-broek van Le Bon Shoppe van blauwe denim. Ze hebben een hoge taille, omdat ik de hel van ultra-laagbouw al heb meegemaakt en niet meer terug zal komen. Ze zijn comfortabel: de Arc-broek heeft eigenlijk een elastische tailleband. En ze passen allebei bij vrijwel elk topje in mijn kast. Schattig, moeiteloos en laat je niet meeslepen door Gen Z. — Abby Johnston, redacteur partnerschappen
Mijn man heeft besteld dit ijspak voor zijn schouderoperatie. Zodra hij hersteld was, stal ik het om alles te behandelen wat verband hield met de afdaling van mijn lichaam naar middelbare leeftijd. Ik heb het gebruikt voor tendinitis, herstel na een operatie, hoofdpijn, pijnlijke spieren en de existentiële stress van het leven in een appartement met middelmatige airconditioning. Onlangs, toen ik op weg was om deze stoute jongen weer in de vriezer te leggen, zag ik een muis en gooide mijn ijspak ernaar toe. De muis kwam weer op zijn plek, kroop naar een hoek en stierf. Ik heb het ijspak onmiddellijk schoongemaakt en het is weer in gebruik, meer gewaardeerd dan ooit. — Flora Pier, nieuwsredacteur
