Gezien de prominentie van beide eigenschappen en het gedeelde woord in hun titels, is het verrassend dat niemand heeft geprobeerd deze te combineren Gekke vrijdag En Vrijdag de 13e vóór 2020 Bizar. Het is waarschijnlijk ook het beste, aangezien iemand anders misschien een zwakke komische sketch heeft samengesteld in plaats van de slimme en verrassend aangrijpende horrorfilm van regisseur en co-schrijver Christopher Landon. Vandaag vijf jaar geleden uitgebracht, Bizar biedt een frisse kijk op de body-swap-komedie die ook een stevig geconstrueerde slasher-film is.
Landon opent de film brutaal met een gigantische ‘Wednesday the 11th’-afbeelding, wat aangeeft dat hij en co-schrijver Michael Kennedy weten met welke horrorfilmconventies ze spelen. Uiteraard wordt dat gevolgd door een groep tieners die rond een vuur zitten en griezelige verhalen vertellen over de Blissfield Butcher, een seriemoordenaar die naar verluidt sinds 1977 middelbare scholieren heeft vermoord tijdens de thuiskomst van hun stad. The Butcher verschijnt zodra de tieners uit elkaar zijn gegaan, compleet met een zeer Jason Voorhees-achtig masker, en begint aan zijn laatste moordpartij.
Tot nu toe zo basaal. Landon en Kennedy hebben een oor voor scherpe dialogen, en de eerste executies van de Butcher zijn creatief gruwelijk. Maar wat echt kickt Bizar Het in gang zetten gebeurt de volgende dag, wanneer de Butcher (Vince Vaughn) de onhandige middelbare scholier en bevermascotte Millie Kessler (Kathryn Newton) aanvalt na de grote voetbalwedstrijd. Dankzij een oud, vervloekt mes dat hij van de vorige moordscène heeft gejat, wisselt de Slager per ongeluk van lichaam met Millie, en ze hebben slechts 24 uur voordat de ruil definitief is.
Door de moordenaar en het laatste meisje van lichaam te laten wisselen, kan Landon de clichés van slasher-films ondermijnen en tegelijkertijd het beste halen uit de bekende elementen van het subgenre. Het duurt niet lang voordat Millie, in het lichaam van de Slager, haar twee beste vrienden van haar ware identiteit overtuigt, zodat de kerngroep tieners zich kan verenigen om hun vijand neer te halen. Het is alleen zo dat een van die tieners een man van middelbare leeftijd is die zich voortdurend moet verstoppen voor de politie.
Vaughn’s Millie heeft er geen moeite mee om opnieuw contact te maken met haar beste vrienden.
Universele afbeeldingen
Er is geen mogelijkheid Bizar zou slagen zonder Vaughns totale toewijding aan de rol van Millie, en hij brengt de komedie naar voren zonder ooit zijn toevlucht te nemen tot goedkope grappen over tienermeisjes. Bizar is onverwacht gevoelig, omdat Landon en Vaughn de van lichaam verwisselde Millie met hetzelfde respect behandelen als het origineel. Ze is nog steeds verlegen en onzeker, hoewel het leven in zo’n sterk, intimiderend lichaam haar een boost van zelfvertrouwen geeft.
Dat vertrouwen komt tot uiting wanneer Millie het moet opnemen tegen de Slager, die misbruik heeft gemaakt van Millie’s onopvallende aanwezigheid om zijn moorddadige gedrag voort te zetten. Maar het komt ook over wanneer Millie een openhartig gesprek heeft met haar oude crush, Booker (Uriah Shelton), dat in de film met ernst wordt afgespeeld. Voor Booker is Millie dezelfde persoon, ongeacht in welk lichaam ze zich bevindt. Bizar blijft niet stilstaan bij de boodschap van inclusiviteit, maar het sluwe perspectief van de film op genderperformativiteit is doordrenkt van het belachelijke verhaal.
The Butcher geeft Millie’s lichaam een nieuwe femme-fatale stijl.
Universele afbeeldingen
Hoewel hij gefocust blijft op het afslachten van mensen, blijkt de Butcher beter in het spelen van een tienermeisje dan Millie ooit was, en Newton brengt de contrasterende persoonlijkheden vakkundig over. De door de Slager gekozen look van een leren jasje, paardenstaart en robijnrode lippenstift trekt de aandacht, en hoe meer hij kijkt en beledigingen uit, hoe meer de hardcore jocks zich tot hem aangetrokken lijken te voelen.
Die jocks dragen allemaal letterman-jasjes, en Millie’s middelbare school is misschien wel de enige in Amerika met een functionerende houtwerkplaats. Die enigszins verouderde, volledig Amerikaanse betekenaars plaatsen Bizar stevig binnen de slasher-traditie, en Landon laat de film nooit te ver afdwalen van zijn stevige formule. The Butcher mag dan een verwerpelijke psychopaat zijn, het is moeilijk om medelijden te hebben met de meeste van zijn slachtoffers, die egocentrische vrouwenhaters en homofoben zijn. Of misschien krijgen ze gewoon nooit de kans om voorbij hun onvolwassenheid te groeien.
Millie krijgt die kans, en zoals bij de meeste body-swap-films, Bizar schenkt de hoofdpersoon enkele levenslessen uit haar tijd doorgebracht in de plaats van iemand anders. Die lessen brengen veel wreedheid en bloedvergieten met zich mee, maar ze zijn net zo waardevol als alles wat de hoofdpersonen van verschillende Freakies Friday uit hun ervaringen hebben meegenomen. Een laatste meisje zijn en een body-swapper blijken toch niet zo verschillend te zijn.
