IN HET ESTLANDSE LUCHTRUIM — Voor de meeste mensen die op 9.000 meter hoogte vliegen, is het vrij ongebruikelijk om tijdens een vlucht uit het raam te kijken en straaljagers te zien.
Maar voor de bemanning van deze Royal Air Force Voyager, een Brit tanker voor bijtanken vanuit de luchthet is maar een gewone dag. Ze hebben de taak verbinding te maken met gevechtsvliegtuigen tijdens de vlucht, hun snelheid aan te passen en brandstof in de lucht te pompen om die vliegtuigen langer in de lucht en op missie te houden dan hun tanks alleen toestaan.
Business Insider heeft zich aangesloten bij een Voyager-bemanning eind november voor een bijna negen uur durende missie die werd gelanceerd vanaf een RAF-basis in Engeland, de Baltische Zee overstak naar de rand van Oost-Europa en op weg naar huis langs Russisch grondgebied liep.
Tijdens het gevecht tankte de Voyager verschillende Britten bij Eurofighter-tyfonentweemotorige multifunctionele straaljagers vervaardigd door een consortium van Europese lucht- en ruimtevaartbedrijven.
De Typhoon werd in 2003 geïntroduceerd en wordt naast Groot-Brittannië ook door verschillende NAVO-landen geëxploiteerd, waaronder Spanje, Duitsland en Italië.
De Voyager tankte ook bij JAS 39 Gripenseenmotorige multifunctionele straaljagers vervaardigd door het Zweedse ruimtevaartbedrijf Saab.
De Gripen, die halverwege de jaren negentig werd geïntroduceerd, wordt door minder landen geëxploiteerd dan de Typhoon. Oekraïne staat op het punt tientallen van deze vliegtuigen aan te schaffen, die algemeen worden gezien als een ideale pasvorm voor de behoeften van Kiev in zijn strijd tegen Rusland.
Het bijtanken van een straaljager in de lucht duurt ongeveer 10 minuten, een proces dat langer kan duren bij grotere vliegtuigen, zoals de E-3 Wachtposteen bewakingsvliegtuig. De Voyager heeft tijdens de vlucht van vorige week ongeveer 20 van de 109 ton die hij kan vervoeren naar de verschillende vliegtuigen gelost.
Het Voyager-vliegtuig beschikt over twee underwing-pods die zijn uitgerust met intrekbare slangen en kleine manden aan de uiteinden. Deze sluiten aan op een mechanische arm aan de voorkant van de straaljager. Op dit punt in het tankproces vliegen beide vliegtuigen met een snelheid van ongeveer 300 mijl per uur.
De straaljagers Beweeg voorzichtig als ze de sleepslang van de Voyager naderen, en stap dichterbij totdat een vergrendelingsmechanisme de mand verbindt met de mechanische arm die de brandstof ontvangt.
Wanneer een straaljager klaar is met tanken, breekt hij weg en neemt een ander zijn plaats in. Het hele proces vindt plaats op slechts een paar meter afstand van de tanker, waardoor het een zeer gevaarlijke taak is die uitgebreide training en een rustige houding vereist.
Op bepaalde punten tijdens de vlucht zag Business Insider verschillende straaljagers vliegen naast het vliegtuig dat aan het tanken was.
Het interieur van de Voyager lijkt op dat van een commercieel vliegtuig, met rijen economy-zitplaatsen, bagagebakken, toiletten en zelfs een verwarmde maaltijdservice.
De tanker — gebaseerd op de Luchtbus A330-200 – kan bijna 300 passagiers vervoeren, en daarom doet het naast zijn tankmissies ook dienst als vracht- of personeelstransportvliegtuig.
Tankers zoals de Voyager zijn cruciaal voor de militaire luchtmacht, omdat ze het bereik van straaljagers en andere militaire vliegtuigen aanzienlijk kunnen vergroten, waardoor luchtoperaties over langere afstanden en duur. Het is een essentieel logistiek en ondersteunend vermogen.
De novembervlucht werd ondersteund Oostelijke schildwachtdefensieve operaties die de NAVO in september daaropvolgend lanceerde Russische drone-invallen.
