Burn-out en verveling zijn de twee gevreesde b-woorden van de moderne werkplek. We zijn bang voor de een, wijzen de ander af en zien vaak niet hoe gemakkelijk ze van plaats wisselen. Te vaak doet verveling zich voor als een burn-out. Voor het ongetrainde oog kunnen uitputting en terugtrekking identiek lijken.
Verveling is doorgaans een vorm van cognitieve onderstimulatie, terwijl burn-out een emotionele en fysieke overbelasting is. Beide kunnen ervoor zorgen dat mensen zich ongemotiveerd en vermoeid voelen. Maar dit is de twist: in culturen die de neiging hebben om drukte te verheerlijken, voelen veel werknemers zich veiliger als ze zeggen dat ze opgebrand zijn dan dat ze zich vervelen. Een burn-out geeft aan dat je ‘te hard’ hebt gewerkt. Verveeld daarentegen duidt op het tegenovergestelde.
Recente rapporten laten zien 82% van de kenniswerkers in Noord-Amerika, Azië en Europa heeft dit verschillende gradaties van burn-out. En als u in Australië bent, welkom bij de Burn-outhoofdstad van de wereld. Burn-out heeft een kostbare link met organisatorische problemen zoals verloop, ziekteverzuim, lagere betrokkenheid en verminderde productiviteit.
Maar onderschat ook de grimmige impact van een verveeld personeelsbestand niet. Als je er niets aan doet, groeit het uit tot cynisme en passieve sabotage. Gezien het feit dat verveelde werknemers vaker voorkomen dan werknemers die opgebrand zijn, is het onderscheid tussen burn-out en verveling te belangrijk om te negeren.
Waarom doet dit er toe? Want als we verveling verwarren met een burn-out, schrijven we rust voor, terwijl wat we echt nodig hebben uitdaging is. We trekken aan de verkeerde hendels. We geven rust aan degenen die verlangen naar vernieuwing en druk aan degenen die pauze nodig hebben.
Als je er niet achter komt of je last hebt van een burn-out of vermomde verveling, zijn er vijf signalen waar je op moet letten:
1. Je voelt je vermoeid, maar niet gestrest
Voelt u zich voortdurend vermoeid, zelfs als u goed slaapt en eet? Geïrriteerd maar niet bepaald gestresseerd? Dat is een teken van verveling. Als uw vermoeidheid gepaard gaat met gevoelens van wrok of angst, kunt u last hebben van een burn-out. Maar als het doorspekt is met gevoelloosheid, klokkijken of een knagend verlangen naar een brandoefening, alleen maar om de eentonigheid te doorbreken, dan is dat verveling. Beide zijn verbindingscrises die waarschijnlijk verband houden met doel, mensen of groei.
2. Druk maar toch onvervuld
Uw agenda staat boordevol vergaderingen en de e-mails houden nooit op. Zelfs als je slaapt, lijkt je taak exponentieel toe te nemen, en er zijn eindeloze resultaten. Je gaat door omdat iedereen je nodig heeft, en je wilt mensen niet teleurstellen. Maar niets daarvan landt meer. Je ervaart geen betekenis en voldoening, en je voelt je op de een of andere manier hol. Je bent op weg naar een burn-out.
Verveling daarentegen kan ertoe leiden dat u ‘druk werk’ doet, maar minder belangrijke taken kiest. De uitdaging-beloningslus die de motivatie voedt, is afgebroken, waardoor je mentaal uitgecheckt raakt. Verveling kan problematisch worden als het geworteld is in een dieper gevoel van doelloosheid. En als je snel afgeleid bent en anderen afleidt, is dat ook verveling.
3. Je hunkert naar ontsnapping (elke ontsnapping)
Bij een burn-out fantaseer je over stoppen en verdwijnen. Het enige wat je wilt is wat rust en stilte. Geen e-mails, pings, geen contact. Gewoon wat stilte. Zelfs een bezoek aan de tandarts voor een wortelkanaalbehandeling wordt aantrekkelijk, alleen al vanwege de ontsnapping en de echte ‘out of office’-ervaring.
Als je je verveelt, ziet de ontsnapping er anders uit. Je wilt spanning. Je bladert door vacatures, online winkelen, aanbiedingen van luchtvaartmaatschappijen, wat dan ook, gewoon om een vleugje opwinding te voelen. Hoe dan ook, je vormt een exitstrategie.
4. Kwaliteit van werkbonnen
Misschien merk je dat de kwaliteit van je werk achteruitgaat. Met een voortdurend toenemende werkdruk en langdurige overweldiging is dit onvermijdelijk. Dat is een duidelijk teken van een burn-out, vooral als dit niet je normale manier van leven is.
Wat als de verminderde kwaliteit van het werk te wijten is aan uitstelgedrag? Misschien is het hier en daar een gemiste deadline. Het is niet genoeg moeite om er een geweldige presentatie van te maken, maar het was redelijk. Dat is verveling. Het is ook een voorloper van stilletjes stoppen, het absolute minimum van je werk doen en er niet meer tijd, moeite of enthousiasme in steken dan nodig is.
5. Emotioneel vlak
Vroeger werd je opgewonden, gepassioneerd en duwde je zelfs terug. Nu is het gewoon neutraal, geen irritatie en geen opwinding. De hoogtepunten verheffen je niet, en de dieptepunten brengen je niet in beweging. Je reageert niet meer omdat het energie kost die je niet meer hebt. Het voelt een beetje als emotionele automatische piloot. Bij een burn-out is die gevoelloosheid zelfbescherming.
Als je je verveelt, komt dat door onthechting, niet door een tekort aan energie, maar door een gebrek aan stimulatie. Er is geen uitdaging om aan te gaan, geen reden om naar te streven, dus verbreek je stilletjes de verbinding. Wanneer ontkoppeling beter voelt dan betrokkenheid, is dat een teken dat iets diepers je aandacht nodig heeft.
De sleutel om onderscheid te maken tussen burn-out en verveling ligt in het afstemmen op de terugtrekking en het begrijpen van de bron ervan. Voor verveelde werknemers gaat het om het herstellen van keuzevrijheid, nieuwigheid, inspiratie en doel:
- Stel betere vragen: Welke delen van het werk voelen zich te weinig gestimuleerd of passen niet bij hun vaardigheden?
- Curate-uitdaging: Bied mogelijkheden voor verantwoordelijkheid en problemen–oplossen, niet alleen het uitvoeren van taken.
- Relevantie versterken: Help hen de impact van hun werk te zien.
- Sterk leiderschapsmodel: Het gaat altijd om wie de leiding heeft en leidt. Doel–gedreven leiders en herkenbare managers engageren, verbinden en inspireren.
Burnout zegt: “Ik heb te veel gegeven.” Verveling zegt: ‘Ik ben helemaal gestopt met geven.’ Bij de één voel je je overdreven, bij de ander voel je je teleurgesteld. Hoe dan ook, het is een signaal dat we zijn afgedwaald van de betekenis, en dat het tijd is om weer terug te keren naar het zijn
