De luchthaven Tempelhof, oorspronkelijk gebouwd in de jaren twintig in Berlijn, werd gereconstrueerd door de nazi’s en werd later tijdens de Koude Oorlog gebruikt door de westerse bondgenoten. Tegenwoordig is het een van de meest indrukwekkende open ruimtes van de Duitse hoofdstad
Een uitgestrekt vliegveld dat ooit door de nazi’s werd gebruikt voordat het werd verlaten, heeft een ongelooflijke transformatie ondergaan – en is nu volkomen onherkenbaar.
Oorspronkelijk gebouwd in de jaren twintig in Berlijn, werd Tempelhof Airport tien jaar later opnieuw ontworpen om de macht van het Derde Rijk te vergroten. De enorme, halvemaanvormige terminal blijft een van de grootste gebouwen met één dak in de VS wereldmaar liefst 1,2 km lang.
Na de Tweede Wereldoorlogwerd het een symbool van hoop. Toen de Sovjet-Unie tijdens de Berlijnse blokkade van 1948-1949 de westerse geallieerden probeerde te dwingen de controle over de stad op te geven, fungeerde Tempelhof als een reddingslijn voor de stad – waarbij geallieerde vliegtuigen voorraden aanvoerden tijdens de Berlijnse luchtbrug.
In 2008 was de laatste vlucht vertrokken en werd Tempelhof officieel gesloten op 30 oktober. Twee jaar later gooide de stad de poorten open en veranderde het 380 hectare grote vliegveld in iets volkomen onverwachts: het grootste stadspark van Berlijn, Tempelhofer Feld.
Tegenwoordig trekken Berlijners massaal naar het park om te picknicken, te vliegeren, te fietsen of gewoon van de zon te genieten – en de ruimte is enorm: bijna 750 hectare aan open velden. Het terminalgebouw is ondertussen niet vergeten. De historische structuur biedt nu onderdak aan grote evenementen, beurzen en concerten, waardoor de enorme structuur nieuw leven wordt ingeblazen. Zelfs het gebogen, iconische dak en de gevel worden zorgvuldig bewaard dankzij de beschermde status.
Op de grond vervult het park vele rollen. Er zijn beschermde natuurgebieden, zeldzame plantensoorten en dieren in het wild die deze voormalige landingsbaan stilletjes hun thuis noemen. Groepen rennen ook stedelijk tuinieren projecten, sociale experimenten en culturele initiatieven, waardoor de geest van de plek levend blijft.
Het terrein is zo groot dat het tien ingangen heeft in drie afzonderlijke wijken in Zuid-Berlijn – en is twee keer zo groot als heel Monaco. Lukas Staudinger, mede-oprichter van VEELGONAALdat wandeltochten door Berlijn organiseert, vertelde de BBC: “De ruimte is niet zomaar een historische plek; het is een soort plaats van vermaak en opwinding geworden. “Het is een ruimte voor subculturele praktijken. Het is een ruimte voor veel verschillende dingen, ook voor bepaalde vogels, die alleen daar nestelen en nergens anders in het hele gebied.”
Er is een zes kilometer lange lus die de oude start- en landingsbanen volgt, die nu zijn ingericht voor fietsen, skaten en joggen. Dit brede stuk beton, ooit ontworpen voor geladen bommenwerpers, is nu een speeltuin voor stadsbewoners. Berliner Oumi Janta zei: “Als ik familie of vrienden op bezoek krijg, laat ik ze zeker deze plek zien. Waar anders ter wereld vind je een verlaten of gesloten luchthaven waar je gewoon rond kunt lopen – of in mijn geval skaten – en de vrijheid kunt voelen?”
Eerder deze maand deelde Hollywood-actrice Glenn Close mee Instagram ze was op het voormalige vliegveld scènes aan het filmen voor de aankomende Hunger Games-prequel Sunrise of the Reaping. Er zijn verschillende scènes in de franchise opgenomen op de locatie en in heel Berlijn, om te proberen de autoritaire wereld van Panem over te brengen.
