Het leven is altijd gevaarlijk geweest voor de 600.000 Rohingya-kinderen die in chaotische, overvolle vluchtelingenkampen in Bangladesh leven, maar het besluit van de Amerikaanse regering in januari om het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID) te ontmantelen heeft het leven nog moeilijker gemaakt.
Dat is wat Associated Press ontdekte in interviews met 37 kinderen, familieleden, leraren, gemeenschapsleiders en hulpverleners.
Volgens UNICEF, de kinderorganisatie van de Verenigde Naties, zijn de overtredingen tegen kinderen in de kampen dit jaar sterk gestegen.
Tussen januari en half november zijn de gemelde gevallen van ontvoering en ontvoering in dezelfde periode vorig jaar ruim verviervoudigd, tot 560 kinderen.
En er is een achtvoudige toename van de berichten over de rekrutering en inzet van kinderen door gewapende groepen voor training en ondersteunende functies in de kampen, waarbij 817 kinderen getroffen zijn.
Veel leden van de gewapende groepen strijden over de grens in Myanmar tegen een machtige etnische militie. Het werkelijke aantal gevallen ligt waarschijnlijk hoger als gevolg van onderrapportage, aldus UNICEF, dat 27% van zijn financiering verloor als gevolg van bezuinigingen op de Amerikaanse hulp en vervolgens bijna 2.800 scholen sloot.
“De gewapende groepen, met hun wortels in Myanmar, opereren in de kampen en gebruiken de kampen als vruchtbare voedingsbodem voor het rekruteren van jongeren”, zegt Patrick Halton, manager kinderbescherming bij UNICEF.
“Het is duidelijk dat als kinderen zich niet in leercentra en niet in multifunctionele centra bevinden, ze hier kwetsbaarder voor zijn.”
De geverifieerde gevallen van kinderhuwelijken, die de VN definieert als de verbintenis van kinderen onder de 18 jaar, zijn in de periode tot en met september met 21% gestegen en de geverifieerde gevallen van kinderarbeid met 17%, vergeleken met dezelfde periode vorig jaar.
Deze statistieken zullen waarschijnlijk ook een aanzienlijke onderwaarde zijn, zegt Halton.
“Door de bezuinigingen moesten we het onderwijs flink inkrimpen”, zegt Halton. “Het betekende dat kinderen niet noodzakelijkerwijs dingen te doen hadden, en daarom hebben we deze stijging gezien in het aantal getrouwde kinderen en kinderarbeid.”
Hoewel de VS slechts 1% van hun begroting aan buitenlandse hulp besteedden, noemde Trump USAID verspillend en sloot hij het programma af, een stap die catastrofaal is gebleken voor de meest kwetsbaren ter wereld.
In Myanmar constateerde de AP dat bezuinigingen op de hulp ertoe hebben geleid dat kinderen zijn omgekomen van de honger, ondanks de verklaring van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio aan het Congres dat “niemand is gestorven” vanwege de ontbinding van USAID.
Uit een onderzoek dat in juni in het tijdschrift The Lancet werd gepubliceerd, blijkt dat de bezuinigingen in de VS tegen 2030 zouden kunnen resulteren in ruim 14 miljoen sterfgevallen, waaronder meer dan 4,5 miljoen kinderen onder de 5 jaar.
In de kampen in Bangladesh hebben de VS, lange tijd de grootste hulpverstrekker aan de overwegend islamitische Rohingya, hun financiering met bijna de helft verlaagd ten opzichte van vorig jaar.
De totale noodhulp voor de Rohingya is voor 2025 voor slechts 50% gefinancierd en volgens hulporganisaties zal het volgend jaar naar verwachting nog veel erger zijn.
In een verklaring aan de AP zei het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat de VS sinds het begin van de ambtstermijn van Trump ruim 168 miljoen dollar (143 miljoen euro) aan de Rohingya hebben verstrekt, hoewel uit gegevens van de financiële volgdienst van de VN blijkt dat de Amerikaanse bijdrage in 2025 156 miljoen dollar (133 miljoen euro) bedraagt.
Gevraagd naar de ongelijkheid zei het ministerie van Buitenlandse Zaken dat de financiële volgdienst van de VN niet recentelijk is bijgewerkt en “over het algemeen niet de meest recente informatie over alle Amerikaanse financiering toont.”
Het departement zei dat het een “geavanceerde lastenverdeling en verbeterde efficiëntie” had in de Rohingya-respons, wat ertoe leidde dat elf landen hun financiering jaar op jaar met meer dan 10% verhoogden, met een collectieve bijdrage van 72 miljoen dollar (61 miljoen euro).
“De regering-Trump blijft de diplomatieke inspanningen voortzetten om meer landen aan te moedigen de last te helpen dragen”, aldus de verklaring.
Scholen gingen dicht
Toen de scholen sloten, werden honderden minderjarige meisjes, sommigen nog maar 14 jaar oud, uitgehuwelijkt, zegt Showkutara, uitvoerend directeur van de Rohingya Women Association for Education and Development.
Haar netwerk van contacten in de kampen meldt ook een toename van het aantal ontvoeringen en mensenhandel, evenals een enorme toename van de prostitutie van meisjes vanaf twaalf jaar sinds de bezuinigingen op de hulp.
“Na de sluiting van de scholen hadden ze geen ruimte om te spelen. Daarom spelen ze op de wegen, ver weg van hun blokken”, zegt Showkutara, die één naam draagt. “Er zijn een aantal groepen die zich op de kinderen richten.”
Terwijl UNICEF erin slaagde een deel van de resterende financiering te herbestemmen, waardoor het agentschap onlangs de meeste van zijn leercentra kon heropenen, zijn tientallen scholen van andere hulpgroepen nog steeds gesloten en blijven duizenden kinderen buiten de klas.
Hulpverleners verwachten volgend jaar nog grotere bezuinigingen, waardoor de toekomst van de scholen onzeker blijft.
Save the Children heeft slechts een derde van de financieringsdoelstelling voor levensreddende diensten voor 2026 binnengehaald, wat betekent dat 20.000 kinderen die de scholen bezoeken het risico lopen hun onderwijs te verliezen vanaf januari, zegt Golam Mostofa, regiodirecteur van de groep voor Cox’s Bazar, de dichtstbijzijnde stad bij de kampen.
Intussen, zegt Showkutara, zijn de kinderen die door de aanvankelijke sluitingen geen toegang meer hebben tot onderwijs, voor altijd verloren: zowel metaforisch, in het geval van meisjes als Hasina die uitgehuwelijkt zijn aan mannen die hen nooit meer naar school zullen laten terugkeren, ook al gaan ze weer open, en letterlijk in het geval van kinderen die in het mensenhandelnetwerk zijn verdwenen.
‘Het is te laat,’ zegt ze.
‘Mijn hart huilt nog steeds’
Het gelach dat ooit het klaslokaal van Noor Zia vulde, is vervangen door tranen. Bijna elke dag, zegt ze, komen haar oud-leerlingen langs om te zien of de school weer open is, maar ze gaan kapot als ze te horen krijgen dat dat niet het geval is.
Zia is ook vaak in tranen. Vóór de bezuinigingen op de hulp was zij hoofdonderwijzeres van 21 centra voor voorschools onderwijs, waar 630 kinderen tussen drie en vijf jaar werden bediend.
Maar door de sluitingen zat ze zonder baan, waardoor het nog moeilijker voor haar werd om haar gezin in leven te houden met de schamele rantsoenen van het kamp.
‘Mijn hart huilt nog steeds, omdat mijn familie afhankelijk is van deze baan’, zegt ze terwijl ze in het lege klaslokaal zit, waar de muur achter haar is versierd met een tekening van de vlag van Myanmar, een land dat de meeste van haar studenten, geboren in de kampen, nog nooit hebben gezien.
De pijn van de bezuinigingen reikt verder dan de sluiting van scholen. Programma’s voor de ontwikkeling van vaardigheden die duizenden kinderen bezig hielden, werden ook stopgezet. De gezondheidszorg, voeding en sanitaire voorzieningen zijn verminderd. In kampen waar schurft en andere ziekten voorkomen, zijn de effecten van de reducties duidelijk zichtbaar op de lichamen van de kinderen.
Bangladesh heeft de Rohingya verboden de kampen te verlaten om werk te zoeken, zodat ze afhankelijk zijn van humanitaire hulp om te overleven. Maar het Wereldvoedselprogramma van de VN, dat de VS tot zijn grootste donor rekende, zegt dat het slechts genoeg geld heeft om tot maart voedselrantsoenen te blijven verstrekken.
Het vooruitzicht van een rantsoenverlaging heeft gezinnen bang gemaakt. Omdat geen enkel land grootschalige hervestiging van de Rohingya aanbiedt, hebben velen ervoor gekozen om er op de vlucht voor te gaan, met verwoestende gevolgen. Volgens de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN is bijna een derde van de 1.340 Rohingya die Bangladesh dit jaar per boot zijn ontvlucht, onderweg gestorven of vermist.
Noor Kaida, een 17-jarige wier droom om dokter te worden in duigen viel toen ze werd uitgehuwelijkt nadat haar school was gesloten, zegt dat ze twee jonge familieleden heeft verloren aan mensenhandelaars.
Verbrijzeld door de schoolsluitingen geloofden de 13- en 16-jarige meisjes dat mensenhandelaars hen een beter leven in Maleisië beloofden, zegt Kaida. Andere passagiers op de meisjesboten vertelden later aan Kaida’s familie dat beide meisjes waren vermoord; één door verdrinking, en de andere door toedoen van een mensenhandelaar.
“Als de school niet gesloten was, hadden ze deze risico’s niet hoeven nemen”, zegt Kaida. “Door de bezuinigingen en de sluiting van scholen zijn duizenden meisjes over verschillende plaatsen verspreid geraakt en is hun leven geruïneerd.”
