Volgens een nieuwe internationale studie kan het spreken van meerdere talen zowel uw hersenen als uw lichaam beschermen door het biologische verouderingsproces te vertragen en de veerkracht te vergroten naarmate u ouder wordt.
Gepubliceerd in Natuur veroudering tijdschrift, de krant, getiteld “Meertaligheid beschermt tegen versnelde veroudering in cross-sectionele en longitudinale analyses van 27 Europese landen”, keek naar gegevens van 86.149 Europeanen en ontdekte dat degenen die meerdere talen spraken een langzamere biologische gedragsveroudering ervoeren vergeleken met degenen die slechts één taal spraken.
Het concludeerde dat het spreken van meerdere talen de biologische processen van veroudering kan vertragen en bescherming kan bieden tegen leeftijdsgebonden achteruitgang.
Onderzoekers gebruikten wat bekend staat als de raamwerk voor biologische gedragsverouderingsklokken om biogedragsmatige leeftijdsverschillen (BBAG’s) te kwantificeren door gebruik te maken van kunstmatige intelligentie (AI)-modellen getraind op duizenden gezondheids- en gedragsprofielen.
Deze modellen kunnen de biologische leeftijd van een persoon voorspellen op basis van fysieke kenmerken zoals hypertensie, diabetes, slaapproblemen en sensorisch verlies, evenals beschermende factoren zoals opleiding, cognitie, functionele vaardigheden en fysieke activiteit.
Het verschil tussen iemands werkelijke leeftijd en zijn ‘voorspelde’ leeftijd geeft aan of iemand op een gezondere manier ouder wordt en ‘jonger’ lijkt, of versneld ouder wordt.
Uit het onderzoek bleek dat in landen waar mensen gewoonlijk meerdere talen spraken, deelnemers aan het onderzoek die er maar één spraken twee keer zoveel kans hadden om vroege verouderingspatronen te vertonen, terwijl degenen die meerdere talen spraken 2,17 keer minder kans hadden op versnelde veroudering.
Hoewel het belangrijk is om in gedachten te houden dat mensen in veel Europese landen meer dan één taal spreken (in tegenstelling tot in de Verenigde Staten), bleven deze effecten significant, zelfs na correctie voor taalkundige, sociale, fysieke en sociaal-politieke factoren, en waren ze longitudinaal consistent in het voorspellen van een lager risico op versnelde veroudering op de lange termijn.
