Het is leuk dat:klasse = “sans”>
Wat zijn je belangrijkste reflecties op de afgelopen tien jaar van de fysieke winkel magCulture? Zijn er grote successen of hoogtepunten?klasse = “sans”>
Jeremy Leslie:
Ik kan niet geloven dat het tien jaar geleden is. Het voelde alsof de winkel eeuwenlang nieuw was, en opeens zijn we iets anders… niet oud, maar gevestigd misschien? Dat geeft een zekere geruststelling, maar we kunnen ons niet te comfortabel voelen. We moeten open blijven en niet op onze lauweren rusten!
Eén hoogtepunt kwam al vroeg, toen we al vrij snel na de opening beseften dat de winkel zoveel meer was dan alleen een winkel. Het is een openbare ruimte voor tijdschriftenliefhebbers om gelijkgestemde mensen te ontmoeten: andere lezers, uitgevers, wannabe-uitgevers. Er komen zoveel interessante mensen langs om hallo te zeggen. Een voorbeeld was modeontwerper Junya Watanabe, die onze zwarte bakken zo leuk vond dat hij er een paar honderd kocht en ze in zijn volgende seizoen in een overhemd verwerkte. We hebben andere modemensen, dj’s, operaregisseurs en filmmakers als vaste gasten, die zich vermengen met studenten, afgestudeerden en andere tijdschriftenmakers, maar ook mensen die zich alleen maar met een bepaald onderwerp bezighouden: literatuur, muziek, humor, wat dan ook. Het zijn van een openbare ruimte is enorm bevrijdend, zoveel beter dan werken in een gesloten kantoor of studio.
INHOUD:klasse = “sans”>
Zijn er ook reflecties op de bredere indie-uitgeverijsector van de afgelopen tien jaar?klasse = “sans”>
JL:
We maken deel uit van een zeer ondersteunend, informeel netwerk van gelijkgestemde mensen: de makers van tijdschriften, distributeurs, klanten, andere winkels, docenten, die allemaal onze wens delen om de wereld te herinneren aan de kracht van print. Er valt niet veel geld te verdienen met onafhankelijke uitgeverijen, dus in plaats van te concurreren steunen we elkaar allemaal. Ik vertrouwde op mensen als Mark en Jessica van het Berlijnse Do You Read Me, en Martin van Magazine Brighton, om me te helpen de winkel operationeel te krijgen, en ik heb op mijn beurt anderen geholpen, zoals Nicola van Issues in Toronto.
Wat de bredere indie-uitgeverijsector betreft, boeit het me nog steeds hoe inventief tijdschriftenmakers zijn. Het algemene gevoel van wat een indiemagazine kan zijn, blijft zich ontwikkelen naarmate tijdschriften op elkaar reageren. Tijdschriften bestaan niet in een vacuüm; ze komen allemaal terecht in de context van andere tijdschriften, en de manier waarop uitgevers op elkaar en de wijdere wereld reageren door een gedrukt tijdschrift te maken, is altijd spannend.
INHOUD:klasse = “sans”>
Hoe heb je de sector de afgelopen tien jaar zien veranderen?klasse = “sans”>
JL:
De tijdschriftenwereld is dramatisch veranderd; we kunnen nu niet meer om het feit heen dat de reguliere industrie aan het wegkwijnen is en dat de indiescene een hoge vlucht neemt. Ik zag dat aankomen, dat was een van de redenen dat ik de winkel opende, maar het is fascinerend om te zien hoe het zich afspeelt. De grote uitgevers verloren het plot en sprongen te snel op digitaal. Dat is slechts één aspect waarin ze niet in de pas liepen met hun lezers. En het draait allemaal om lezers; een tijdschrift is niets zonder hen.
Wat overblijft van de mainstream is kijken naar het indieformaat om het te redden – een van de eerste dingen die de nieuwe Amerikaanse Vogue-redacteur Chloe Malle zei bij haar aanstelling was dat het tijdschrift “minder vaak zou moeten verschijnen (…) en meer zou moeten worden gezien als verzameledities, gedrukt op dik papier van hoge kwaliteit”. Wat is dat anders dan het indiespel? Hogere kwaliteit, minder vaak. Welkom in de echte wereld!
INHOUD:klasse = “sans”>
Hoe ziet volgens jou de toekomst van indie-publicaties en retail eruit?klasse = “sans”>
JL:
De toekomst ziet er echt spannend uit; we zien steeds meer mensen die hun eigen tijdschriften willen lanceren – elke dag ontvangen we e-mails van nieuwe uitgevers en voorbeelden per post – en zien we een groeiend enthousiasme onder klanten en lezers om nieuwe tijdschriften te kopen. Er komen steeds meer bezoekers en de online verkoop neemt een hoge vlucht. We verzenden tijdschriften dagelijks over de hele wereld.
Er zullen altijd gedrukte tijdschriften blijven, het fascinerende is om te zien hoe ze zich ontwikkelen. Ik beschouw tijdschriften als één enorme stroom van problemen, waarbij de ene de andere beïnvloedt terwijl er een keten van oorzaak en gevolg op gang komt. Niemand kan precies voorspellen wat er zal gebeuren, maar de huidige Indiën zijn snel en wendbaar, klaar om te reageren op wat zij ontdekken dat werkt, en op wat anderen doen. Dat zal doorgaan.
Mensen zijn het algoritme beu, en naarmate de enshitisering van het internet voortduurt, zullen mensen steeds vaker elders op zoek gaan naar betere ervaringen, en print zal daarvan profiteren.
Hieronder vind je een selectie van de best vormgegeven tijdschriften van de afgelopen tien jaar, gekozen door Jeremy. Ondertussen vindt op 13 november de magCulture Live LDN25 conferentie plaats, hiervoor kun je kaartjes bemachtigenklasse = “sans”> hierklasse = “sans”>.klasse = “sans”>
