Staten snijden stilletjes in de financiering van kinderopvang – en gezinnen hebben geen keuze meer

Het afgelopen jaar stonden gezinnen in Indiana die hulp nodig hadden bij de kinderopvang op een wachtlijst die explosief is gestegen van 3.000 naar 30.000 kinderen. Het is nog steeds aan het klimmen – en niemand komt er vanaf.

Emily Pike, de uitvoerend directeur van New Hope For Families in Bloomington, die zorgt voor kinderen die dakloos zijn, kan zich geen tijd herinneren waarin er geen gezinnen van de wachtlijst kwamen. Vóór dit jaar, zei ze, konden gezinnen met een laag inkomen verwachten dat ze op de lijst zouden staan, slechts een paar weken voordat ze een plek vonden in een centrum dat vouchers voor kinderopvang aannam, wat voor de meesten hun kosten tot nul terugbracht.

Maar nu voorspellen staatsfunctionarissen dat er pas kinderen van de lijst zullen verdwijnen tenminste 2027.

Dat is niet de enige drastische verandering. In september besloot Indiana de vergoedingen voor kinderopvang te verlagen, wat betekent dat de staat aanbieders 10 tot 35 procent minder zal betalen voor de zorg voor kinderen met een laag inkomen. Centra hebben deze kosten via hogere eigen bijdragen moeten doorberekenen aan de ouders.

Centra hebben dat al gedaan gesloten klaslokalen als resultaat. Er zijn arbeiders ontslagen. Ouders hebben hun kinderen uit de zorg gehaald.

Versies van dit verhaal spelen zich stilletjes door het hele land af, ook in de VS Arkansas, Oregon, Maryland En New Jersey. De redenen lijken dezelfde te zijn: staten gebruikten een historische infusie van Hulpfondsen voor COVID-19 om hun kinderopvangsystemen de afgelopen jaren te verbeteren, en nu het geld opdroogt, kunnen sommigen hun vergoedingen voor kinderopvang niet langer hoog houden. Om ervoor te zorgen dat het geld terechtkomt bij gezinnen die al staatssteun ontvangen, zijn staten gestopt met het opnemen van nieuwe kinderen in hun voucherprogramma’s en hebben ze wachtlijsten ingevoerd.

Tegelijkertijd worden ze geconfronteerd met bezuinigingen – of komende – op de federale financiering.

De tariefverhogingen van president Donald Trump beperken de begrotingen in staten als Indiana, die afhankelijk zijn van de internationale handel, en zijn Big Beautiful Bill-uitgavenpakket zal de financiering voor Medicaid en het Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP) dramatisch verlagen. In hun pogingen om die nieuwe gaten in hun schatkist te vullen, hebben staten gekeken naar kinderopvang.

“Veel staten worden om verschillende redenen geconfronteerd met grote druk op de begroting, en het is onwaarschijnlijk dat deze beter zullen worden, en zeer waarschijnlijk nog erger, als gevolg van de Big Beautiful Bill, zei Elliot Haspel, een nationale deskundige op het gebied van de kinderopvang. “In sommige opzichten is het des te alarmerender dat staten dit doen voordat ze de volledige gevolgen ervan voelen.”

In Arkansas, waar de staat een nivellering van de vergoedingen heeft voorgesteld, is de wachtlijst voor vouchers voor kinderopvang bevroren.

Maryland is gestopt met het aanbieden van vouchers voor kinderopvang aan nieuwe aanvragers, omdat er momenteel meer kinderen zijn ingeschreven dan zij financieel kunnen ondersteunen. De staat zou meer financiering nodig hebben om de wachtlijst te verkleinen, en wetgevers hebben gezegd dat dat zo is zal waarschijnlijk niet komen vanwege bezuinigingen op de federale financiering.

In Oregon heeft de wetgever het budget voor zijn gratis voorschoolse programma verlaagd met 10 procent als gevolg van slechte economische prognoses voor de vennootschapsbelasting die het staatsprogramma financiert. De reden voor die slechte projecties? Tarieven een staatseconomie treffen die afhankelijk is zwaar op de internationale handel. Naar schatting 640 kinderen zullen niet langer gratis naar de kleuterschool gaan.

Helene Stebbins, uitvoerend directeur van de Alliance for Early Success, een groep die belangenbehartiging voor jonge kinderen op staatsniveau samenbrengt, zei dat sommige staten ‘zich niet hebben voorbereid op het zeer voorspelbare einde van de COVID-dollars’, terwijl andere, zoals New Mexico En Connecticuthebben in plaats daarvan meer staatsgeld in kinderopvang geïnvesteerd nadat de fondsen waren afgelopen.

“Het is een keuze over hoe ze inkomsten en budget verzamelen en herverdelen”, zei ze.

In 2021 kreeg de kinderopvang een infuus van $ 39 miljard na 16.000 kinderopvangcentra en huizen gesloten tijdens de pandemie verloren meer dan 370.000 werknemers hun baan. Het waren geldstaten die voor een hele reeks dingen werden gebruikt, waaronder het meer betalen van aanbieders, het verhogen van de lonen en het verbeteren van de infrastructuur. De laatste van die dollars verviel in september 2024. Veel voorstanders waarschuwden in 2023 dat er een kloof in de kinderopvang zou ontstaan. kwam. Jaren later is het nu zover.

In Indiana zei de staat dat de recente veranderingen grotendeels te wijten waren aan een verwachte $ 225 miljoen financieringskloof die is ontstaan ​​door het ‘onduurzame’ gebruik van COVID-hulpfondsen door de regering van de vorige gouverneur. In 2021 stelden de fondsen de staat in staat aanbieders ongeveer 20 procent meer te betalen voor de zorg voor kinderen met een laag inkomen en werden de deelnamevereisten uitgebreid, wat ertoe leidde dat meer gezinnen zich inschreven voor kinderopvangvouchers. Maar nadat het geld was verlopen, kon Indiana deze tarieven niet langer dekken, zelfs nadat het eerder dit jaar nog eens 147 miljoen dollar in kinderopvang had geïnvesteerd.

De staat weigerde een interview over de veranderingen, maar een woordvoerder van het Office of Early Childhood and Out-of-School Learning vertelde The 19th dat Indiana ook gedeeltelijk met lagere omzetprognoses kampt. vanwege tarieven. Indiana is de vierde grootste exporteur van goederen naar China in de Verenigde Staten. De bezuinigingen op Medicaid en SNAP die in 2027 van kracht worden, zullen zeer waarschijnlijk ook gevolgen hebben voor het budget voor de kinderopvang, aldus een woordvoerder.

In een persbericht zei Adam Alson, de directeur van het bureau voor jonge kinderen in Indiana, dat de staat heeft besloten zijn financiering te concentreren op de gezinnen die al hulp ontvangen. Hij redeneerde het als volgt: “Er is maar één pot met geld: we kunnen óf de aanbieders óf de kinderen beschermen, en we kozen voor kinderen.”

Maar als centra leraren moeten ontslaan, klaslokalen moeten sluiten of hele gebouwen moeten sluiten, zullen ook kinderen getroffen worden, vertelden meerdere kinderopvangaanbieders in Indiana aan The 19th. De meeste kinderen in Indiana hebben vouchers zijn zwarte of Latinx-kinderen uit eenoudergezinnen. Ongeveer 60 procent van deze gezinnen leeft onder de armoedegrens en werkt bijna allemaal. Als deze kinderen niet in de zorg kunnen worden ondergebracht, lopen hun ouders het gevaar werk te verliezen of zelfs hun baan te verliezen.

‘Als beleidsmakers besluiten zoiets als dit te schrappen, zeggen ze: ‘O, mensen komen er wel achter.’ Ik denk dat ze van zorgverleners verwachten dat ze erachter komen, ‘zei Pike. “Het is een dramatisch misverstand over wat het veld doet, omdat wij als samenleving uiteindelijk keuzes maken over wat voor ons het belangrijkst is. Als we ervoor kiezen om vroegtijdig leren niet te financieren, geven we blijk van echte kortzichtigheid.”

Cori Kerns, belangenbehartiger en personeelsconsulent voor jonge kinderen bij Little Duckling Early Learning Schools in Indianapolis, zei dat gezinnen daar hun eigen bijdrage zien stijgen van $ 5 naar $ 15 per week, en dat zelfs die bescheiden stijging een grote impact heeft. Zo groot zelfs dat de centra hun twee gebouwen moesten samenvoegen tot één gebouw, omdat zoveel ouders na de tariefverhogingen hun kinderen niet meer binnenbrachten. Het centrum kan alleen overleven omdat de gemeenschap heeft bijgedragen aan het betalen van de elektriciteitsrekening en de huurbetalingen.

In heel Indiana zijn sinds het begin van het jaar minstens 36 centra volledig gesloten, zegt Hanan Osman, uitvoerend directeur van de Indiana Association for the Education of Young Children, die de sluitingen in de gaten houdt.

Arkansas wordt geconfronteerd met een soortgelijke situatie: providers staarden er maar liefst naar 400 ontslagen en potentieel sluitingen als gevolg van aanzienlijke verlagingen van de terugbetalingstarieven die door de staat zijn voorgesteld, bedoeld om het geld over meer kinderen te verspreiden en het aantal kinderen op de wachtlijst te verlagen. De lijst telt nu 1.100 en is sinds het begin van het jaar ook bevroren.

In september liet de staat de aanbieders weten dat het niet langer hogere vergoedingen zou uitbetalen aan centra van hogere kwaliteit. In Arkansas worden centra beoordeeld op kwaliteit van 1 tot en met 6: hoe hoger hun kwaliteitsbeoordeling, hoe meer geld de staat investeert om de kosten van het verstrekken van die zorg te dekken, vaak omdat de aanbieder ook meer uitgeeft aan leerplannen, lerarenlonen en materialen. De staat stelde vervolgens voor dat iedere aanbieder een vast bedrag krijgt. Op 1 oktober gingen hogere eigen bijdragen voor gezinnen van start, en de wijziging van het terugbetalingspercentage werd uitgesteld tot 1 november na aanzienlijke publieke tegenstand tegen het plan.

Vorige maand zei de minister van Onderwijs van Arkansas, Jacob Oliva, dat de onzekerheid rond de sluiting van de federale overheid daar deel van uitmaakte, evenals een onverwachte reductie in de federale fondsen die de staat ontvangt voor kinderopvang als gevolg van een verandering in de manier waarop staatstoelagen worden berekend. Dat leidde tot het besef dat het voucherprogramma aanzienlijk boven het budget lag, voor een bedrag van maar liefst $ 9 miljoen meer per maandomdat zoveel meer kinderen diensten ontvingen.

Eind oktober presenteerde een taskforce van deskundigen op het gebied van de kinderopvang aanbevelingen aan de staat om de bezuinigingen terug te schroeven, waarvan de meeste dat ook hebben gedaan nu geïmplementeerd. In plaats van een nieuw vast vergoedingspercentage, beoordeelden de aanbieders 3 tot 6 in kwaliteit krijgen nog steeds hogere tarievenzij het niet zo hoog als voorheen.

Het is allemaal ongelooflijk stressvol geweest voor McKinley Hess, directeur van Conway Cradle Care in Conway, Arkansas, dat voornamelijk tienerouders bedient. In het verleden konden deze tieners de wachtlijst omzeilen omdat ze als een prioriteitspopulatie werden beschouwd, maar Arkansas schrapte de uitzondering eind augustus. Het centrum heeft niveau 3 van 6 voor kwaliteit, maar onder de voorgestelde bezuinigingen zou ze een korting van 20 dollar per baby per dag en 16 dollar per peuter per dag hebben gezien. Nu zullen de bezuinigingen minder dramatisch zijn: $ 5 per dag voor baby’s en peuters.

Toch ‘is het een ramp’, zei Hess botweg. Het centrum dekte alle kosten voor acht gezinnen die op de wachtlijst van de staat staan ​​voor hulp en is van plan dit te blijven doen totdat die gezinnen er niet meer zijn.

“Hoewel de nieuwe terugbetalingspercentages niet zo schadelijk zijn als de aanvankelijk voorgestelde bezuinigingen, blijft onze meest urgente uitdaging het aantal adolescente ouders dat op de wachtlijst staat en geen hulp kan krijgen”, aldus Hess. “Voor onze adolescente ouders is de toegang tot kinderopvang de brug tussen het voortzetten van hun opleiding en het gedwongen stoppen met school.”

In Mountain Home, Arkansas, zag Jill Wilson, de uitvoerend directeur van het Open Arms Learning Center, een tekort van $32.000 per maand als gevolg van de tariefwijzigingen. Het tekort zal nu ongeveer $ 3.200 bedragen. Haar centrum heeft vijf van de zes sterren gekregen, een kwaliteitsniveau dat ze heeft verdiend door aanzienlijke investeringen, zoals een gespecialiseerd curriculum voor elk klaslokaal – $4.000 per klas voor 17 kamers.

Ze moest al twee personeelsfuncties schrappen en klaslokalen combineren.

“Ik ben hier al twintig jaar en het is nog nooit zo geweest”, zei Wilson. “Het voelt alsof het vloerkleed onder mij vandaan wordt getrokken.”

Voor Pike in Indiana gaat de situatie veel verder dan de dollars en centen van een staatsbegroting. Voor de gezinnen die zij dient, is toegang tot kinderopvang de sleutel tot het behouden van een baan en het overwinnen van dakloosheid.

“Ik heb gezinnen verschrikkelijk moeilijke beslissingen zien nemen als ze geen toegang hebben tot kinderopvang. Het maakt me emotioneel om erover te praten. Ik heb gezien hoe gezinnen ervoor kozen hun kinderen achter te laten bij iemand met een probleem met het gebruik van werkzame stoffen. Ik heb gezien hoe gezinnen kleine kinderen thuis lieten met grote kinderen. En ik gebruik daar vrij losjes grote kinderen – ze kunnen 8, 9 of 10 zijn. Ik heb gezinnen hun baan zien verliezen”, zei Pike.

Ze startte haar centrum 10 jaar geleden toen ze op de parkeerplaats van een opvangcentrum een ​​huilende moeder met een 4-jarig meisje en een baby tegenkwam. Het kleine meisje was de dag ervoor door een hond gebeten in een kinderopvang zonder vergunning en kreeg 17 hechtingen in haar nek. De baas van de moeder dreigde haar te ontslaan als ze haar werk zou missen, en dus had de moeder geen andere keuze dan haar dochter terug te sturen.

Pike hielp het gezin die dag en richtte later haar centrum op, een ervaring die haar overtuiging heeft aangewakkerd dat het beperken van de toegang tot financiering voor kinderopvang niet betekent dat kinderen geen zorg meer nodig hebben. Ze moeten nog ergens heen.

Simpel gezegd zei ze: “Als we de subsidies wegnemen, ontnemen we gezinnen met lage inkomens de toegang tot veilige zorg.”