Door Joshua Tyler
| Bijgewerkt
Een volledige clip van vier minuten uit de komende serie Star Trek: Starfleet Academie is online aangekomen. Dit is waarschijnlijk een reactie op de slechte reactie die mensen hadden op de poster, eind vorige week vrijgelaten. De poster werd bekritiseerd omdat hij leek op een aflevering van Dawson’s Creek, dus bracht Paramount een volledige clip van vier minuten uit van een ruimtegevecht. Hier is het…
Is dit de ergste scène in de geschiedenis van? StarTrek? Ik denk dat het zo is.
Als bewijs dien ik deze dialoog in, geuit door het kapiteinspersonage van Holly Hunter: “Vuur een volledige verspreiding af!”
Een volledige verspreiding van wat? Normaal gesproken bevat deze regel in Star Trek het woord ‘torpedo’s’, zoals in ‘vuur een volledige reeks torpedo’s af’. Op deze manier gezegd zou dit erop duiden dat de wapenofficier van het schip alle torpedo’s die ze in hun torpedobuizen hebben, in één keer moet afvuren. Tot nu toe heeft niemand echter over wapens gesproken, dus het is niet duidelijk waar ze verspreiding van wil. Boter misschien?
Holly Hunter’s verzoek om beboterde toast wordt gevolgd door deze zin van een van haar officieren: “Dat kunnen wij niet!”
De Karen die het zegt, zegt nooit waarom we dat niet kunnen. Normaal gesproken bevatten dit soort regels meer woorden. Woorden als: “dat kunnen we niet omdat er een kleinigheidje in de buizen zit” of “dat kunnen we niet omdat de wapens pas dinsdag worden geïnstalleerd.” De Karen die er echter niet in slaagt “een volledige spread” af te vuren, zegt nooit waarom ze het niet kan afvuren; ze zegt alleen maar ‘dat kunnen we niet’, en dan vraagt niemand zich af waarom niet.
Nu ze wordt belemmerd doordat haar officier er niet in is geslaagd een volledige verspreiding van iets af te vuren, beveelt Holly Hunter: “noodontwijking!” Ontwijkend wat? Normaal gesproken zou deze zin het woord ‘manoeuvres’ bevatten.
Een kapitein zou kunnen zeggen: ‘Noodontwijkingsmanoeuvres.’ Het zou zelfs acceptabel kunnen zijn om het woord ‘manoeuvres’ weg te laten als het woord ‘ontwijkend’ in het meervoud staat. Een kapitein zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “noodontwijkers!” Om iets te ontwijken zijn meestal meer dan één beweging nodig en daarom is het puur. Maar de kapitein van Holly Hunter geeft opdracht tot één ontwijking van een onbekend type.
Geeft ze haar officieren opdracht te ontwijken door onder hun consoles te duiken en zich te verstoppen? Moeten ze een ontwijkend antwoord geven op haar vragen? Ze zegt nooit.
Het is begrijpelijk dat de scheepsofficieren deze vage bevelen negeren. Niemand reageert er helemaal op, of doet zoiets als een ‘ontwijking’, wat dat ook is.
In plaats daarvan begint de blauwharige Karen, die ergens achter de kapitein zit, te schreeuwen dat de scheepssystemen tegelijkertijd overbelast raken en zonder stroom komen te zitten. Dit zou onmogelijk moeten zijn, omdat een overbelasting te veel vermogen impliceert. Toch lijkt het erop dat het schip zonder stroom komt te zitten, precies op hetzelfde moment dat het meer vermogen heeft dan het aankan. Vreselijk geluk.
Het kapiteinspersonage van Holly Hunter reageert op dit nieuws dat hij zowel te veel macht als te weinig macht tegelijkertijd heeft door het te negeren. In plaats van actie te ondernemen om te voorkomen dat haar bemanning wordt opgeblazen, belt ze de scheepsdokter en vraagt om een rapport. Waarop, het is niet duidelijk. De dokter staat in een gang, zwaait met zijn armen, en kan, als dokter zonder toegang tot wapens of een achtergrond in techniek of gevecht, niets doen om te helpen met hun huidige hachelijke situatie.
Dat is het moment waarop de slechterik verschijnt en begint te praten over een origami-kip. Het is het beste deel.
