Noot van de redactie: De mede-oprichters van GeekWire, Todd Bishop en John Cook, creëerden deze column door zichzelf op te nemen terwijl ze het onderwerp bespraken, AI te vragen een stuk op te stellen op basis van hun gesprek, en vervolgens de kopie te beoordelen en te bewerken voordat ze werden gepubliceerd. Luister hieronder naar de onbewerkte audio.
Als we nu uit het raam van GeekWire kijken, op de Burke-Gilman Trail in Seattle, kunnen we vrijwel één ding garanderen: als we 5 minuten wachten, komt er minstens één Rad Power Bike voorbij. Waarschijnlijk meer. Ze zijn alomtegenwoordig – de ‘Tesla van de e-bikes’ die tijdens de pandemie het stadsvervoer leek te herdefiniëren.
Maar die fysieke prominentie maskeert een brutale zakelijke realiteit.
De afgelopen weken werd de tech-scene in Seattle opgeschrikt door twee verhalen die aanvoelen als verschillende verzen van hetzelfde trieste liedje, zoals gedocumenteerd door GeekWire-verslaggever Kurt Schlosser. Eerst werd Glowforge – de maker van hoogwaardige 3D-laserprinters – onder curatele gesteld en werd geherstructureerd. Toen kwam het nieuws dat Rad Power Bikes wellicht geheel moeten sluiten.
We hebben elk ongeveer 25 jaar lang het technische ecosysteem van de regio Seattle bestudeerd, en als er één blijvende waarheid is in de Pacific Northwest, dan is het dat hardware niet alleen moeilijk is, zoals het oude gezegde luidt, maar om de een of andere reden lijkt het hier ook moeilijker.
Het is natuurlijk moeilijker om atomen te manipuleren dan cijfers. Als Windows een bug heeft, pusht Microsoft een update. Als een Rad Power Bike een kapotte band of een defect onderdeel heeft, kun je dit niet met een regel code repareren. Je hebt een supply chain, een monteur en fysieke aanwezigheid nodig.
Maar de strijd van Rad en Glowforge gaat verder dan de fysieke productie-uitdagingen. Ze zijn het slachtoffer van twee specifieke valkuilen: de eigenaardigheden van de pandemie en de vloek van te veel kapitaal.
De COVID-luchtspiegeling
Beide bedrijven zijn geboren vóór de pandemie, maar bloeiden tijdens de pandemie. Toen de wereld op slot ging, leek de stelling van beide bedrijven onoverwinnelijk. We zaten allemaal thuis in onze pyjama, wanhopig op zoek naar een hobby – dus waarom zouden we geen Glowforge en laserprint-snuisterijen kopen? We waren op onze hoede voor het openbaar vervoer en waren op zoek naar recreatie – dus waarom zouden we geen e-bike kopen?
Veel technologiebedrijven, waaronder giganten als Amazon en Zoom, wedden er groots op dat deze gedragsveranderingen permanent waren. Dat waren ze niet. En we zien een deel van de indigestie van die periode zich uiten in massale ontslagen bij technologiebedrijven die tijdens de jaren van de pandemie te snel en te groot werden.
De wereld werd weer normaal, of vond in ieder geval een nieuw normaal, maar intussen waren deze bedrijven opgeschaald naar een realiteit die niet meer bestaat.
De VC-vloek
Dan is er het geld. In 2021 haalde Rad Power Bikes meer dan $300 miljoen op.
Als je dat soort geld binnenhaalt, mag je niet langer een leuk, winstgevend nichebedrijf zijn. Je moet een platform zijn. Je moet een wereldveranderaar zijn. Rad probeerde een enorm ecosysteem op te bouwen, inclusief direct-to-consumer winkels en mobiele servicebusjes om fietsen op de oprit van mensen te repareren.
Het bouwen van een fysiek servicenetwerk is verschrikkelijk duur. Als ze minder hadden ingezameld en gefocust waren gebleven op het zijn van een geweldige fietsenmaker, hadden we misschien een ander gesprek gehad. Maar durfkapitaal vereist een uitkomst van Tesla-formaat, en die druk kan een bedrijf voor consumentenhardware verpletteren.
De geesten van Seattle-hardware
De geschiedenis leert ons dat we niet verrast hoeven te zijn. Seattle heeft een pijnlijke relatie met consumentenhardware. We hebben één woord voor je: Zune. Of wat dacht je van de Fire Phone? Of Vicis, de hightech fabrikant van voetbalhelmen die crashte en verbrandde.
Voor degenen met een lang geheugen rijmt de huidige situatie op de saga van Terabeam begin jaren 2000. Ze hebben ruim 500 miljoen dollar ingezameld om internetgegevens met behulp van lasers door de lucht te sturen. Het was een B2B-spel, geen consumentenzaak, maar het patroon was identiek: enorme hype, enorm kapitaal en een technologie die moeilijk in de echte wereld te implementeren was. Ze verkochten uiteindelijk voor een fractie van wat ze hadden opgehaald.
We vinden het nog steeds leuk om die fietsen op de Burke-Gilman te zien. Maar in deze economie, waar de inflatie de discretionaire uitgaven onder druk zet, zijn e-bikes van $1.500 en laserprinters van $4.000 moeilijk te verkopen.
Seattle is misschien wel de cloudhoofdstad van de wereld, maar als het om consumentenhardware gaat, leren we nog steeds dat je niet zomaar een winstmarge kunt downloaden.
Gedachten over deze aanpak voor het schrijven van verhalen? E-mail: todd@geekwire.com En john@geekwire.com.
