Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Terwijl vakantiegerelateerde stress de kritieke massa bereikt, ben ik bijna voortdurend op zoek naar het meest geestdodende eenvoudige entertainment als een manier om even te ontsnappen aan de ratrace wanneer de gelegenheid zich voordoet. Ik ben door seizoen 1 heen gebrand Meneer Boon eerder deze week, wat resulteerde in het almachtige algoritme dat me naar de Netflix Original-serie van Rowan Atkinson, 2022, stuurde Mens versus bij. Hoewel ik soortgelijke uitgangspunten in andere shows heb zien spelen, kan ik niet zeggen dat ik ooit een hele miniserie heb gezien die zich met dit niveau van absurditeit aan één enkel idee vastlegt.
Bij elke aflevering van Mens versus bij Met een speeltijd van ongeveer 11 minuten zou ik de miniserie ten zeerste aanbevelen aan iedereen die op zoek is naar een luchtige manier om zijn hersenen uit te schakelen. Je kunt gewoon kijken hoe Rowan Atkinson zijn charmante vorm van fysieke komedie uitvoert terwijl hij lijdt onder een chaos die hij volledig zelf heeft veroorzaakt, terwijl hij op jacht is naar een hommel die de belangrijkste bron van zijn kwelling wordt.
Het is precies hoe het klinkt
Mens versus bij kent geen thematische dubbelzinnigheid, geen morele lessen, en absoluut geen reden om kritisch na te denken. Het zijn negen afleveringen waarin een man genaamd Trevor Bingley (Rowan Atkinson) wordt gevolgd, die min of meer een heel luxe huis vernietigt terwijl hij probeert een hommel te doden. De huiseigenaren, Nina (Jing Lusi) en Christian (Julian Rhind-Tutt) Kolstad-Bergenbatten, zijn fervente kunstverzamelaars, en hun prachtige huis is van muur tot muur versierd met onschatbare artefacten die onvermijdelijk een rol gaan spelen als de zaken escaleren.
Trevor, die net is begonnen als huisoppas, is onlangs gescheiden, heeft een gespannen relatie met zijn ex-vrouw Jess (Claudie Blakley) en heeft moeite om contact te maken met zijn vervreemde dochter Maddy (India Fowler). Zijn vermogen om het zich te veroorloven om Maddy mee te nemen op vakantie hangt volledig af van het feit dat hij een vaste baan heeft.
De gespannen gezinsdynamiek is echter niet de voornaamste bron van conflicten Mens versus bij. Trevor, die door een fout geobsedeerd is, kan het niet uitstaan dat een hommel hem volgde naar de woning waar hij toezicht op houdt, en hij begint langzaam gek te worden in zijn zoektocht om de zoemende dreiging op alle mogelijke manieren te doden.
Zoals je mag verwachten van een Rowan Atkinson voertuig, hij is enorm onsuccesvol in deze achtervolging en vernietigt geleidelijk het huis van binnenuit, één escalerend incident tegelijk. Het alarmsysteem van het huis roept herhaaldelijk de autoriteiten op, en de tuinman van Kolstad-Bergenbatten blijft verbijsterd achter als hij Trevors steeds grilliger gedrag van een afstandje aanschouwt.
Het is al eerder gedaan, maar niet op deze manier
Als je dit leest en denkt Mens versus bij klinkt opvallend vergelijkbaar met het controversiële Beavis en Butthead aflevering “Die, Fly! Die!”, je hebt het niet mis. Elk Slecht breken Fans zullen het uitgangspunt ook herkennen, aangezien seizoen 3 een hele aflevering bevat genaamd ‘Fly’, die draait om Walter White en Jesse Pinkman die een bug proberen te vangen die mogelijk hun ultramoderne meth-laboratorium zou kunnen besmetten.
Het belangrijkste verschil is dat dit op zichzelf staande afleveringen zijn. Mens versus bij neemt diezelfde energie en strekt deze uit naar een volledig losgeslagen gebied, waarbij Trevor in wezen Wile E. Coyote wordt in zijn pogingen om de bij te vangen. Elk plan mislukt, elke aflevering zorgt ervoor dat hij slechter af is dan voorheen, en het is echt prachtig om te zien hoe een volwassen man een bug volledig ontrafelt waar eigenlijk niemand last van heeft.
Een van de meest verfrissende Netflix Originals die ik in lange tijd heb gezien, Mens versus bij is precies wat je nodig hebt als je zin hebt in hersenloos entertainment dat aanvoelt als live-action Looney-tunes. Soms heb je gewoon stomme fysieke komedie nodig in de rotatie, en als dat is wat je zoekt, kun je in ongeveer 90 minuten door de hele miniserie bladeren in plaats van je tijd te verspillen aan rommel zoals De vrouw in hut 10.
