Rob Reiner, een schrijver, regisseur, producer, acteur en politiek activist wiens carrière in Hollywood meer dan zes decennia besloeg en enkele van de meest iconische titels uit de filmgeschiedenis omvatte, was dood gevonden Zondag met zijn vrouw, Michele Singer Reiner, in het huis dat ze deelden in Brentwood. Hij was 78.
“Met diep verdriet maken we het tragische overlijden van Michele en Rob Reiner bekend”, zei een woordvoerder van de familie zondag in een verklaring. “We zijn diepbedroefd door dit plotselinge verlies en we vragen om privacy in deze ongelooflijk moeilijke tijd.”
Reiner zal herinnerd worden als de regisseur van de baanbrekende romcom ‘When Harry Met Sally’ uit de jaren tachtig, de acteur wiens personage ‘Meathead’ regelmatig tegenover Archie Bunker stond, en de politieke activist die programma’s voor jonge kinderen in Californië steunde en jarenlang luidruchtig tekeer ging tegen president Trump.
Robert Reiner, het oudste kind van cabaretier Carl Reiner en zangeres Estelle Reiner, werd op 6 maart 1947 geboren in de Bronx, NY. Opgegroeid door een vader die elf Primetime Emmy’s en een Grammy won naast de Mark Twain Prize for American Humor, ging Rob Reiner naar de Beverly Hills High School en studeerde film aan de UCLA. Daarna ging hij in Hollywood werken als acteur en schrijver voordat hij overstapte naar regisseren en produceren.
Reiner’s schrijfcredits in de jaren zestig omvatten ‘The Smothers Brothers Comedy Hour’, ‘The Glen Campbell Goodtime Hour’ en de tv-film ‘Where the Girls Are’. In de jaren zeventig schreef hij, naast vele credits, verschillende afleveringen van ‘All in the Family’, evenals de Primetime Emmy Awards-uitzending in 1978 en afleveringen van ‘The Tonight Show Starring Johnny Carson’.
Reiner trouwde in 1971 met Penny Marshall, de ster van de tv-serie ‘Laverne & Shirley’, en adopteerde de dochter Tracy, die Marshall uit een eerder huwelijk had. Reiner en Marshall scheidden in 1981.
In de jaren tachtig zou hij ‘This Is Spinal Tap’ schrijven, evenals de eerste ‘Comic Relief’, gepresenteerd door Robin Williams, Billy Crystal en Whoopi Goldberg. Dat en de tientallen ‘Comic Relief’-telethons die daarop volgden, zorgden voor bewustwording en geld om de armoede in de VS en elders te bestrijden.
“This Is Spinal Tap” uit 1984 bevestigde Reiners komische gevoeligheden in het Amerikaanse milieu verder. Zijn werk nam een dramatische wending toen hij in 1986 de bewerking regisseerde van Stephen King’s novelle ‘Stand by Me’, met in de hoofdrollen Wil Wheaton, River Phoenix, Corey Feldman en Jerry O’Connell, maar hij keerde terug naar de komedie met ‘The Princess Bride’ uit 1987, met in de hoofdrollen Cary Elwes, Robin Wright en Mandy Patinkin. Eveneens in 1987 was hij medeoprichter van Castle Rock Entertainment.
Vervolgens regisseerde hij wat zou uitgroeien tot een van de meest geliefde romcoms ooit: ‘When Harry Met Sally’, met Crystal en Meg Ryan in de hoofdrol.
Op de set van de film ontmoette hij fotograaf Michele Singer en de twee trouwden in 1989, het jaar waarin de film uitkwam. Ze kregen drie kinderen, Jake, Nick en Romy, geboren in respectievelijk 1991, 1993 en 1997.
Reiner werd uiteindelijk in 1994 genomineerd voor een Academy Award voor beste film voor ‘A Few Good Men’, met Jack Nicholson en Tom Cruise in de hoofdrol, hoewel de film dat jaar verloor van Clint Eastwoods western ‘Unforgiven’.
Reiners werk had ingrijpende culturele gevolgen. Drie van zijn films, ‘When Harry Met Sally’, ‘The Princess Bride’ en ‘This is Spinal Tap’, staan in het National Film Registry. De zinsnede “tot elf,‘, bedacht in ‘This Is Spinal Tap’ tijdens een geïmproviseerde reeks tussen Reiner en Christopher Guest, staat in de Oxford Engels woordenboek.
“Het is raar dat iets dat we zojuist hebben weggegooid, plotseling onderdeel wordt van het lexicon van ons leven”, zei Reiner op NPR’s “Frisse lucht” in september. “Het is heel vreemd hoe deze dingen wortel hebben geschoten.”
In 2015 was Reiner de producer van “Charlie zijn”, een drama gebaseerd op de strijd van zijn familie terwijl zoon Nick verslaafd was aan harddrugs en afkickklinieken en dakloosheid in en uit draaide.
“Het was heel, heel moeilijk om er de eerste keer doorheen te gaan, met deze pijnlijke en moeilijke hoogte- en dieptepunten”, vertelde Rob Reiner in 2015 aan The Times. “En toen ik de film maakte, werd het allemaal weer opgebaggerd.”
Toen hij opgroeide, balanceerde Reiner tegenstrijdige gevoelens over zijn relatie met zijn eigen vader, iemand die hij sterk bewonderde, maar die ook het gevoel had dat hij hem niet volledig kende. Die tweedeling inspireerde een scène in “Stand by Me” waarin Gordie verklaart dat zijn vader hem haat.
‘Van je vader houden en tegen je vader opkijken, betekent niet noodzakelijkerwijs dat je dat ook voelt,’ zei Reiner verder “Frisse lucht” in september, toen hij zich herinnerde hoe het schrijven van die scène hem aan het huilen maakte. Reiner voegde er echter aan toe dat hij twee ‘geweldige gidsen’ in zijn leven had: zijn vader, die in 2020 stierf, en de maker van ‘All in the Family’, Norman Lear.
Reiner was een schrijver voor ‘The 40th Kennedy Center Honours’ in 2017, waarmee hij een carrière afsloot met talloze schrijfcredits voor variétéshows. “Spinal Tap II: het einde gaat door“, dat hij regisseerde, was zijn laatste project als schrijver. “Spinal Tap at Stonehenge: The Final Finale”, dat in 2026 zou verschijnen, was zijn laatste regiekrediet.
Reiner werd vijf keer genomineerd voor een bijrol van acteur Emmy’s voor zijn werk ‘All in the Family’, dat hij won in 1974 en 1978. Hij werd in 2024 genomineerd voor twee Emmy’s voor de documentaire ‘Albert Brooks: Defending My Life’.
Reiner, een fervent liberaal, ontpopte zich ook als een kracht in de Californische politiek en kinderwelzijns- en onderwijskwesties, en voerde campagne voor presidentskandidaten, waaronder voormalig vicepresident Al Gore, steunde de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton als president en sprak zich uit voor de herverkiezing van president Biden. Reiner was ook een onbeschaamde criticus van president Trump.
Hij voerde in Californië campagne tegen tabaksgebruik en in 1998 werd Proposition 10 aangenomen, waarin werd opgeroepen tot een belasting op tabaksproducten die aan programma’s voor jonge kinderen zou worden besteed. Reiner werd in januari 1999 voorzitter van de First 5 California Children and Families Commission. Hij trad in maart 2006 af te midden van beschuldigingen dat de commissie belastinggeld had gebruikt om zijn campagne voor het uiteindelijk mislukte Proposition 82 een boost te geven, die de inkomstenbelasting voor rijke Californiërs zou hebben verhoogd om de kleuterschool voor 4-jarigen te betalen. Een audit concludeerde later dat hij en de commissie de staatswet niet hadden overtreden.
“Rob Reiner heeft de kinderen van Californië altijd op de eerste plaats gezet, en ik bedank hem voor het geweldige werk dat hij de afgelopen zeven jaar heeft verricht”, aldus de toenmalige regering. Dat zei Arnold Schwarzenegger destijds in een verklaring. “Dankzij de inspanningen van Rob is Californië een nationale leider geworden op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs voor jonge kinderen voor onze jongste kinderen en hun families.”
Times-redacteur Brittany Levine Beckman heeft aan dit rapport bijgedragen.
