Dit zoals verteld-essay is gebaseerd op een gesprek met Sharonda Scott, 37, een stuntvrouw uit LA. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Twee jaar geleden, op 35-jarige leeftijd, besloot ik te nemen wat ik nu mijn ‘radicale sabbatical’ noem.
Mijn leven in Los Angeles was veranderd in een wervelwind van audities, stunts en constante training. Ik werkte al sinds mijn dertigste in de entertainmentindustrie als stuntvrouw en acteur, maar begin 2024, na de schrijvers- en acteursstakingen, liep ik tegen een muur aan.
De industrie was tot een straaltje teruggelopen, mijn spaargeld was krap en ik besefte dat de manier waarop ik leefde – optredens najagen, genieten van luxe, maar toch voortdurend gestrest was – gewoon niet duurzaam meer was.
Ik heb altijd genoten van reizen
Ik groeide op in Detroit als jongste van vijf, opgevoed door een alleenstaande moeder. De universiteit bracht me naar de Universiteit van Miami, waar ik overstapte van pre-med naar internationale studies en tijd in Brazilië doorbracht om Spaans en Portugees te leren.
Na mijn afstuderen werkte ik in onderzoek naar prostaatkanker, maar wist dat dit niet mijn pad was. Ik schommelde tussen zingen, modeontwerp en vrijwilligerswerk in Rio voordat ik naar LA verhuisde, waar een baan als achtergrondacteur me onverwachts naar stuntwerk leidde.
Mijn eerste grote doorbraak kwam toen ik werd aangenomen als stuntdubbel van Miranda Bailey in ‘Grey’s Anatomy’.
Maar in januari 2024 was het stil in de sector en ondanks zorgvuldig sparen maakte ik me zorgen over de rekeningen.
Ik voelde me gevangen. Het was een gesprek met een goede vriend dat alles veranderde: “Wat wil je echt?”
Ik gaf toe dat ik eruit wilde
Ik wilde reizen en de wereld ervaren wereld buiten LA. Dus begon ik me een sabbatical voor te stellen – niet voor een paar weken, maar voor een heel jaar of langer.
Ik had geen gedetailleerd plan. Ik schreef twaalf landen op die ik hoopte te bezoeken en verkocht alles in mijn land LA appartementverbrak mijn huurcontract en vond iemand die mijn auto huurde om de betalingen te dekken.
Mijn vrienden en familie waren ondersteunend; ze hielpen me met inpakken en kochten zelfs een aantal van mijn spullen om de reis te helpen financieren. Mijn regel was om niet meer dan $ 500 per vliegticket uit te geven, wat niet zo moeilijk was omdat de meeste een enkele reis waren.
De reis begon in Goa, India, waar Scott goede vrienden maakte. Geleverd door Sharonda Scott
Eerste stop, India
Mensen waarschuwden mij ervoor alleen reizen als vrouw in India, maar vanaf het moment dat ik aankwam, voelde ik me welkom.
Wat ik dacht dat een kort verblijf zou zijn, werd transformatief. Twee jonge meisjes die een trauma hadden meegemaakt, arriveerden dezelfde week en we werden al snel onafscheidelijk.
Vanaf daar verliep de reis organisch. Mijn zus ging mee wanneer ze vrij kon krijgen; uiteindelijk reisde ze met mij naar 13 landen. Zelfs mijn moeder, die al tientallen jaren bang was om te vliegen, haalde mij onderweg in.
We tokkelden langs kliffen in Kaapverdië, kamelen gereden in Marokkoen kooiduiken met haaien in Zuid-Afrika. In Zimbabwe hebben we zelfs met krokodillen gekooid. We paragliden tijdens Carnaval boven Rio en dansten urenlang op een salsacongres in Parijs.
Maar ik vond ook magie op de rustigere momenten: het delen van maaltijden met de lokale bevolking in Vietnam en Thailand, ronddwalen door de Marokkaanse souks en het meemaken van festivals en ceremonies via uitnodigingen van mensen die ik onderweg ontmoette.
Scott voltooide haar divemaster-certificering op de Filippijnen en ging door met duiken in Thailand. Geleverd door Sharonda Scott
Sommige ervaringen waren zeer persoonlijk
In de Filippijnen heb ik mijn divemaster-certificeringhet beheersen van vaardigheden waar ik al jaren naar toe had gewerkt. In Schotland vierde ik de bruiloft van een vriend en kwam ik weer in contact met mensen die ik al jaren niet meer had gezien.
Alleen reizen dwong me voortdurend problemen op te lossen: geld wisselen, transport navigeren, voedsel vinden en vrienden maken in onbekende culturen.
Als introverte persoon die gedijt bij verbinding, ontdekte ik dat ik overal een gemeenschap kon opbouwen, en die relaties vormden net zo goed mijn ervaring als de plekken zelf.
Scott rijdt op een kameel in Marrakech, Marokko, met haar moeder en zus. Geleverd door Sharonda Scott
Reizen heeft mijn perspectief opnieuw vormgegeven
Ik ging langzamer rijden, leerde het proces te vertrouwen en stopte met het streven naar het Amerikaanse droom zoals gedefinieerd door de samenleving: het huis, de auto, het witte houten hek. Mijn droom werd vrijheid: het vermogen om de wereld op mijn eigen voorwaarden te verplaatsen, verkennen en ervaren.
Nu, terug in de VS, ben ik aan het navigeren omgekeerde cultuurshock. Hollywood is zichzelf vrijwel aan het decentraliseren; audities zijn verspreid. Ik onderzoek nieuwe projecten op het gebied van reisfilms en documentaires.
Maar mijn langetermijnvisie is duidelijker dan ooit: Ik wil in het buitenland wonen.
Terugkijkend is mijn advies voor iedereen die een tussenjaar voor volwassenen overweegt eenvoudig: denk er niet te veel over na. Verminder uw financiële ankers, omarm flexibiliteit en vertrouw op het proces.
Heeft u een verhaal over het nemen van een tussenjaar dat u wilt delen? Neem contact op met de redacteur: akarplus@businessinsider.com.
