Door Robert Scucci
| Bijgewerkt
Als iemand met een overactieve verbeeldingskracht en een voorliefde voor films, is het gemakkelijk om een miljoen verschillende gruwelijke manieren te bedenken om te sterven. Ik heb mijn hele leven genoeg sciencefiction en horror gezien om me zorgen te maken over dubbelgangers, kloven in het ruimte- en tijdcontinuüm, schijnbaar onoverwinnelijke gemaskerde moordenaars en rituele offers, om maar een paar manieren te noemen om ongewild afscheid te nemen van deze sterfelijke spiraal. Voordat ik mijn ogen richtte op 1973 Invasie van de bijenmeisjeshet idee om ter dood te worden verleid door een stel vixens met grote ogen die hoog op een Geigerteller stonden, kwam nooit bij me op. Nu dat met straling doordrenkte bijenserum een andere manier is om uit te gaan, kan ik er tenminste zeker van zijn dat ik met een knal naar buiten ga als ik ooit in een soortgelijke situatie terechtkom.
Invasie van de bijenmeisjesgezien de belachelijke opzet, is het een fantastische kleine sexploitatiefilm als je je afvraagt waar ik het over heb. Als je de sterfelijkheid graag met een vleugje honing onder ogen ziet, is dit een geweldige film om van te genieten, zolang niemand over je schouder meekijkt.
Dood door Snu Snu lang vóór Futurama
Invasie van de bijenmeisjes laat ons kennismaken met speciaal agent Neil Agar (William Smith), die de taak heeft een reeks mysterieuze sterfgevallen in Peckham, Californië te onderzoeken. Hoewel de aard van deze sterfgevallen in eerste instantie dubbelzinnig is, duurt het niet lang voordat onderzoekers beseffen dat alle slachtoffers mannen zijn en dat ze allemaal hebben geleden aan seksuele uitputting die tot hartfalen heeft geleid. Neil werkt nauw samen met de hoofdbibliothecaris van Brandt Research, Julie Zorn (Victoria Vetri), en werkt samen met de lokale autoriteiten om erachter te komen wat er precies aan de hand is, terwijl de hoofdseksonderzoeker van het laboratorium, Henry Murger (Wright King), er bij burgers op aandringt zich te onthouden, maar hij wordt belachelijk gemaakt.
Op zoek naar een logische reden waarom mannen links en rechts afhaken, richt Neil zijn aandacht op een mooie en verleidelijke entomoloog genaamd Susan Harris (Anitra Ford), wiens voornaamste studiegebied bijen is. Omdat er geen bewijs is om zijn beweringen te staven, zit Neil tussen wal en schip, maar hij heeft reden om aan te nemen dat de seksuele gewoonten van honingbijen met snode bedoelingen in Susans laboratorium worden gesynthetiseerd en nagebootst. Hopelijk kunnen Neil en Julie de koppen bij elkaar steken en deze vermeende bijenvrouwen voor eens en voor altijd tegenhouden.
Geen honing zonder angel
De 85 minuten durende speelduur balanceert tussen ouderwets politiewerk en het seksuele geweld dat zich net onder ieders radar afspeelt. Invasie van de bijenmeisjes moet gezien worden als een exploitatie film en niets anders. Het is een pittig, ordinair, gevaarlijk en spannend avontuur dat snel escaleert en je doet verlangen naar meer.
Als je de volgende keer dat je een date hebt ooit grote, zwarte ogen naar je ziet staren, zul je dankbaar zijn dat je deze hebt bekeken, omdat je op de hoogte bent van alle noodzakelijke waarschuwingssignalen dat je vóór de avond verleid wordt tot de dood. Gezien hoe beangstigend wetenschap kan zijn als het met kwade bedoelingen wordt gebruikt, weet je nooit wat voor soort serums er achter gesloten deuren worden bereid en toegekeken. Invasie van de bijenmeisjes jezelf bewapenen met kennis kan op een dag heel goed je leven redden.
Invasie van de bijenmeisjes wordt gratis gestreamd op Tubi.
