Bruce Lee stond op het punt een van de grootste filmsterren ter wereld te worden toen hij op 20 juli 1973 op 32-jarige leeftijd stierf. Zes dagen later stierf hij. Lee’s eerste film gemaakt met betrokkenheid van de Hollywood-studio, “Enter the Dragon”, geopend voor grote bedrijven in Hong Kong. De film kwam de volgende maand in de Amerikaanse bioscopen en bezorgde het hele land kungfu-koorts. Het genre bloeide, maar de man die deze waanzin veroorzaakte was verdwenen, wat moeilijk te accepteren was voor zijn pas ontdekte legioen fans.
Terwijl echte vechtsportbeoefenaars als Chuck Norris en Jackie Chan optraden om de karatehonger van bioscoopbezoekers te stillen, bespioneerden filmproducenten uit Hong Kong een kans om te profiteren van Lee’s populariteit door op zoek te gaan naar vergelijkbare artiesten die een deel van de magie van de overleden ster konden genereren. En zo werd het Bruceploitation-genre geboren. Er waren onder meer Bruce Le, Bruce Lai en Dragon Lee, maar de meest getalenteerde van het stel was zonder twijfel Bruce Li. Li was zo effectief dat de producenten van Lee’s onvoltooide laatste film, “Gang of Death”, de mogelijkheid onderzochten om hem te casten om de film te voltooien. Li sloeg dat aanbod af, maar hij was wel in voor Bruceploitation-inspanningen als “Goodbye Bruce Lee: His Last Game of Death” en “Bruce Lee: The Man, the Myth.”
Li speelde ook in een aantal sequels Lee’s beste film, “Fist of Fury” (aanvankelijk verkeerde titel “The Chinese Connection” in de VS). Geen van beiden kan de grootsheid van het origineel aanraken, maar “Fist of Fury II” komt schrikbarend dichtbij. En als je mijn mening hierover niet vertrouwt, luister je misschien naar Bruce Li-fan Quentin Tarantino.
Fist of Fury II is een waardig vervolg op de beste film van Bruce Lee
Verschijnt op de podcast “Pure Cinema”.Tarantino prees “Fist of Fury II.” De film speelt zich af in Shanghai nadat Lee’s Chen Zhen is geëxecuteerd door Japanse troepen. Wanneer de bezetter de Ching Wu-school vernietigt die Chen dapper heeft verdedigd, komt zijn broer, Chen Shan (Li), opdagen. Hij is boos, net zo dodelijk als Chen Zhen, en volkomen onbevreesd.
“Fist of Fury II” is geweldig. Het is aanzienlijk gewelddadiger dan zijn voorganger, en Lo Lieh is een ronduit sissende slechterik als Miyamoto. De gevechten missen misschien het beeld van Lee’s film, maar volgens Tarantino heeft het een lovenswaardige kwaliteit die zeldzaam is in films als deze: geweldige dialogen. Hij is vooral dol op het moment voordat Chen en Miyamoto hun climaxstrijd aangaan:
“Als ze de laatste confrontatie hebben… in tegenstelling tot de ‘Jij klootzak, ik ga je vermoorden…’, hebben ze even een zeer interessante discussie voordat ze vechten. Lo Leih oefent zijn kalligrafie, hij werkt aan Chinese kalligrafie, en Bruce Li kijkt ernaar en zegt: ‘Oh nee, dit is eigenlijk best goed. Je bent erg getalenteerd.’ En Lo Leih zegt: ‘Oh, nee, nee, niet echt. Ik ben alleen maar aan het spelen. ”
Chen blijft Miyamoto vleien, wat ik altijd een strategische beslissing vond. Hij probeert zijn tegenstander van zich af te werpen. Ik zal de uitkomst van hun duel niet bederven, maar het is een interessant geënsceneerd gevecht. Regisseurs Lahardi Iksan en Lee Tso-nam houden rekening met de talenten van Li en Lieh en laten het gevecht zich in een afgemeten tempo ontvouwen. Het is attent. Je kunt de invloed ervan zeker zien in ‘Kill Bill’. En dat zou je ook moeten doen absoluut zie “Kill Bill: The Whole Bloody Affair” wanneer het op 5 december 2025 in de bioscoop verschijnt.
