Bij de laatste woeste aanval van Vladimir Poetin op Kiev raakte een raket een flatgebouw waar overlevenden van Tsjernobyl woonden, waarbij Natalia Khodemchuk (62) om het leven kwam, wier echtgenoot was omgekomen bij de kernramp
Een overlevende van de Kernexplosie van Tsjernobyl die haar man bij de ramp verloor, is nu omgekomen bij een brutale Russische raketaanval op een flatgebouw.
De weduwe van de eerste man die in 1986 bij de atoomapocalyps werd gedood, stierf vandaag daarna Vladimir Poetin’s laatste woeste aanval op burgers. Natalia Khodemchuk, 62, werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht na de staking op haar flatgebouw op vrijdag, toen ze ernstige brandwonden opliep die 45% van haar lichaam aantasten en het niet overleefde.
Haar echtgenoot, de Sovjet-ingenieur Valery Khodemchuk, was in de Sovjet-Unie ‘verdampt’ Tsjernobyl explosie, 35 jaar oud, en zijn stoffelijk overschot werd nooit gevonden. Zijn vrouw overleefde de kernexplosie en bijna veertig jaar later werd ze door de Russen vermoord.
LEES MEER: Rusland bestookt Oekraïne met raketten en drones, waarbij minstens vier doden vallenLEES MEER: Poetin ‘wachtte tot turnliefhebber vertrok en sommeerde schoolverlater (17) naar bed’
Terwijl het appartement van de 66-jarige Tsjernobyl-ingenieur Oleksiy Ananenko, een held die in 1986 levens redde door door radioactief water te waden om een nieuwe cataclysmische kernexplosie te voorkomen, ook werd beschadigd door de Russische aanval in Kiev. Hij was een van de drie ‘zelfmoordduikers’ die zich vrijwillig aanmeldden voor de gevaarlijke missie, maar later zei hij dat hij ‘gewoon mijn werk deed’.
Hij werd tot held gemaakt Oekraïne in 2019. Eerder in de oorlog waren hij en zijn Valentyna Kiev ontvlucht om te ontsnappen aan de dodelijke raketten van Poetin. Maar ze waren teruggekeerd en bevonden zich in de flat toen deze werd getroffen door de Russische aanval. Het appartementencomplex – bekend bij de Russen – was de plek waar overlevenden van Tsjernobyl na de explosie waren ondergebracht.
Natalia Khodemchuk was de zevende die omkwam bij de Russische aanvallen van vrijdag, waarbij ook 35 gewonden vielen bij een van de meest intense aanvallen van de oorlog op Kiev. De gepensioneerde had brandwonden in haar gezicht en bovenlichaam en hartproblemen, en ze kon de wrede staking niet overleven.
In 1986 belde haar man, enkele seconden voor de ramp, naar een andere pompoperator, Aleksandr Odintsov. Hij zei: “Ik moet de onderste voeding opladen voor (pompnummer) 22… Oké, kom op. Dus het is ingekort, één seconde…”
Toen om 01.23.48 uur (Moskou-tijd) raasden twee krachtige explosies door Unit 4, inclusief de belangrijkste circulatiepomphallen. Hij was op slag dood.
Ananenko’s vrouw Valentyna, 55, vertelde over de terreur waarmee haar man te maken kreeg, die nu niet in goede gezondheid verkeert. Ze moest hem midden in de nacht uit zijn met rook gevulde appartement halen, zei ze.
“We werden om 01.30 uur wakker omdat we een drone hoorden vliegen”, zei ze. “En toen kwam onmiddellijk de explosie. Toen ik uit het raam keek, lagen er stukken puin op de grond, brandend. Ik realiseerde me dat het ons gebouw was. Toen kwam ik hier de gang in, en een buurman schreeuwde al dat ons gebouw in brand stond.
“Toen we de deur openden, kwam er een zeer scherpe rook naar binnen. Het was onmogelijk om te ademen. We verlieten onze flat en gingen naar de buurman aan de andere kant. Er was daar geen rook, dus sloten we ons op en wachtten tot het uit was…. Toen ik weer binnenkwam, was alles zwart, gevuld met dikke zwarte rook.”
De explosie op 26 april 1986 vernietigde reactor nummer 4 van de kerncentrale in Oekraïne. Ruslandonderdeel van de Sovjet-Unie. Vijf dagen later ontdekten wetenschappers dat de kern nog steeds aan het smelten was en doorbrandde tot in de kelder, waar vijf miljoen liter water was opgeslagen.
Ze vreesden dat als 185 ton gesmolten kernlava het water beneden zou raken, dit een radioactieve stoomexplosie van 3 tot 5 megaton zou veroorzaken. Een groot deel van Europa zou honderdduizenden jaren onbewoonbaar zijn geweest.
Ananenko wist waar de grendels en kleppen zich bevonden om water uit het koelsysteem af te tappen. Met senior ingenieur Valeri Bespalov en ploegleider Boris Baranov waadde hij door de radioactieve soep. Later zei hij: “Ik heb mijn werk gedaan en het is niets om over op te scheppen. Ik was niet bang omdat ik me op mijn taken concentreerde. Ik had drie jaar in Tsjernobyl gewerkt.”
Hij zei: “Ik was bang dat we niet de juiste fittingen zouden vinden, maar die angst verdween snel toen de kleppen werden gemarkeerd. Ze gingen relatief gemakkelijk open. We openden gewoon de grendels en meteen was er een geluid. We begrepen dat het water weg was en we moesten gewoon terug.” In 2018 werd hij aangereden door een auto, lag 36 dagen in coma en moest opnieuw leren lopen.
