Pastor komt naar de preekstoel: ‘Ik word geen vrouw, ik geef het op om me voor te doen als man’

Meld u aan voor De agendaHen’s nieuws- en politieknieuwsbrief, bezorgd op donderdag.

Een methodistische predikant in Rochester, New York kwam onlangs uit de kast als transgendervrouw en zei tegen haar gemeente: “De beste manier om dit te zeggen is dat ik geen vrouw word, ik geef het op om me voor te doen als man.”

Aan het einde van de zondagochtendaanbidding van de North Chili United Methodist Church op 23 november sprak pastor Phillippa Phaneuf haar gemeente toe met een persoonlijke update vanaf de kansel van de kerk, terwijl ze een regenboogstola droeg (tijdens de kerkelijke preekstoel). Eredienst op 30 novemberze droeg een transvlagstola).

“Ik nodig je uit om met mij mee te gaan in een seizoen van creatieve transformatie voor mezelf, en, denk ik, voor ons allemaal”, zei ze.

Phaneuf begon met een medische analogie: “Stel je voor dat je dokter zou komen en je zou vertellen dat je kwaliteit en kijk op het leven exponentieel in het positieve zouden kunnen veranderen. Zou je naar die dokter luisteren? Als je voelde dat Gods Heilige Geest je omringde op een manier die je al jaren niet meer hebt gevoeld, zou je dan het gevoel hebben dat dat iets zou kunnen zijn waar God het mee eens was? Ja.”

‘Ik mag met vreugde aankondigen dat ik overga’, vervolgde ze, en merkte op dat ze het de gemeente vertelde omdat dit aspect van haar persoonlijke leven ‘het zou halen’ in de grotere wereld. “Ik bevestig en zeg tegen jullie allemaal dat ik transgender ben… Dit zal voor sommigen van ons schokkend zijn, wat betreft wat dit allemaal betekent. Maar dit is waar we Gods Heilige Geest uitnodigen om ons genade en vrede te schenken.”

Ze zei dat ze de afgelopen drie maanden hormoonsubstitutietherapie heeft gekregen, en voegde eraan toe: “Die eerste week… ik ben hier om je te vertellen dat ik net in die eerste week voor het eerst sinds heel lang echt gelukkig was.”

Phaneuf informeerde vervolgens de gemeente over wat er wel en niet zou veranderen tijdens haar transitie. Wat niet zou veranderen, zei ze, waren zaken als haar “toewijding om prioriteit te geven aan het geven van prioriteit aan erbij horen”, evenals de “samenhorigheid in de bediening” van de gemeente en, “helaas voor jullie allemaal, mijn persoonlijkheid.”

Een mogelijke welkome verandering volgens Phaneuf? Dat de kerk ‘binnen de gemeenschap bekend zou worden als een nog veiliger plek voor mensen die zich gemarginaliseerd hebben gevoeld.’

‘Let op wat ik zei: een nog veiligere ruimte,’ zei ze. “Ik heb niet gezegd dat we dat zullen worden, omdat ik niet zou kunnen doen wat ik nu doe, tenzij ik de liefde en steun van jullie allemaal had gevoeld.”