Noot van de redactie: Dit serie profileert zes van de regio’s van Seattle “Ongewone denkers”: uitvinders, wetenschappers, technologen en ondernemers die industrieën transformeren en positieve veranderingen in de wereld stimuleren. Ze worden op 11 december erkend bij de GeekWire-gala. Uncommon Thinkers wordt gepresenteerd in samenwerking met Grotere Seattle-partners.
Wanneer een Blikje ringen bij Chet Kittleson’s huis maakt de mede-oprichter en CEO van de startup die de vaste telefoon met WiFi maakt een reeks emoties door.
Als ouder is hij blij dat zijn kinderen verbonden zijn en dat zijn apparaat hen keuzevrijheid geeft, waarbij de ring het idee vertegenwoordigt dat een vriend, of hun oma, heeft besloten hen te bellen. En hij is tevreden dat hij niets hoeft te doen om de verbinding tot stand te brengen: de telefoon gaat, twee kinderen bespreken een speelafspraakje. Het is superhandig.
“En als oprichter is elke ring een herinnering dat ik denk dat we goed op de productmarkt passen”, voegde Kittleson eraan toe.
Het is een wervelend jaar geweest voor Kittleson en mede-oprichters Graeme Davies En Max Bloemen. Allemaal veteranen van de voormalige vastgoedstartup in Seattle Verre huizenbrachten ze de kleurrijke Tin Can-telefoons uit in een analoge poging om kinderen te helpen met elkaar in contact te komen en te voorkomen dat ze verslaafd raken aan een wereld van schermen, sms’en en apps.
Het opstarten 3,5 miljoen dollar opgehaald in september en blies de eerste twee batches producten door. Er zijn blikjes in alle 50 staten en in heel Canada.
“Ik denk dat we in feite viraal zijn gegaan”, zei Kittleson. “Ik ben zo dankbaar dat dit de hit is, dat het heeft gewerkt. Ze zeggen altijd: ‘Je moet bereid zijn een brandend gebouw tegen te komen voor datgene waar je aan werkt.’ En man, zou ik hiervoor een brandend gebouw tegenkomen?
Ben Gilbertmede-oprichter van Tin Can-backer Pioneer Square Labs, werkte in 2013 samen met Kittleson aan een startup-idee voor het delen van ritten genaamd Rode Rit. Hij noemde Kittleson uniek in zijn soort.
“Eerlijk gezegd, toen hij mij in 2025 het idee van een vaste lijn voorstelde, moest ik eerst mijn mond houden”, zei Gilbert via e-mail. “Maar het was duidelijk dat hij iets ontdekte waar VEEL ouders extreem klaar voor waren en enthousiast over waren.”
Gilbert zei dat Tin Can een passieproject is dat Kittleson zou doen, of er nu een bedrijf was of niet.
“We zijn allemaal beter af in een wereld waarin Chet en het team Tin Can bouwen voor onze kinderen!” zei hij.
‘Er is een reden waarom ik dit bedrijf heb opgericht’
Kittleson groeide op aan het einde van de vastelijngeneratie. Hij kreeg zijn eerste ‘stenen’ mobiele telefoon van Nokia toen hij 17 of 18 was. Daarvoor was zijn huis volledig vast.
‘Het was alles,’ zei hij. “Mijn vader vertrok toen ik vier was. Het is de enige manier waarop ik met mijn vader heb kunnen praten.”
In het kleine stadje La Conner, Washington, ten noorden van Seattle, belde hij naar vrienden totdat er iemand antwoordde. Als hij het huis verliet, belde hij zijn moeder van een vriend om te zeggen dat hij daar was aangekomen. Op de middelbare school kan hij zich herinneren dat hij een specifiek meisje belde, haar vader vroeg of ze thuis was, en vervolgens verdwaalde in een gesprek van 30 minuten.
“Uiteindelijk praatten we bijna als penvrienden. Ik heb het gevoel dat we het nooit hebben erkend in school,” zei Kittleson. “Dat was spannend. Ik heb het hele leven van kinderen via de vaste lijn ervaren.”
Kittleson, nu vader van drie kinderen, werd niet zomaar op een ochtend wakker en besloot de stekker uit het stopcontact te trekken en voluit te gaan in een huishouden dat al gewend was aan apparaten en afleiding.
Hij en zijn vrouw zijn al lang geworteld in de overtuiging dat er betere manieren zijn om op te groeien en zinvollere manieren om samen als gezin tijd door te brengen dan met je hoofd naar een scherm.
“Er is een reden waarom ik dit bedrijf heb opgericht”, zei Kittleson. “Ik omarm het. Het sluit zo aan bij wie ik wil zijn. Dit heeft mij een echte kans gegeven om na te denken over elk element van mijn leven en hoe ik technologie gebruik, en ik denk veel na over hoe ik contact maak met mensen.”
Zijn kinderen, waarvan de oudste tien is, hebben nooit een eigen apparaat gehad. De familie doet geen schermen in restaurants. Een vliegtuigrit is een kans om cribbage te spelen. Een film kijken tijdens een lange autorit is een luxe.
“Het is heel belangrijk dat mijn kinderen leren zich te vervelen, en dat komt op veel verschillende plaatsen naar voren”, zei Kittleson.
Een missie om in te geloven
Tin Can werd geboren in een tijd van toenemende culturele weerslag op de gedrags- en gezondheidseffecten van schermtijd en sociale media op kinderen. Er is veel gezegd over het onderwerp moderne ouders en kinderen, en Kittleson verwijst naar het bestverkochte boek van Jonathan Haidt “De angstige generatie” en pleitbezorger voor vrije uitloopkinderen Lenore Skenazy.
Het kan een zware verantwoordelijkheid lijken om te proberen een stuk hardware te bouwen dat het maatschappelijke schip plotseling recht zal zetten, maar Kittleson ziet dat niet zo.
“Al deze mensen – onderzoekers, schrijvers, enz. – hebben fantastisch werk geleverd door de weg vrij te maken voor het bestaan van een Tin Can,” zei Kittleson. “Ons standpunt is dat het leven nog steeds heel goed is. Je hoeft alleen maar keuzes te maken, en we proberen een nieuwe keuze te bieden die je aan een oude keuze zou kunnen herinneren.”
En Kittleson en Tin Can zijn geenszins anti-tech. Hij zei dat hij nog steeds gek is op veel verschillende soorten technologie. Zijn opwinding komt voort uit het proberen uit te vinden hoe technologie kan worden gebruikt om de menselijke verbinding te versterken, in plaats van dat technologie zo’n geïsoleerd iets is.
Kittleson verwacht dat Tin Can in de toekomst verder zal uitbreiden dan zijn vlaggenschipproduct voor vaste telefonie en zijn reikwijdte zal verbreden buiten de ‘retro-nostalgische sfeer’.
“Ik denk dat er waarschijnlijk een combinatie zal zijn waarin we nieuwe dingen bouwen waarvan we denken dat ze kunnen helpen, en misschien zijn er andere dingen die we verloren hebben en die we weer nieuw leven kunnen inblazen”, zei hij.
Kittleson zei dat hij nog nooit een meer missiegedreven team en bedrijf heeft meegemaakt dan wat hij heeft helpen opbouwen, en PSL Managing Director Vivek Ladsariyadie in het bestuur van Tin Can zit, zei dat de mentaliteit bovenaan begint.
Investeerders zouden zich tijdens de fondsenwerving kunnen afvragen hoe kunstmatige intelligentie in Tin Can zal worden ingebakken, en Ladsariya zei dat Kittleson hen zou vertellen dat er geen AI zal zijn, en dat dat niet de bedoeling van het bedrijf is.
‘Hij doet Tin Can omdat hij meer om de missie geeft dan wat dan ook,’ zei Ladsariya. “Het niveau van overtuiging dat hij met zich meebrengt, werkt aanstekelijk. Mensen die hij aanneemt, klanten en investeerders voelen zich gewoon tot hem aangetrokken, omdat hij zo missiegedreven is. Voor mij is dat echt heel bijzonder.”
