Mensen, wie moest er gisteravond op opa passen? Omdat hij vrijkwam, op tv kwam en… Het. Was. Niet. Goed.
Woensdagavond werden we achttien lange minuten lang onderworpen een tirade van president Trump die voorspelbaar van immigranten (slecht) naar banen (goed) ging, en zelden langzamer ging in de werkelijkheid. Maar tussen het vitriool en het venijn zat een visie op de Amerikaanse gezondheidszorg die de horrorschurk M3GAN in haar Mary Janes zou laten trillen – een visie waar we allemaal bang voor zouden moeten zijn, omdat het ons terug zou brengen naar een donker tijdperk waarin niet op verzekeringen kon worden gerekend.
De opmerkingen van Trump boden, zoals gebruikelijk, slechts een schetsmatig beeld waarin de kosten van de ziektekostenpremies misschien lager zijn – maar dat zal gebeuren omdat de dekking verschrikkelijk is. Ja, u bespaart geld. Maar wat dan? Een goedkope auto zonder wielen is geen deal.
“Het geld moet naar de mensen gaan”, zei Trump over zijn soort plan.
Het geld waar hij vaag op doelde zijn de overheidssubsidies die verzekeringen op grond van de Affordable Care Act betaalbaar maken. Na capriolen en een mini-opstand van vier Republikeinen, eveneens op woensdag, slaagde het Congres er feitelijk niet in om iets zinvols te doen op het gebied van de gezondheidszorg – er vrijwel zeker van te zijn dat die subsidies met het nieuwe jaar zullen verdwijnen.
Vanaf januari premies voor te veel mensen gaan naar de hemel springen zonder de subsidies, een stijging met gemiddeld $1.016 volgens de onderzoeksgroep gezondheidsbeleid KFF.
Dat is al erg genoeg. Maar Trump zou het nog erger willen maken.
De Affordable Care Act gaat over veel meer dan alleen die subsidies. Voordat de wet in 2014 van kracht werd, konden verzekeringsmaatschappijen in veel staten dat wel dekking weigeren voor reeds bestaande aandoeningen. Dit hoefden geen grote zaken als kanker te zijn. Een kind met astma? Een moeder met colitis? Dat waren het soort routinematige maar chronische problemen die miljoenen mensen ervan weerhielden een verzekering – en dus zorg – af te sluiten.
Obamacare eiste dat beleid dat op de beurs werd verkocht niet discriminerend was. Bovendien eiste de ACA plannen om de eigen kosten te beperken en levenslange dollarlimieten af te schaffen, en om een basisdekking te bieden die essentiële zaken als kraamzorg omvatte. Deze normen zetten alle plannen onder druk om er meer in op te nemen, zelfs die welke door grote werkgevers worden aangeboden.
Trump zou daar veel van ongedaan willen maken. In plaats daarvan wil hij terugvallen op de stunt waar hij het meest van houdt: stuur een cheque!
Wat hij suggereert door subsidiegeld rechtstreeks naar consumenten te sturen, zou hoogstwaarschijnlijk ook de markt openstellen voor plannen zonder de regulering van de ACA. Dus ja, kleine bedrijven of zelfs groepen individuen zouden misschien kunnen samenwerken om verzekeringen af te sluiten, maar er zouden waarschijnlijk minder regels zijn over wat – of wie – deze moet dekken.
De meeste mensen zijn niet slim of voorzichtig genoeg om de beperkingen van hun verzekering te begrijpen voordat deze ertoe doen. Dus er is een levenslimiet van $2 miljoen? Dat klinkt als veel, totdat je kind een behandeling nodig heeft die daar binnen een paar maanden doorheen eet. Wat dan?
Trump stelde mensen voor betalen het zelfuit gezondheidsspaarrekeningen die worden gefinancierd door die subsidiecheque die rechtstreeks naar de belastingbetalers wordt gestuurd. Want dat zal zeker werken, en mensen zullen het geld niet uitgeven aan boodschappen of huur, en wat ze wel sparen zal zeker de medische kosten dekken.
“Je krijgt veel betere gezondheidszorg tegen een veel lagere prijs”, beweerde Trump woensdag. “De enige verliezers zullen de verzekeringsmaatschappijen zijn die rijk zijn geworden, en de Democratische Partij, die volledig wordt gecontroleerd door diezelfde verzekeringsmaatschappijen. Ze zullen niet blij zijn, maar dat vind ik prima, want jullie, het volk, gaan eindelijk geweldige gezondheidszorg krijgen tegen lagere kosten.”
Vervolgens probeerde hij op bizarre wijze de aflopende subsidies aan de Democraten te wijten.
De Democraten “eisen die verhogingen en het is hun schuld”, zei hij. “Het is niet de schuld van de Republikeinen. Het is de schuld van de Democraten. Het is de Unaffordable Care Act, en iedereen wist het.”
Het lijkt erop dat Trump alleen maar de kosten wil verlagen ten koste van de kwaliteit. Hier heb ik een probleem met de Democraten. Ik ben hier niet om verzekeringsmaatschappijen of ons gezondheidszorgsysteem te verdedigen. Beide hebben duidelijk hervormingen nodig.
Maar waarom slagen de Democraten er niet in uit te leggen wat ‘Het geld moet naar het volk gaan’ betekent?
Ik begrijp dat betaalbaarheid de boodschap is, en als iemand die deze week zowel een biefstuk als een pak melk heeft gekocht, begrijp ik hoe krachtig dat probleem is.
Toch wil iedereen, democraat of republikein, fatsoenlijke gezondheidszorg die ze zich kunnen veroorloven, en de gemoedsrust dat ze weten dat als er iets vreselijks gebeurt, ze toegang hebben tot hulp. Er is geen Amerikaan die graag elke maand voor een verzekering zou betalen, hoe laag de premie ook is, waardoor hij of zij zonder zorg achterblijft op het moment dat hij of zijn dierbaren die het meest nodig hebben.
Opa Trump hoeft zich deze zorgen niet te maken, omdat hij de beste gezondheidszorg heeft die met ons belastinggeld te koop is.
Maar wanneer hij belooft een cheque te sturen in plaats van te zorgen voor bestuur en regulering van een van de meest cruciale aankopen in ons leven, is de boodschap misselijkmakend: mijn overwinning in ruil voor jouw welzijn.
