Sommige westerse trainers werken mee Oekraïense soldaten gingen er eerst van uit dat hun stagiaires “een beetje lui” waren toen ze erop stonden langzaam te bewegen, vertelde een voormalige instructeur aan Business Insider.
Maar als de Britse militaire officier helpt leiding geven aan de opleiding Toen hij zag hoe ze alles nauwgezet veiligstelden en hoorde waarom de Oekraïners deden wat ze deden, besefte hij dat het allemaal tactisch zinvol was. Haasten kan dodelijk zijn, omdat een soldaat een struikeldraad, een bunker of een ander gevaar dat op de loer ligt op het slagveld, kan missen.
Majoor Maguire, die met Business Insider over zijn zaak sprak Operatie Interflex ervaring op voorwaarde dat alleen zijn rang en achternaam worden gebruikt, zei dat er een “verschil in mentaliteit” was tussen de Oekraïners en de Britten. Het is onderscheidend omdat Oekraïne zich in een existentiële strijd bevindt met praktische gevechtservaring.
Uit hun ervaringen in de strijd tegen Rusland hadden de Oekraïners ontdekt dat snelheid niet altijd het beste is; soms is langzaam en geduldig bewegen de sleutel tot het overleven van het gevecht. Het opruimen van een greppel is een activiteit waarbij soldaten snel moeten handelen, maar andere vereisen een langzamer tempo en een grotere mate van voorzichtigheid.
In een stedelijke omgevingze vonden het prima om zich snel voort te bewegen – een gebouw in beslag te nemen en er urenlang op te zitten totdat ze alles hadden gecoördineerd en hun volgende stap volledig begrepen.
“Ze zijn erg blij dat ze langzaam zijn”, zei Maguire.
Hij zei dat het lang zou duren voordat de Oekraïners door een deur zouden gaan, “omdat ze zullen stoppen. Ze zullen naar draden zoeken, ze zullen absoluut alles erop controleren.” Dat alles op een tactisch veilige manier doen ‘duurt veel tijd’.
Brutale stedelijke gevechten zijn onderdeel van de strijd van Oekraïne. Viktor Fridshon/Global Images Oekraïne via Getty Images
Zes maanden lang, tot juli 2024, leidde Maguire leiderschapstrainingen voor Oekraïense soldaten die al gevechtservaring hadden. Zijn ervaring was dat de Oekraïense troepen niet door zouden trekken naar het volgende huis ’totdat elk potentieel schietgat, punt, positie, mijn onderdrukt en verzorgd was. Ze zullen niet bewegen totdat ze de drones of de artillerie erachter hebben uitgelijnd om het te doen.’
Maguire zei dat de Britse trainers een beetje ongeduldig waren, omdat de mentaliteit is: ‘kom maar binnen, laten we het doen’, maar de houding veranderde terwijl ze spraken met en geleerd van de Oekraïners. Hij zei dat ze zich realiseerden dat de ‘neem je tijd’-aanpak eigenlijk ‘redelijk goed’ was.
De Oekraïners strijden al jaren tegen de grootschalige invasie van Rusland, maar in Oost-Oekraïne zijn de gevechten al meer dan tien jaar aan de gang. Maguire zei dat de Oekraïners een “beter begrip hebben van wat er nodig is om te winnen” en een “pure vastberadenheid” vergeleken met de Britse strijdkrachten.
‘Dat wil niet zeggen dat het Britse leger het niet heeft’, zei hij. Maar de Oekraïners die hij trainde, waren rechtstreeks voortgekomen uit de ‘hardcore conventionele gevechten’ en brachten een niveau van instinctieve agressie en gevechtsbereidheid met zich mee dat volgens hem hoger lag dan wat Britse troepen doorgaans ten toon spreiden, omdat ze jarenlang geen conventionele gevechten met hoge intensiteit hadden gevoerd.
Oekraïne vecht tegen een zeer ander soort oorlog vergeleken met wat haar partners in de VS en in heel Europa de afgelopen decennia hebben gedaan. Het wordt geconfronteerd met een van de grootste legers ter wereld, met massale branden, bepantsering en… aanzienlijke luchtmacht. Deze oorlog is niet de counterinsurgencies waar de westerse strijdkrachten zich jarenlang op hebben voorbereid.
De door Groot-Brittannië geleide Operatie Interflex leidt zowel ervaren Oekraïense soldaten als nieuwe rekruten op. Joe Giddens/PA-afbeeldingen via Getty Images
Deze grootschalige oorlog, met de terugkeer van oude kenmerken zoals loopgravenoorlog en de introductie van nieuwe technologie zoals dronesstaat ver af van waar westerse legers zich op hebben geconcentreerd. Dit is een botsing van oud en nieuw in een meedogenloos, uitputtend gevecht.
Groot-Brittannië en andere bondgenoten houden de oorlog nauwlettend in de gaten en waarschuwen daarvoor Rusland kan elders in Europa aanvallen en een breder conflict veroorzaken. Ze willen begrijpen wat een gevecht met Rusland zou vereisen, en Maguire zei dat Interflex westerse strijdkrachten onderwijst, terwijl het Oekraïners onderwijst.
Interflex is een tweerichtingsverkeer geworden. Veel van de Oekraïners die het programma volgen, hebben frontlinie-ervaring die hun instructeurs niet hebben. Maguire zei dat Oekraïense inzichten – inclusief wat tegen Rusland werkte – werden opgenomen in het curriculum van Interflex en zelfs werden teruggekoppeld naar de eigen trainingsprogramma’s van Groot-Brittannië.
Hij zei dat het trainen van sergeanten die al ‘oorlogswonden’ hadden intimiderend was voor de westerse trainers. “Er zijn dingen waar ze veel beter in zijn dan wij”, zei hij.
Interflex heeft meer dan 56.000 Oekraïners opgeleid, zowel nieuwe rekruten als ervaren soldaten, met steun van 13 partnerlanden, waaronder Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en Litouwen.
Maguire zei dat er veel verschillen waren tussen de Britse en Oekraïense aanpak, en die verschillen beginnen het Britse denken te beïnvloeden.
Hij beschreef de Oekraïners als “veel comfortabeler in het nemen van tactische risico’s” en zei dat de meest bekwame onder hen “gewoon wat meer verbeeldingskracht kunnen tonen.” Die bereidheid om te innoveren en te experimenteren, zo voegde hij eraan toe, is een les waar westerse strijdkrachten aandacht aan besteden naarmate de oorlog zich ontwikkelt.
