Toen Octopath Traveler in 2019 werd gelanceerd, leek het op iets dat toch totaal anders was dan het traditionele turn-based Japanse rollenspel waar Square Enix bekend om stond. De serie heeft een aantal innovatieve wijzigingen aangebracht in de formule, van de selectie van acht speelbare personages tot het Boost-systeem. Maar met Octopaatreiziger 0het voelt alsof de prequel niet vooruit is gegaan, en zelfs een klein stapje achteruit heeft gezet.
Octopaatreiziger 0 fungeert als een prequel op de eerste twee delen van de serie, en in plaats van te spelen als een van de acht unieke personages met hun eigen verhaallijnen, stap je in de rol van een stille hoofdrolspeler die op zoek is naar wraak. Als dat saai klinkt: dat is het ook.
Als er een goedmaker in de game zit, dan zijn het wel de klasse- en gevechtssystemen, die een goede mix bieden van standaard RPG-tarief met voldoende nieuwigheid – inclusief een aantal heerlijk kwaadaardige schurken – om je aan het spelen te houden.
Mis geen enkele van onze onpartijdige technische inhoud en laboratoriumbeoordelingen. CNET toevoegen als favoriete Google-bron.
Spelers kunnen een van de acht banen voor de hoofdpersoon kiezen: krijger, jager, koopman, apotheker, geestelijke, geleerde, danser of dief. Zoals verwacht heeft elke klasse zijn eigen unieke eigenschappen, en klassen zoals de krijger, geestelijke, jager, geleerde (zwarte magiër) en dief hebben het standaardtarief dat RPG-fans mogen verwachten. Het zijn de andere klassen die uniek zijn voor het spel. Ik begon als koopman die wapens met krachtige aanvallen kon gebruiken, samen met vaardigheden waarmee hij wat meer geld kon verdienen met gevechten. Dan is er de apotheker, een unieke klasse die de kwalen van hun teamgenoten geneest en geneest, terwijl ze ook zware schade kan aanrichten met een bijl.
Naarmate je vordert en meer vaardigheden ontgrendelt en een hoger niveau bereikt, is er een optie om een andere baan te krijgen. Dit betekent dat de held vaardigheden uit één taak kan overnemen, zoals spreuken en fysieke aanvallen, en deze kan gebruiken met een klasse die ze normaal niet zou hebben. Dit kan er bijvoorbeeld toe leiden dat een krijger de krachtige spreuken van de geleerde klasse kan gebruiken om een unieke strijdmagiër te creëren. Met acht banen om uit te kiezen, zijn er tal van opties beschikbaar om verschillende combinaties te creëren die je in de strijd kunt gebruiken.
Maar ondanks al het nieuwe terrein dat het klassensysteem bestrijkt, is de plot behoorlijk algemeen terrein.
Saaie reiziger
Het echte verkoopargument van de Octopath Traveler-serie zijn, nou ja, de reizigers. De eerste twee games bevatten acht speelbare personages, elk met hun eigen achtergrondverhaal om te leren. Dat was het verkoopargument van de game waardoor deze zich onderscheidde van de zee van traditionele JRPG’s.
Deze keer besloot Square Enix iets anders en een beetje saai te doen, waardoor de held een stille hoofdrolspeler werd. Niet alleen is de held stil tijdens elk gesprek in het spel, maar begrijp dit: ze zijn op een wraakmissie, alsof dat nog nooit eerder is gedaan in een JRPG (snark bedoeld).
Ja, de held is een stille hoofdrolspeler wiens dorp werd weggevaagd door dit kwaadaardige duo op zoek naar een magisch sieraad. De held overleeft en wordt in het geheim getraind totdat het tijd is om wraak te nemen op de drie mensen die zijn huis hebben verdoemd: Tytos en Auguste, die verantwoordelijk waren voor de aanval op het dorp, en Lady Hermina, een rijke erfgename die de twee informatie gaf over de locatie van het sieraad.
Dit matte oorsprongsverhaal van de held en hun motivaties dempt echt elke interesse die ik had om als personage te spelen. Hetzelfde geldt voor de bondgenoten die zich tijdens het spel bij de held voegen. Ze hebben hun verhalen, sommige een beetje triest, maar voor een groot deel van het spel zijn ze gewoon lid van het team.
Gelukkig zijn de echte helden van het verhaal van de game de slechteriken. Na de uitgebreide introductiereeks kunnen spelers, zodra de held op wraaktocht gaat, ervoor kiezen om achter een van de drie eerder genoemde schurken aan te gaan. Elk heeft zijn eigen verhaallijn en ze zijn gewoon heerlijk donker. De personages zijn werkelijk kwaadaardig, met de meest interessante achtergronden en ontwikkelingen, waardoor een bijna Game of Thrones-sfeer ontstaat. Mijn favoriet was Auguste de toneelschrijver, ook wel de Master of Fame genoemd. Bij het voltooien van zijn verhaallijn is er slechts een reeks van deze ogenschijnlijk gewone mensen die hun uiterste toewijding aan hem tonen door hun eigen familieleden en zichzelf op te offeren, tot grote vreugde van Auguste.
Auguste is een werkelijk angstaanjagende, maar leuke slechterik.
Er is iets verfrissends aan het zien van echte schurken. Er is geen moreel dilemma of filosofisch debat over de vraag of de mensen waartegen je vecht vreselijke mensen zijn of dat ze gewoon misleid zijn met goede bedoelingen. Nee, deze mensen zijn verschrikkelijk en moeten worden tegengehouden. Het is alleen jammer dat het de saaie, stille hoofdpersoon is die het zware werk moet doen om ze te verslaan.
Octo-Mazing
Waar Octopath Traveler 0 echt in uitblinkt, zijn de gevechten. Het is turn-based, maar om de boel wat op te fleuren, heeft de serie het “Break and Boost” -systeem.
Elke vijand heeft een schildnummer dat leeg raakt wanneer hij wordt aangevallen, en zodra het nul bereikt, is die vijand “gebroken” en kan hij gedurende meerdere rondes niet meer aanvallen. Om dit proces te helpen versnellen, hebben personages boostpunten die met elke ronde van een gevecht toenemen. Als een personage drie BP’s heeft, kan hij of zij krachtige aanvallen gebruiken of eenvoudigweg meerdere aanvallen tegelijk uitvoeren. Omdat elke vijand meerdere zwakke punten heeft in bepaalde wapens en spreuken, voegt dit systeem een extra strategielaag toe om te bepalen of je de tijd moet afwachten om ze neer te halen of om ze neer te halen. Af en toe kom je in een situatie terecht waarin een stoere vijand kapot gaat en je merkt dat al je personages volgeladen zijn met BP, wat leidt tot een bevredigende nederlaag tegen de slechterik, waarbij krachtige aanval na krachtige aanval neerkomt.
En toch houdt de diepte van de strategie daar niet op. Nieuw in Octopath Traveler 0 is een hele tweede rij personages in het team. Deze back-upvechters kunnen tijdens gevechten worden getagd om voor wat verwarring in de strategie te zorgen. Je kunt je fysieke krijgers vooraan houden, terwijl de magiërs achterin rondhangen en wisselen wanneer dat nodig is. Of wissel indien nodig hetzelfde karaktertype in, zodat wanneer een genezer weinig gezondheid heeft, hij kan wisselen met een andere genezer. Koppel deze dynamiek van het direct wisselen van personages met het “Break and Boost” -systeem, en je hebt een zeer actieve turn-based strijd.
Magie, boem.
Het verkrijgen van deze extra personages in het team gaat gepaard met de wederopbouw van het heldendorp, Wishvale. De afgebrande stad begint met één huis, maar naarmate je verder komt, krijg je meer mogelijkheden om uit te breiden. In andere steden zijn mensen op zoek naar nieuwe plekken om te wonen of avonturen om aan deel te nemen, en die keuzes kunnen worden verkend via Path Actions, een terugkerend onderdeel uit eerdere games in de serie.
Wanneer je met bepaalde NPC’s praat, is er een optie om er wat meer over te leren door navraag te doen met behulp van een Path Action, wat gewoon een kwestie is van het indrukken van een bepaalde knop (de X-knop voor de Xbox-versie, Square voor PlayStation en Y voor Nintendo Switch). Als je dit doet, krijg je wat achtergrondinformatie over het personage en enkele opties. Sommige NPC’s sluiten zich graag bij je team aan om met je te vechten voor een prijs, terwijl anderen items hebben om je te geven door de Entreat-optie te selecteren. Er wordt een succespercentage weergegeven voor elk item dat ze bezitten, waarbij het lagere succespercentage wordt ingesteld voor de waardevollere items. Er is ook de Contend-optie om tegen de NPC te vechten, wat niet verstandig is om dit in een vroeg stadium te doen, omdat het erop lijkt dat alle stedelingen al generaties lang tegen draken vechten, dus bevecht ze al vroeg op eigen risico. Als je er niet in slaagt een item van een NPC te bemachtigen of van hem of haar verliest in een gevecht, krijgt je reputatie een deuk. Als je in een stad te veel schade toebrengt aan je reputatie, zal geen van de NPC’s deze padacties meer aanbieden totdat je de taverne bezoekt en een boete betaalt om deze te herstellen.
De presentatie van Octopath Traveler 0 verschilt niet veel van de voorgaande games. De graphics zijn van de HD-2D-kunststijl die Square Enix heeft gebruikt voor deze serie en de Dragon Quest-remakes, een retromix van 2D-sprites te midden van 3D-achtergronden die nostalgie oproept naar de games van weleer met een vleugje modern tintje. De soundtrack en stemacteurs van Octopath Traveler 0 zijn ook van hetzelfde niveau als de hogere kwaliteit waar de serie bekend om staat.
Net als andere games in de serie kan Octopath Traveler 0 spelers gemakkelijk 100 uur kosten om te voltooien, vooral als ze zich diep verdiepen in het aspect van het bouwen van steden. Hoewel ik zou willen dat er meer interessante helden waren om te belichamen, bestaat er geen twijfel over dat deze game, zodra spelers voorbij het generieke plotuitgangspunt zijn gekomen en zich in de vlezige gevechten verdiepen, een waardige instap in de franchise is en een keuze voor diegenen die op zoek zijn naar een nieuwe JRPG om al hun tijd mee door te brengen.
Octopath Traveler 0 is nu beschikbaar op Nintendo Switch 2, Nintendo Switch, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S en pc.
