Door Robert Scucci
| Bijgewerkt
Ik moet een bekentenis afleggen waar ik niet bijzonder trots op ben, maar ik heb het gevoel dat het tijd is om eerlijk te zijn. Ik heb die van David Fincher gezien Dierenriem voor het eerst deze week, en dat komt omdat ik een hekel heb aan films met een lange speelduur. Ik heb er ook een hekel aan als verhalen over waargebeurde misdaad zodanig worden gefictionaliseerd dat ze onherkenbaar zijn, en ik vreesde dat deze film niet trouw zou blijven aan het zorgvuldig gedocumenteerde bronmateriaal.
Na het lezen van beide romans van Robert Graysmith waarop de film is gebaseerd, Dierenriem En Dierenriem ontmaskerdlang voordat de film zelfs maar een glimp in Finchers ogen was, besloot ik uiteindelijk om het eens te proberen. Nadat ik erover heb nagedacht, is de looptijd eigenlijk heel logisch, en Fincher heeft me al verbaasd Mindhuntereen van de beste true crime-aanpassingen ooit gemaakt.
Gezien de duizelingwekkende hoeveelheid verzamelde onderzoeksbronnen die in de boeken van Graysmith te vinden zijn, is het menselijkerwijs niet mogelijk voor een historisch accuraat stuk als Dierenriem binnen 90 minuten in en uit te zijn. En hoewel ik over het algemeen geen probleem heb met creatieve vrijheden, geef ik er de voorkeur aan dat mijn echte misdaaddrama’s trouw blijven aan de gebeurtenissen die ze opnieuw creëren.
Ik verwachtte er nog een Monster: Het Ed Gein-verhaalwat best leuk was, maar ronduit misleidend. In plaats daarvan kreeg ik een film die zich afspeelt als de boeken, waarbij het bronmateriaal zowel als een karakterbijbel als als een stijlgids wordt behandeld.
Een perfecte kijk op het leven en de tijden van de Zodiac Killer
Dierenriem is een grondige en tot nadenken stemmende kijk op de misdaden van de Zodiac Killer zoals gezien door Robert Graysmith (gespeeld door Jake Gyllenhaal), werd de cartoonist de facto onderzoeker, wiens obsessie met het vinden van de ware identiteit van de moordenaar feitelijk zijn leven verwoestte. Werkt in een onofficiële hoedanigheid samen met inspecteur Dave Toschi (Mark Ruffalo), gebruikt Robert zijn slimme boek om aanwijzingen op te sporen en tot zijn eigen conclusies te komen over de reeks moorden die op 4 juli 1969 begon en de San Francisco Bay Area tientallen jaren lang terroriseerde.
We zien hoe de obsessie van Robert vaste voet krijgt en zijn gezinsleven uiteenvalt, lang nadat de zaak is opgehelderd en de autoriteiten overgaan tot andere actieve misdaden. We laten ons kennismaken met andere belangrijke spelers, zoals alcoholjournalist Paul Avery (Robert Downey Jr.) en inspecteur Bill Armstrong (Anthony Edwards), Dierenriem laat geen middel onbeproefd. Het is duidelijk dat Fincher een grondige kennis had van de dossiers en de romans van Graysmith, die je in realtime kunt zien worden ontwikkeld in de fictie van de film.
Een niveau van realisme dat sindsdien niet meer is gezien
Nu ik weet wat ik voorheen niet wist, heb ik er spijt van dat ik het niet heb gegeven Dierenriem een kans toen het nog in de bioscoop was. Het is een perfect waargebeurd misdaadverhaal, waarbij Graysmiths werk als startpunt wordt gebruikt om de aandacht te vestigen op een van de grootste onopgeloste mysteries waar onze natie ooit getuige van is geweest. Graysmith, een cartoonist en boekenwurm die geen toegang had tot bevoorrechte informatie zoals de rechercheurs, omzeilde de bureaucratische rompslomp om zijn eigen onderzoek uit te voeren, kraakte enkele van de toen onopgeloste cijfers van de Zodiac Killer en werd in wezen een detective op zichzelf. Zijn obsessie concentreerde zich op de mysterieuze man die vijf bevestigde moorden had gepleegd, maar beweerde er in totaal 37 te hebben geëxecuteerd.
Door een mix van blauwe schermen en een verrassende hoeveelheid CGI herschept Fincher instellingen met zo’n precisie dat je je zou kunnen vergissen Dierenriem voor een film die in het werkelijke tijdperk is opgenomen, zijn de misdaden gepleegd. Dit niveau van onderdompeling wordt ook doorgevoerd in de karakterisering. De levens van Robert Graysmith en Dave Toschi vallen uiteen als ze proberen Zodiac voor het gerecht te brengen. Ze stoten de kop op, maar proberen elkaar te helpen. Toschi neemt uiteindelijk afstand van Graysmith, maar alleen totdat Graysmith noemt wie volgens hem de hoofdverdachte is, een man die Toschi in de gaten had gehouden sinds hij voor het eerst bij de zaak betrokken raakte: Arthur Leigh Allen (John Carroll Lynch).
Een onopgelost misdaaddrama dat alle kaarten op tafel legt
Hoewel de ware identiteit van de Zodiac Killer nooit werd bevestigd, neigen de meeste documentaires ervoor en daarna naar Allen als de man achter de moordpartijen. Functioneert als een manier om kijkers aan te moedigen hun eigen speurwerk te doen, Dierenriem is een feitelijk gefundeerde kijk op gebeurtenissen gebaseerd op het werk van Graysmith. Het is ook een van de zeldzame gevallen waarin wetshandhaving in een gunstig daglicht wordt gesteld. De meeste verhalen over waargebeurde misdaden brengen helaas nalatigheid en slechte communicatie tussen verschillende districten aan het licht in andere nationaal erkende zaken die onopgelost blijven of simpelweg te lang duren voordat ze worden afgerond omdat cruciaal bewijsmateriaal en getuigenissen van getuigen werden genegeerd.
Boos op mezelf omdat ik doorging Dierenriem Ik heb al zo lang vrede met mijn spijt en voel me nu verplicht om elke echte misdaadfan die twijfels had, aan te sporen om het op Netflix te starten en de krankzinnige aandacht voor detail te waarderen die Fincher heeft gestopt in wat veel critici beschouwen als zijn magnum opus.
