Een reis naar Fantastische Toiles kan het gevoel hebben dat je aan het winkelen bent terwijl je zuur gebruikt. In een hoek heb je een geboren Yorkshire Freyja Newsome Ze verkoopt haar slordige Mvudslyde-kleding die eruit ziet alsof ze is opgegraven uit een tijdcapsule uit 400 voor Christus.
Aan de overkant is er Ed Curtiswiens handgeschilderde T-shirts en zwierige hoodies een levendige garderobe vormen die hij graag ‘de ultieme modekunstaanval’ noemt. Er is knapperige rave-wear (Jonty K. Mellmann), gemuteerde babyhoofdmerchandise (4FSB), sissy-boy-jurken en snuiten op T-shirts genaaid (Varken Onwetend), en het soort extra grote, harige hoge hoeden, met dank aan Benny Andallo, waar Jay Kay van Jamiroquai van jaloezie zou trillen.
De nomadische, bonte groep makers, kunstenaars en ontwerpers komt elke paar maanden bijeen en transformeert locaties die verscholen liggen in de verborgen hoekjes van Londen in bruisende marktplaatsen waar altijd wachtrijen door de straat slingeren. Ze betalen elk een vergoeding om te helpen met het huren van de ruimte en de kosten voor het opzetten van een winkel. Ze maken wat ze willen, verkopen zoveel of zo weinig als ze willen en nemen de volledige winst mee naar huis. Geen verborgen commissiekosten, geen jacht op groothandelsfacturen. Maak, verkoop en neem mee naar huis wat van jou is.
Het is allemaal orkestreren Nasir Mazharde 42-jarige in Oost-Londen geboren herenmode-expert en hoofddekselwizard die in 2019 de markt oprichtte (door de betrokken crew briljant de bijnaam ‘fanny twirls’ gegeven).
Hij had het jaar ervoor al een winkel in zijn oude Forest Gate-studio gebouwd om zijn waren te verkopen nadat hij het groothandelssysteem beu was geworden. Hij was in de loop van de jaren 2010 ook te zien op de London Fashion Week en verwierf een cultstatus met zijn trainingspakken, club-geïnspireerde twinsets en Bully-petten (zoek er vandaag nog eentje op eBay en je zult een flinke vraagprijs krijgen). “Ook al hadden we op een gegeven moment 36 leveranciers, het was nog steeds niet genoeg om al deze spullen te verkopen, omdat je voor zo weinig moet verkopen (aan winkels), tenzij je massaproductie uitvoert”, zegt Mazhar, die zich begon af te vragen waarom er geen ruimte was die tegemoetkomt aan de ontwerpers die niet passen in het bedrijfsmodel van de groothandel.
“Het is niet voor iedereen gezond. Er moet iets anders zijn. Hoe kan ik bestaan als ontwerper, als kunstenaar, als ik dat model niet wil volgen? Wat kan ik nog meer doen? Betekent dit dat ik gewoon vergeten zal worden, ook al weet ik dat ik nog veel te geven heb. Ik wil niet zulke catwalks en massaproductiecollecties maken, dus waar pas ik in? Waar moet ik heen?”
De Fantastic Toiles-groep maakt, zoals Mazhar het zegt, allemaal “rare, verdomd geweldige dingen”, maar had geen platform om te laten zien wat ze konden. De meesten gebruiken gevonden voorwerpen, kledingstukken van dode inventaris en overgebleven stoffen om hun stukken te verzinnen Mode-Oosten aluin Alleyne kampioendie behendig oude T-shirts in stukken hakt om stoere jurken te maken die met veiligheidsspelden aan elkaar zijn vastgemaakt en elegant over het lichaam zijn gedrapeerd. Of Saskia Lenaertsde Centrale Sint Maarten grad het deconstrueren van overtollige militaire kleding om dergelijke kledingstukken van hun betekenis te ontcijferen.
