Als moeder van drie tieners in de leeftijd van 14 tot 18 jaar heb ik mijn deel van de jaren gehad als brenger van vakantie magie. Hoewel ik de Elf op de Plank nooit in ons huis heb verwelkomd (geen spijt), heb ik vrijwel elke andere vakantietraditie gevolgd, inclusief feestelijke treinritten en winkelcentrumfoto’s met de Kerstman.
In de jaren dat mijn kinderen jong waren, waren de weekenden tussen Thanksgiving en Nieuwjaar vol vakantie activiteitenwaardoor ik uitgeput achterbleef en de dagen aftelde tot ze in januari weer naar school gingen. De opgetogenheid over de aankomst van de Kerstman ging gepaard met te vroeg wakker worden en te veel cadeautjes om laat in de avond in elkaar te zetten. Ik vond het geweldig om de vreugde in hun ogen te zien toen ze die LEGO-set of vlinderkweekset openmaakten, maar man, het was vermoeiend.
Toen kwamen de tussenliggende jaren waarin ik smeekte om iemand – wie dan ook – om met mij mee te gaan op onze jaarlijkse rit door de buurt op zoek naar de beste kerstverlichting. Dit waren de jaren waarin alles leek op gedwongen gezinsplezier, en ik mijn toevlucht moest nemen tot zware omkoping (of lichte bedreigingen) om iemand mee te krijgen.
De auteur zei dat haar kinderen niet meer genoten van vakantietradities waar ze ooit van hielden toen ze tweens werden. Nu ze ouder zijn, beginnen ze er op nieuwe manieren van te genieten. Met dank aan Kate Loweth
Mijn tienerjaren zijn weer bijgekomen
Pas het afgelopen jaar heb ik een verandering bij mijn kinderen gezien. Het begon toen mijn 18-jarige dochter een reisje naar het pompoenveld plantte met haar middelbare schoolvrienden. Ik had mezelf de afgelopen jaren neergelegd bij pompoenen uit de supermarkt, omdat niemand enthousiast leek om de moeite te nemen om het pompoenveld te bezoeken (en ik betaalde geen pompoenprijzen voor knorrige kinderen). Toen mijn dochter vertelde dat zij en een paar vriendinnen op vrijdagavond naar het pompoenveld gingen, was ik verrast maar stiekem ook opgewonden, want wie houdt er nu niet van gezonde tieneractiviteiten?
Toen ik na Thanksgiving niet meteen bezig was met het inrichten van ons huis voor Kerstmis, nam mijn 14-jarige zoon het op zich om de kousen op te hangen en versier de boom. Mijn middelste kind zette de kerstverlichting buiten op zonder enige hulp of hulp van een volwassene. Toen, nadat we jarenlang de nabijgelegen drive-thru-verlichtingservaring hadden overgeslagen, vroegen de kinderen of we dit jaar zouden gaan. Onmiddellijk ja.
De auteur zei dat haar middelste kind de taak op zich nam om kerstverlichting aan het ouderlijk huis te hangen. Met dank aan Kate Loweth
Het doorgeven van de vakantiemagie
Deze feestelijke activiteiten, die ooit optioneel en zelfs gênant aanvoelden voor mijn kinderen, lijken nu weer belangrijk voor hen te zijn. Hoewel er niets gaat boven die eerste jaren met kinderen die helemaal opgaan in de kerstman en zijn kerstmagie, ervaar ik in deze fase een ander soort vreugde. Ik vind het heerlijk om te zien hoe mijn tieners de taak op zich nemen om ons huis te vullen met de vakantiesfeer, niet omdat ik ze dat vroeg, maar omdat ze dat wilden.
Jarenlang droeg ik de verantwoordelijkheid om vakantiemagie te creëren. Nu zie ik dat loslaten ruimte maakte voor iets beters. Terwijl mijn kinderen steeds dichter bij het verlaten van het nest komen, vind ik het geweldig om te zien hoe ze nieuw leven in ons nest brengen familietradities.
