Dit zoals verteld-essay is gebaseerd op een gesprek met Maren Droubay, een 32-jarige die met haar gezin van Salt Lake City naar New York City verhuisde. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Mijn man en ik komen uit de Salt Lake City gebied van Utah, en we hebben vijf jonge kinderen.
We waardeerden het dat we dicht bij familie, de natuur en een stad met een verscheidenheid aan eetgelegenheden en entertainment waren. Maar we wilden altijd dat onze kinderen meer kennis zouden krijgen met verschillende delen van de wereld en met verschillende levensstijlen dan we dachten dat ze binnenkwamen. Utah.
Utah is ons thuis, maar we waren de hele tijd aan het reizen. Wij waren altijd onderweg. Vroeger gaven we onze kinderen thuisonderwijs, zodat we konden reizen.
Wij dachten verhuizen naar New York was een onmogelijke droom. We hebben veel bezocht en genoten van het gevoel in de stad.
Het duurde tien jaar voordat de kans zich eindelijk voordeed toen mijn man een baan kreeg in New York. We zijn op 10 oktober 2025 verhuisd van Salt Lake City naar New York City.
Verhuizen naar New York
Ons gezin verhuizen uit Utah naar New York stond waarschijnlijk in de top 10 van moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan.
Maren Droubay met haar kinderen in New York City. Maren Droubay
Wij woonden in een ouder huisdus we moesten veel bijwerken om het klaar te maken voor de markt, te verkopen en onder contract te krijgen.
We verhuisden van een huis met zes slaapkamers naar een appartement met drie slaapkamers, dus we moesten echt inkrimpen: alles, van meubels en tuingereedschap tot onze twee auto’s, moest weg. Ik heb al onze kleding teruggebracht tot een kwart van wat we hadden.
Als je zo’n stap zet, moet je alles ontwortelen, van het vinden van nieuwe artsen tot het krijgen van de onze kinderen die op school zijn ingeschreven. Ik ben zo opgelucht dat het zo de moeite waard voelt. Ik kan niet geloven dat we elke dag in New York wonen.
Het appartement
Om ons appartement te vinden, kwam ik via Facebook-groepen of Reddit in contact met mensen die op zoek waren naar onderverhuur of hun huurovername.
Ik postte: “We gaan verhuizen. We hebben drie slaapkamers nodig. Dit is de ideale straal waarin we willen wonen. Weet iemand iets?” Eén persoon nam contact met mij op en zei: “Ik verhuis diezelfde maand naar een andere buurt. Mijn appartement heeft drie slaapkamers, een wasruimte en een lift.”
Het leek op kismet. Het is de perfect appartement voor ons. We hadden gefacetimed en ernaar gekeken, maar we waren er pas zelf doorheen gelopen toen we verhuisden. We leefden slechts van een gebed, en het werkte.
Wij hebben een grote slaapkamer aan de achterkant van het appartement waar mijn drie jongens verblijven, en ze staan op een driedubbel stapelbed. Onze twee meisjes bevinden zich in de tweede slaapkamer, met een mini-wiegje voor de baby en een eenpersoonsbed voor mijn kleine meisje dat kan worden veranderd in een koningin als er gasten komen. Onze slaapkamer ligt aan de voorzijde en we hebben twee badkamers.
We hebben een ongelooflijk uitzicht op de skyline en de Vrijheidsbeeld. We hebben mijn kinderen in de kamer met dat uitzicht gezet. Toen ze hun nieuwe slaapkamer tegenkwamen en voor het eerst uit het raam keken, was het een van die kernherinneringen die je nooit wilt vergeten.
De kinderen
Om de kinderen voor te bereiden op de verhuizing, hadden we een familiebijeenkomst en vroegen we of ze geïnteresseerd waren.
Ze zijn altijd goede reizigers geweest en hier voor een nieuwe ervaring, dus ze waren meteen enthousiast. Wij hadden een wekelijkse familiebijeenkomstwaar we vragen beantwoordden of foto’s van New York lieten zien.
We hebben ook een bucketlist voor het hele gezin gemaakt met dingen die we moeten doen als we verhuizen. Zaterdag hebben we die spullen gecontroleerd.
De kinderen hebben zich gemakkelijk aangepast aan het leven in New York. Maren Droubay
Het verdriet sloeg toe toen we afscheid namen van ons huis in Utah. Het is het enige huis dat de kinderen echt kenden, en Utah heeft de enige vrienden die ze ooit hebben gekend. Hun grootouders en neven wonen daar.
We lieten de kinderen gewoon de gevoelens voelen. Ze weten dat het oké is om je tegelijkertijd blij en verdrietig of opgewonden en bang te voelen.
Stad wonen
Ik was zenuwachtig over hoe de stad op mijn familie zou reageren. Zouden mensen er goed op reageren een gezin met vijf kinderen? Zouden onze appartementburen ons leuk vinden? Zouden de mensen in de metro zich aan ons ergeren?
Ik ben aangenaam verrast door de vriendelijkheid van 99% van de mensen. Ik ga naar de metro, en voordat ik mijn kinderwagen zelfs maar heb opgevouwen, pakken vreemden het andere uiteinde op en dragen hem voor me. Iedereen staat op en biedt zitplaatsen aan voor mijn kinderen, of oudere vrouwen hebben zelfs de handen van een van mijn kinderen gepakt en hen voor mij in en uit de metro geholpen.
Vreemdelingen hebben de familie Droubay gesteund. Maren Droubay
Het gemeenschapsaspect van NYC is zo anders dan het onze ervaring in de buitenwijkenwaar je veel meer geïsoleerd leeft. Je zit in de auto en dan weer thuis. In New York moet je met zoveel mensen communiceren en verbindingen leggen.
Toch was het moeilijk om weg te zijn van ons ondersteuningssysteem. In Utah hadden we vrienden en familie die we op elk moment voor hulp konden bellen. Het bouwen van een nieuw dorp zal tijd vergen.
Het is prijzig, maar het is het waard
Ons budget is nu zoveel duurder. Onze hypotheek is verdubbeld. Onze boodschappen zijn waarschijnlijk met 30% gestegen. In Utah betaalden we $ 2 voor ontbijtgranen, en nu is het $ 10 bij onze plaatselijke supermarkt. Costco En Doel zijn qua prijs redelijk in de buurt van wat ze in Utah waren, maar nu betalen we bezorgkosten.
Onze wekelijkse uitgaven zijn ook verdubbeld omdat we sinds onze aankomst geobsedeerd zijn door uit eten gaan, maar ik weet dat dit waarschijnlijk niet zal blijven hangen.
Sommige dingen zijn betaalbaarder dan we hadden verwacht. Het openbaar vervoer is betaalbaar en we hoeven niet langer te betalen voor autobetalingen, benzine of autoverzekeringen. New York Inwoners krijgen gratis toegang tot de meeste musea, en kinderen krijgen gratis toegang tot vrijwel alles in de stad.
Mijn man is tien keer gelukkiger omdat hij daadwerkelijk in de stad werkt waar hij werkt. Hij is veel gelukkiger, en ik ben veel gelukkiger.
Ik doe het voor mijn kinderen
Het is altijd mijn droom geweest om de kindertijd van mijn kinderen magisch te maken. Er was deze zin die ik al vroeg in het moederschap hoorde: “Het is ook hun dag. Het is ook hun leven. Het is ook hun kindertijd.”
Ik heb als ouder de macht om ze geweldige ervaringen en herinneringen te bezorgen. Ik denk er altijd aan als ze volwassen zijn: waar wil ik dat ze aan terugdenken en zich herinneren van toen ze opgroeiden?
Je hoeft niet alleen te doen wat je ouders deden of wat je broers en zussen doen of wat iedereen in je stad of buurt doet. Als jij ervoor kiest, is dat ook oké. Maar je kunt het leven bij de teugels nemen en het veranderen.
Ik hoop dat mijn kinderen mij op een dag zullen bedanken voor deze ervaringen en zullen zien hoeveel moeite hun vader en ik hebben gedaan om hen een fenomenaal leven te geven.
