Het voelt alsof we elke week worden overspoeld met nieuws over de entertainmentindustrie dat een impact heeft op ons als tv-kijkers. Er zijn prijsstijgingen. Er zijn fusies van bedrijven. Live sportstreaming is rommelig. En er is de voortdurende convo over de vraag of we terug zijn in het kabeltelevisietijdperk, ondanks de overname van onze portemonnees en schermen door streamingdiensten.
Het is geen verrassing dat we hier in de VS gemiddeld $ 101 per maand uitgeven aan streaming. Zijn waarschijnlijk Het is geen verrassing dat het aantal huishoudens dat nog steeds traditionele tv heeft, is gedaald tot 41%, terwijl 91% van ons een streamingabonnement heeft. aldus Park Associates. Waren streaming Stranger Things, NFL-games, Landman en live-evenementen zoals de Macy’s Thanksgiving Day Parade. We kijken veel thuis en we kijken meer op onze telefoons – of we nu onderweg zijn of thuis blijven.
Mis geen enkele van onze onpartijdige technische inhoud en laboratoriumbeoordelingen. CNET toevoegen als voorkeursbron van Google in Chrome.
Maar er is nog iets anders aan de hand. Wij, als kijkers, veranderen het type inhoud dat koning is, en we beïnvloeden hoe en welke verhalen worden gemaakt.
Microseries zouden het volgende ‘it’-genre kunnen zijn
Deloitte publiceerde zijn Rapport Technologie, media en telecommunicatievoorspellingen 2026 in november, waarin de nieuwe richtingen worden benadrukt die tv inslaat, dankzij onze evoluerende kijkgewoonten. De afhaalmaaltijd? Maak je klaar voor meer microseries en videopodcasts.
Dit jaar zeggen mediaonderzoeksexperts dat we meer video-inhoud consumeren via sociale media en streamingdiensten, zoals YouTube, Netflix en TikTok, in plaats van via traditionele tv. Hoewel er sprake is van een stijging in alle generaties, Gen Z en millennials De ondervraagden krijgen het grootste deel van hun video-entertainment via sociale media en beschouwen dit als hun belangrijkste manier om tv te kijken: via hun telefoon. Het is een verschuiving die ervoor heeft gezorgd dat het publiek gewend is geraakt aan verkorte vormen van entertainment, waarbij er behoefte is aan korte verticale video’s, en microseries de volgende grote golf zouden kunnen worden.
Microseries, en hun subgroep, microdrama’s, zijn populair in China en zijn korte, hapklare tv-programma’s en films die zijn ontworpen om via de telefoon te worden bekeken en die doorgaans één tot twee minuten per aflevering duren. (Ja, het klinkt als de inmiddels ter ziele gegane Quibi platform.) Het concept neemt een vlucht in Groot-Brittannië, waar productiehuizen als Onset Octopus zich uitsluitend aan dit format wijden, en hier in de VS, waar je apps als ReelShort, DramaBox of GoodShort kunt vinden die soap-achtige drama’s uitbrengen.
Af en toe heb je misschien fragmenten zien verschijnen op je TikTok- of Instagram-feed, waarin je werd uitgenodigd om I Kicked Out My Three Fiances in My Second Life in zijn geheel te streamen – opgesplitst in segmenten van 60 of 90 seconden. Hoewel sommige inhoud gratis is, is een betaald abonnement vereist om alle inhoud in de bibliotheek van een app te streamen.
Hier is een blik op enkele titels die de Dramabox-microdrama-app te bieden heeft.
Deloitte voorspelt dat in 2026 De in-app-inkomsten van microseries zullen enorm stijgen tot 7,8 miljard dollar, het dubbele van het verwachte bedrag voor 2025 van 3,8 miljard dollar. Voor traditionele Hollywood-entertainmentmerken zijn er mogelijkheden om in dit groeiende genre van microcontent te stappen door samenwerking met individuele makers, zorgvuldig samengesteld gebruik van generatieve AI of door gebruik te maken van wat deze bedrijven al hebben.
Toen ik sprak met Wenny Katzenstein, algemeen directeur bij Deloitte, merkte ze op dat mediagiganten een opening zouden kunnen vinden om de aandacht van kijkers te trekken door “ze te gebruiken om daadwerkelijk terug te keren naar IP dat al bestaat.” Het is een manier om opnieuw contact te maken met fans zoals wij door onze aandacht te richten op bekende personages en titels via nieuw gecreëerde microcontent – of zelfs door AI gegenereerde content – en voor sommige bedrijven is dat misschien niet zo ver weg.
Eric Schrier, president van Disney’s televisiestudio’s, vertelde onlangs aan Variety dat hij binnenkort microstorytelling via verticale video op het platform hoopt te brengen, maar er zijn geen vaste plannen over wanneer. Voorlopig ligt de focus op hoe de productie op peil kan worden gebracht om aan de normen van Disney Plus te voldoen.
Kijkers lijken open te staan voor meer, met Activate Consulting melden dat 52% van de volwassenen De ondervraagde leeftijdsgroep van 18 tot 34 jaar gebruikte minstens één microdrama-app om naar te kijken iets. Dat betekent niet dat streaming tv-platforms zullen uitsterven, maar het kan betekenen dat wat we zullen zien op het gebied van verticale video zich uitbreidt tot meer dan Tubi’s scènes functie of het experiment van Netflix ermee korte feeds op zijn mobiele app.
Videopodcasts, of vodcasts, winnen aan populariteit
Wie zegt dat podcasts alleen voor je oren zijn? Videopodcasts verschijnen net zo vaak op uw tv- en telefoonschermen als nieuwe afleveringen van netwerkprogramma’s zoals Chicago Fire. Er is ook een term voor die je kunt omarmen of haten: vodcasts.
Waarschijnlijk heb je al videopodcasts bekeken op YouTube, Spotify of Wondery, en het is ook waarschijnlijk dat je door clips (viraal of niet) op sociale media hebt gescrolld. Sommige kijkers streamen afleveringen met betaalde abonnementen, en jij kijkt waarschijnlijk ook naar advertenties in ruil voor het ontvangen van een gratis aflevering. Hoe je het ook wendt of keert, het is een format dat zal blijven bestaan, en zoals je misschien al geraden hebt, zijn er twee groepen die regelmatig kijken: millennials en Gen Z-ers.
Tijdens zijn onderzoek in het najaar van 2025 ontdekte Deloitte dat 27% van de ondervraagde consumenten in de VS wekelijks naar vodcasts kijkt, en Activate Consulting zei dat 70% van de top 50 Amerikaanse audiopodcasts een video-aanbod heeft. Als u nadenkt over de tv-programma’s die u zeker moet zien, neemt u dan titels als Crime Junkie AF of Club Shay Shay mee? Verwijzend naar factoren zoals parasociale relaties met gasten en vodcast-hosts, evenals de mogelijkheid om beeldmateriaal op te nemen, merkte Deloitte op dat kijkers een beter gevoel van authenticiteit en herkenbaarheid krijgen, waardoor de kans groter is dat ze terugkomen en meer kijken.
Vodcasts zijn al een steunpilaar op YouTube en verspreiden zich naar meer schermen. Met een grote stap stapt Netflix in het spel, in samenwerking met iHeartMediaBarstool Sports en Spotify lanceren in 2026 videopodcasts op het streamingplatform voor Amerikaanse kijkers. Als je een fan bent van The Breakfast Club, The Ringer NFL Show, Conspiracy Theories of The Ryen Russillo Show, kun je de Netflix-app openen om deze titels en minstens twintig andere te streamen.
Eén van de vodcasttitels die je volgend jaar op Netflix zult zien.
Wat betekent dit voor de toekomst van televisie?
The Hollywood Reporter heeft het beschreven Vancouver als microdramaproductie hotspot, met een klein beetje interesse uit Hollywood. En Netflix is niet de enige grote streamer die de vodcast-arena betreedt, aangezien Prime Video elke week nieuwe afleveringen van New Heights streamt met Jason en Travis Kelce. Streamingdiensten en andere mediabedrijven blijven verticale videoformaten op verschillende manieren testen.
Kijkers zoals jij (die tv kijken op je telefoon) moeten zich voorbereiden op nieuwere, bredere vormen van entertainment, waaronder mini-afleveringen en talk-tv (ook wel vodcasts genoemd). Verwacht volgend jaar en daarna een stijging in de toegang tot videopodcasts op je telefoons en tv’s, maar verwacht niet dat iemand de traditionele wekelijkse medische procedures en bingeable afleveringen van een uur uit je handen probeert te wrikken. Streaming en kabel staan nog steeds op het menu, maar ze zijn ook ingebed in het scherm van je telefoon.
Ik vroeg Katzenstein wat dit alles zegt over de voorkeuren van elke generatie voor inhoud en hoe deze wordt geleverd.
“Ik denk dat het toegangsniveau dat jongere generaties hebben en waaraan ze zijn opgeleid om eraan te wennen een grote implicatie heeft voor hun verlangen over waar ze zich mee willen bezighouden”, zei ze. “Ik denk dat er ook een verlangen is om relevante inhoud te hebben wanneer ik het wil, hoe ik het wil – het is iets waarvan ik denk dat de jongere generaties er gewoon aan gewend zijn.”
Met haar eigen tienerkinderen in het achterhoofd legde Katzenstein uit dat het idee om te moeten wachten op toegang tot bioscoopfilms, of tot iets op streaming of lineaire tv verschijnt – uitgebracht volgens de voorwaarden van een grote mediaaanbieder – “gewoon compleet anders is voor generaties die opgroeien en mensen zien die voor hen relevant zijn.” Ze voegde eraan toe dat entertainmentbedrijven ertoe zullen worden aangezet dat te begrijpen en aan de behoefte te voldoen.
