Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Anchorman: De legende van Ron Burgundy kwam uit in 2004 toen ik een tweedejaarsstudent op de middelbare school was, en de citeerbaarheid ervan verving bijna van de ene op de andere dag de sketches van Rick James en Lil Jon van Dave Chappelle. Plotseling zat iedereen die ik kende ‘gevangen in een glazen vitrine van emoties’, ‘niet boos, maar echt onder de indruk’, en ze waren allemaal ‘ dol op lampen.’ We hadden allemaal de tijd van ons leven terwijl we de lijnen uit de film ratelden terwijl we onze beste Ron Burgundy-indrukken maakten. 60 procent van de tijd lachten we elke keer.
Anchorman 2: The Legend gaat door uit 2013 had vanuit mijn gezichtspunt niet dezelfde impact omdat mijn vrienden en ik volwassen waren geworden. Tussen het trouwen, het krijgen van kinderen en het verlaten van de staat kwamen we niet bepaald bij elkaar om films ad nauseam te citeren toen ze uitkwamen. Ankerman voelde als een overgangsritueel voor adolescenten, terwijl Ankerman 2 voelde als een bijzaak, wat jammer is, want ik denk dat het eigenlijk een betere film is.
Critici lijken het daar ook mee eens te zijn, aangezien de eerste film een score van 66 procent heeft, terwijl het vervolg een score van 74 procent heeft. Rotte Tomaten. Anchorman 2 is oneindig vooruitziender dan zijn voorganger en tijdlozer met de onderwerpen die het behandelt, maar heeft hetzelfde gevoel voor humor dat de eerste film tot een commercieel succes maakte.
De legende gaat verder
Ankerman 2 gaat vier jaar na de gebeurtenissen uit de eerste film verder en laat ons opnieuw kennismaken met een oudere en op de een of andere manier dommer Ron Burgundy (Will Ferrell). Terwijl hij samen met zijn vrouw Veronica Corningstone (Christina Applegate) het nieuws verankert, krijgt Ron al snel een dosis realiteit wanneer ze gepromoveerd wordt door een aftredende Mack Tannen (Harrison Ford), en hij wordt ontslagen wegens grove incompetentie. Wanneer Ron wordt benaderd door Freddie Shapp (Dylan Baker) om zich bij zijn nieuwe netwerk, Global News Network (GNN), aan te sluiten, besluit hij de band weer bij elkaar te brengen.
Freddie’s visie is simpel: 24/7 berichtgeving. Het probleem is dat het vullen van de ether met non-stop programmering een enorme klus blijkt te zijn als journalistieke integriteit de norm zou moeten zijn. Gelukkig voor Freddie heeft Ron er geen moeite mee om de waarheid te verdraaien, sensationele en speculatieve verhalen te verzinnen en in een alarmerend tempo pluisjes uit te brengen om het publiek op de hoogte te houden.
Met de hulp van veldverslaggever Brian Fantana (Paul Rudd), sportverslaggever Champ Kind (David Koechner) en de domme weerman Brick Tamland (Steve Carell), domineert de oorspronkelijke ploeg de kijkcijfers en wordt al snel het GNN-droomteam. Hun succes frustreert uiteraard Veronica, die nog steeds gelooft in de discipline en waardigheid van echte journalistiek.
De waarheid heeft gevolgen
Het belichaamt dezelfde improvisatie-energie als de eerste film, Ankerman 2’s humor is in topvorm terwijl de cast in een onmogelijk tempo oneliners afvuurt. Onder de grappen en absurditeit schuilt echter een bijtende kritiek op de 24-uursnieuwscyclus waarmee we vandaag de dag allemaal leven. Wanneer commercie het enige legitieme verhaal ondermijnt dat Ron en zijn team willen uitzenden, dwingt de film ons de ongemakkelijke waarheid onder ogen te zien dat nieuws is veranderd in entertainment, vermomd als informatie. De hebzucht van het bedrijfsleven dicteert de krantenkoppen, en de verhalen die geld opleveren zijn belangrijker dan de verhalen die er feitelijk het meest toe doen.
Hoe zwaar dat ook klinkt, Ankerman 2 verliest nooit uit het oog wat de eerste film zo goed maakte, volledig leunend op de absurde humor en moeiteloos elke belachelijke situatie escalerend. Vijanden worden vrienden, vrienden worden vijanden, en Ron begint te daten met zijn zwarte manager, Linda Jackson (Meagan Good), maar hij vernietigt zijn reputatie bij haar familie nadat hij heeft geprobeerd agressief met jive te praten aan de eettafel. Het derde bedrijf levert weer een over-the-top rivaliserende netwerkbattle royale op, en zelfs Wes Mantooth (Vince Vaughn) keert terug om de eer van zijn moeder te verdedigen. Dorothy Mantooth is tenslotte nog steeds een heilige.
In plaats van te vertrouwen op luie terugbelacties, voelt niets hier alsof er wordt gebeld. Bekende stukjes worden opnieuw bekeken, maar behandeld als langlopende grappen in plaats van als goedkope referenties. De grappen voelen verdiend aan, de chemie is nog steeds scherp en de personages kunnen zich uitstrekken tot nieuw, even absurd terrein waardoor het vervolg aanvoelt als een natuurlijke uitbreiding van wat eerder kwam.
Een sterk, gedenkwaardig vervolg dat je misschien over het hoofd hebt gezien
Als je net als ik bent en alleen maar gaf Ankerman 2 een casual horloge toen het voor het eerst uitkwam, het is de moeite waard om opnieuw te bekijken. Het vat alles samen wat het origineel tot een cultureel fenomeen maakte, maar tilt de humor naar een hoger niveau door een samenhangender verhaal te vertellen dat niet alleen gaat over redactiechaos en ego-gedreven rivaliteit. Het doet precies wat een geweldig vervolg zou moeten doen: het neemt gevestigde karakters mee, plaatst ze in een nieuwe wereld met hogere inzet, en laat ze op de grappigste manieren spectaculair falen.
Ankerman 2 leunt in de waanzin van zijn tijd en voelt zich nu op de een of andere manier nog relevanter dankzij de bijtende satire. Het houdt niet alleen stand, maar overtreft zelfs het origineel.
Ankerman 2 wordt gestreamd op Paramount+.
