Diplomatie hangt zelden af van koetjes en kalfjes, maar in een ongebruikelijke backchannel tussen Washington en Minsk werd een informeel gesprek over gewichtsverlies onderdeel van een onderhandeling die hielp de vrijlating van politieke gevangenen in Wit-Rusland veilig te stellen. De aflevering draait om John P. Coale, een hoge Amerikaanse gezant met nauwe banden met president Donald Trump, en de Wit-Russische leider Alexander Loekasjenko, een figuur die alom wordt bekritiseerd vanwege zijn autoritaire bewind.Volgens berichtgeving van The Wall Street Journal vond het moment plaats tijdens een diner waarbij de formaliteiten plaats maakten voor een persoonlijk gesprek. Loekasjenko maakte een opmerking over het slankere uiterlijk van Coale en vroeg of hij was afgevallen. Coale zei van wel, door een afslankmedicijn op recept, Zepbound, te crediteren en zelfs een brochure te delen van de fabrikant, Eli Lilly. Wat voor een wegwerpcommentaar had kunnen doorgaan, hielp in plaats daarvan een discussie los te maken die anders gedomineerd zou worden door sancties, gevangenenlijsten en politieke eisen.Destijds zocht Wit-Rusland verlichting van de economische druk van de VS. Loekasjenko wilde dat de sancties tegen belangrijke industrieën zouden worden versoepeld en dat hij hulp zou krijgen bij de reparatie van zijn presidentiële vliegtuig, dat vertraging had opgelopen door beperkingen op onderdelen en onderhoud. In ruil daarvoor gaf hij blijk van zijn bereidheid om gevangenen vrij te laten, een hefboom die zijn regering lange tijd heeft gebruikt tijdens perioden van diplomatieke dooi. Coale beschreef de aanpak later als duidelijk Trumpiaans: minder bezorgd over optica en meer gericht op resultaten.De resultaten waren tastbaar. De regering van Loekasjenko liet in één tranche 123 gevangenen vrij, waaronder Nobelprijswinnaar Ales Bialiatski en oppositiefiguur Maria Kalesnikava. Sinds de terugkeer van Trump naar zijn ambt heeft Wit-Rusland ruim 250 gevangenen uit meer dan tien landen vrijgelaten, onder wie minstens vijf Amerikaanse staatsburgers. Voor gezinnen die jarenlang campagne hadden gevoerd voor de vrijlating van hun familieleden, deed de methode er minder toe dan het feit dat de gevangenisdeuren opengingen.Tegelijkertijd versoepelde Washington bepaalde beperkingen. De sancties voor potas, een belangrijk Wit-Russisch exportproduct dat van cruciaal belang is voor de mondiale kunstmestmarkten, werden opgeheven. De VS keurden software-updates en reserveonderdelen van Boeing goed voor de staatsluchtvaartmaatschappij Belavia en spraken steun uit voor lang uitgestelde reparaties aan het vliegtuig van Loekasjenko. Amerikaanse functionarissen bespraken ook de mogelijkheid om toegang tot Zepbound voor de Wit-Russische leider te regelen, een detail dat onderstreepte hoe persoonlijk de zender was geworden.Het verhaal is niet blijven bestaan omdat een medicijn de vrijlating van iemand kocht, maar omdat het een bredere waarheid illustreert over hoe invloed kan werken. Rapport, persoonlijkheid en het onverwachte kunnen net zo belangrijk zijn als beleidsdocumenten. In dit geval hielp een gesprek over gewichtsverlies de basis te verzachten voor een overeenkomst die gevangenen terugstuurde naar hun families. Het herinnert ons eraan dat de internationale politiek vaak draait om menselijke momenten, en dat de weg naar vrijheid soms op de meest onwaarschijnlijke plaatsen begint, tijdens een diner, met een simpele vraag en een eerlijk antwoord.
