Captain America van Albert Pyun is een low-budget curiosum dat zijn leven begon in ontwikkeling bij de Cannon Film Group, die onder toezicht stond van de legendarische schlock-producenten Menahem Golan en Yoram Globus. Het project migreerde naar een nieuwe studio toen Golan Cannon verliet, maar het behield de beroemde B-filmheld Pyun aan het roer. Hoewel Captain America een vrij bekend Marvel Comics-personage was, werden superhelden door de meeste studio’s (ondanks Batman en Superman) nog steeds niet als financieel levensvatbaar beschouwd, dus bleef het budget op $ 3 miljoen. Uiteindelijk werd “Captain America” op een lukrake manier gefilmd. Het werd in 1990 voltooid en was bedoeld om in de bioscoop in première te gaan, maar het zag pas het levenslicht toen het in 1992 rechtstreeks op video werd uitgebracht.
Zoals dappere ontdekkingsreizigers van de superheldencinema onder de oppervlakte je kunnen vertellen: ‘Captain America’ is waardeloos. Het script stinkt, en ster Matt Salinger voegt geen noemenswaardige charme toe aan de titulaire rol. Het Captain America-kostuum komt overeen met de strips, hoewel het berucht de oren van Salinger bedekt met een paar rubberen oren die zeker opvallen. De film bevat aanvankelijk de aartsvijand van Captain America, Red Skull (Scott Paulin), maar verandert hem halverwege de looptijd in een traditionele gangsterfiguur. Maar het slechtste deel van de film is de slordige montage. De vechtscènes zijn visueel onbegrijpelijk, terwijl het tempo over de hele kaart te vinden is.
In 2013 werd Pyun geïnterviewd over “Captain America” door het Flexibele Hoofd-blogen hij gaf toe dat de hele productie een slordige aangelegenheid was. Pyun vond het een leuk idee om ‘Captain America’ te maken, maar de financiering was altijd een probleem en de productie raakte vaak zonder middelen. En ja, hij en de crew hebben een hele dag gefilmd zonder film in de camera’s te laden. Feit is dat ze net geen film meer hadden en hun gezicht wilden redden.
Albert Pyun heeft geen film in de camera van de set van Captain America geladen
Pyun merkte op dat hij al sinds zijn jeugd een Captain America-fan was, en voegde eraan toe dat hij het script leuk vond. De eerste versie die Pyun las, was een historisch stuk dat zich volledig tijdens de Tweede Wereldoorlog afspeelde, en de regisseur was blij met die aanpak. Captain America is tenslotte altijd een overblijfsel uit dat tijdperk geweest, dus het was passend dat hij een oorlogsverhaal had aan de “Indische Jones”. Golan huurde Pyun graag in voor de klus, omdat laatstgenoemde de film zeker met een klein budget zou kunnen maken en tegelijkertijd een opmerkelijke, spraakmakende release zou kunnen opleveren voor Golans nieuwe, post-Cannon-productiebedrijf.
Maar toen viel alles uit elkaar. Op de vraag of ‘Captain America’ op een rampzalige toon begon, antwoordde Pyun: ‘Dat zou je kunnen zeggen.’ Niets lukte, en niemand kon zich ook maar iets veroorloven, inclusief de daadwerkelijke fysieke filmvoorraad die voor alle films nodig was. Zoals Pyun zich herinnerde:
“De film is opgenomen in Joegoslavië en de financiering is nooit echt rondgekomen. Het budget zou bijna vier miljoen dollar bedragen, maar het productiebedrijf is er nooit in geslaagd de banklening af te sluiten. Het was nogal een gespannen situatie. We konden ons tegen het einde niet eens de filmvoorraad veroorloven. De opnames vonden op een dag plaats zonder film: we deden net alsof we aan het filmen waren, omdat we de mensen niet wilden laten weten dat we geen film meer hadden en geen geld meer hadden om nog meer te kopen! Ik weet het zeker, Joe Johnston heb precies hetzelfde meegemaakt!”
Joe Johnston regisseerde uiteraard “Captain America: The First Avenger” uit 2011 als onderdeel van het Marvel Cinematic Universe. Die film had een budget van minstens 140 miljoen dollar, dus het is onwaarschijnlijk dat de middelen ooit opraken. Pyun lachte alleen maar sarcastisch.
